به گزارش «ایرنا» مجتبی خیام‌نکویی با بیان اینکه اهمیت امنیت غذایی بعد از جنگ اوکراین و روسیه جایگاه ویژه‌‌‌‌‌‌‌ای پیدا کرد، اظهار کرد: البته قبل از آن نیز اهمیتش آشکار بود ولی به دلیل اینکه کشورها قادر بودند نیاز خود را با خرید از دیگر کشورها تامین کنند به‌عنوان یک معضل تلقی نمی‌شد. وی ادامه داد: در جنگ اوکراین و روسیه برای ۵۰۰‌هزار‌تن گندم بین چند کشور معارضات بسیاری شد، بنابراین امروز بحث امنیت غذایی تقریبا روی میز تمام کشورها به‌عنوان مساله اصلی قرارگرفته‌است. سال‌گذشته رهبری در دیدار با هیات‌دولت فرمودند مساله امنیت غذایی مساله درجه یک کشور است و توجه مسوولان و در حقیقت مسوولان نظام در رده‌‌‌‌‌‌‌های مختلف را به این موضوع معطوف کردند.

وی با بیان اینکه تعریف امنیت غذایی در ۲۷ یا ۲۸ سال‌پیش این بود که یک کشوری بتواند غذای مورد‌نیاز مردمش را از طریق واردات و تولید داخل تامین کند، گفت: امروز در دنیا تعریف امنیت غذایی این نیست و در این حوزه حداقل چهار مولفه باید اتفاق بیفتد. مولفه اول فراهمی است؛ یعنی تامین و تولید. مولفه دوم دسترسی است؛ یعنی اگر مردم از لحاظ توانمندی اقتصادی قابلیت خرید مواد غذایی را نداشته باشند که بتوانند برای یک زندگی فعال نیاز مغذی خودشان را تامین کنند، بنابراین ما به امنیت غذایی دست پیدا نکرده‌‌‌‌‌‌‌ایم. سوم بحث سلامت است؛ یعنی غذایی که در کشور تولید یا وارد می‌شود سالم باشد. چهارمین بحث پایداری است؛ یعنی اگر ما بخواهیم به یک امنیت غذایی پایدار دست پیدا کنیم نباید به‌گونه‌ای باشد که یک‌سال نیازمان را تامین کنیم اما سال‌دیگر در اثر مشکلات اقلیمی یا سایر مشکلات دچار مشکل تامین شویم، بنابراین این چهار مولفه حداقل مولفه‌‌‌‌‌‌‌هایی است که باید برای بحث امنیت غذایی درنظر بگیریم.

خیام‌نکویی اضافه کرد: روزی که انقلاب ما پیروز شد ۳۶‌میلیون جمعیت داشتیم و ۲۵‌میلیون ‌تن تولیدات غذایی ما بود. در ظرف ۴۴سالی که از انقلاب می‌گذرد، تولید بخش کشاورزی ۵‌برابر شده‌است. در حال‌حاضر ۱۲۵‌میلیون ‌تن تولید بخش کشاورزی است که حدود ۴۰‌درصد این افزایش ناشی از افزایش سطح زیرکشت و بیش از ۶۰‌درصد آن نیز ناشی از رسوخ دانش و فناوری بوده‌است.

وی با اشاره به اینکه در شرایط موجود حدود ۸۰‌درصد از نیاز مردم را تامین می‌کنیم، گفت: اگر بخواهیم آمار نسبتا دقیقی بدهیم برای حدود مابقی ۲۰‌درصد سالانه بنا به توان دولت‌ها و تصمیماتی که می‌گیرند بین ۱۰ تا ۱۶‌میلیارد دلار ارز از کشور خارج می‌شود.

معاون وزیر جهادکشاورزی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به اینکه بخشی از این ارز به واردات روغن اختصاص داده می‌شود، گفت: یکی از مشکلاتی که در کشور داریم بالا‌بودن میزان مصرف روغن است. سرانه مصرف در کشور بیش از ۲۳ کیلو است و این شرایط را به‌گونه‌ای سوق داده که سالانه به بیش از ۲‌میلیون‌تن روغن نیاز داریم. این در حالی است که تنها ۷‌درصد از این میزان در داخل کشور تولید می‌شود، بنابراین بالغ بر ۹۰‌درصد را باید وارد کنیم.