اما آیا نتایج مطلوب از این اقدامات حاصل شده است؟ وضعیت فعلی نشان‌دهنده مطلوب نبودن نتایج است. چرایی این موضوع در یک کلام به نظام برنامه‌ریزی و سیاست‌های کلان و خرد اقتصادی کشور مرتبط است و آن هم به دلیل این است که سیاست‌های اقتصادی و نظام برنامه‌ریزی، علمی، عقلی و عدالتی نبوده و متاسفانه هنوز هم در روی همان پاشنه می‌چرخد. تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران از این نقص یا بدون اطلاع هستند یا غافل و بی‌توجه. هنوز وضع نامطلوب تبعیض در سیاست‌های توسعه‌ای کشور بین نقاط کوچک و بزرگ، روستا و شهر، دور و نزدیک و... وجود دارد. روستاییان و عشایر از مشکلاتی مثل مسکن، درآمد، امکانات رفاه اجتماعی، امکانات فرهنگی و آموزشی کم بهره‌اند و رنج می‌برند. انتظار است عنایتی توسط مقامات مسوول در این روز برای گشایش گره‌های اقتصاد، اشتغال، افزایش درآمد، مسکن و رفاه اجتماعی این تلاشگران و مجاهدانی که اثر بوسه پیامبر اعظم بر کف دستان پینه‌بسته آنها هست؛ به عمل آید. ان‌شاءالله روستاییان و عشایر نیز مانند شهرنشینان املاکشان دارای سند رسمی شود تا از نعمت ارزش افزوده سند بی‌بهره نمانند. امیدواریم نسبت به رفع مشکل بازنشستگی اینان مانند شهرنشینان تصمیم گرفته شود. انتظار عدالت آموزشی و اجرای آن حتما انتظار زیادی نیست تا فرزندان تیزهوش و با‌استعداد روستاییان و عشایر از آن بهره‌مند شوند و طعم شیرین عدالت را بچشند تا در آینده در مدیریت و اداره کشور سهیم باشند. انتظار داریم زیرساخت‌های لازم برای ماندن روستاییان و عشایر در زادگاه‌شان فراهم شود تا شاهد شکوفایی و رشد و توسعه ملی از این رهگذر باشیم.