دنیای اقتصاد: صنعت حمل‌ونقل و لجستیک در تمام کشورهای دنیا به گونه‌ای عمل می‌کند که اگرچه بسیاری از کشورهای پیشرفته در برخی از صنایع اصلی از قبیل فولاد، سیمان، خودروسازی، نفت، پتروشیمی و سایر صنایع بزرگ رتبه خاصی ندارند؛ اما هیچ کشور پیشرفته‌ای در دنیا وجود ندارد که از صنعت حمل‌ونقل و لجستیک پیشرفته و کارآمدی برخوردار نباشد. از این‌رو کمیسیون حمل‌ونقل، لجستیک و گمرک اتاق بازرگانی ایران، در پژوهشی با همکاری مهرداد نجفی، برنامه‌ریز و تحلیلگر مسائل اقتصاد حمل‌ونقل و شعف ملوک‌پور، کارشناس امور حمل‌ونقل به بررسی وضعیت این صنعت در امارات پرداخته و جایگاه آن را در در زمینه حمل‌ونقل و لجستیک، در منطقه بررسی کرده است.

براساس مطالعات انجام شده درخصوص پایش وضعیت لجستیکی ایران و کشورهای همسایه می‌توان دریافت که مقوله لجستیک در تجارت بین‌المللی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و طی سال‌های گذشته کشورهای مختلف خصوصا همسایگان و رقبای منطقه‌ای ایران همچون ترکیه و امارات‌متحده عربی، تلاش‌های گسترده‌ای برای ارتقای رتبه خود در شاخص عملکرد لجستیک (LPI) کرده‌اند. در این میان متاسفانه جایگاه ایران در اکثر زیرشاخه‌های شش‌گانه شاخص عملکرد لجستیک رو به افول بوده به‌نحوی که در سال ۲۰۱۴، به‌واسطه شدت‌یافتن تحریم‌ها، به کل از گردونه ارزیابی‌ها خارج شده است. هرچند طی گزارش بانک جهانی در سال ۲۰۱۶ وضعیت ایران در کل پیشرفت اندکی نسبت به دوره‌های گذشته نشان می‌دهد. امارات‌متحده‌عربی طی کمتر از یک قرن پیشرفت‌های بسیار خوبی در زمینه اقتصادی داشته و به نوعی از یک کشور بدوی به کشوری پیشرفته تبدیل شده است که یکی از توسعه‌یافته‌ترین شبکه‌های حمل‌ونقل و لجستیک منطقه را در اختیار دارد و از سایر همسایگان خود (از جمله ایران) که از قدمت چند هزارساله در حمل‌ونقل برخوردارند، پیشی گرفته؛ به نحوی که در منطقه حائز رتبه نخست به لحاظ عملکرد لجستیکی را در اختیار دارد. این کشور به‌واسطه بهره‌مندی از بنادر پیشرفته، فرودگاه‌های تراز اول و برخورداری از همه زیرساخت‌های مورد نیاز برای ارتباطات راه‌دور و برنامه‌ریزی حساب شده، طی سال‌های اخیر تبدیل به هاب تجاری منطقه شده و از این طریق منابع مالی و اقتصادی سرشاری را به سمت مرزهای خود روانه کرده است. بنابر مطالعات مختلف اقتصادی، زیرساخت‌های حمل‌ونقل و اقتصاد بر یکدیگر تاثیرات شگرفی دارند. در صورتی که رشد اقتصادی پدیدار شود، لزوم سرمایه‌گذاری در بنادر و سایر زیرساخت‌های حمل‌ونقلی افزایش می‌یابد و از سوی دیگر توسعه و بهبود وضعیت زیرساخت‌های حمل‌ونقل باعث ارتقای کیفیت خدمات شده و از این طریق زمینه‌ساز افزایش تقاضا برای دریافت خدمات خواهد شد که این مهم درنهایت باعث رونق اقتصادی شده و این چرخه در گذر زمان ادامه پیدا می‌کند. طبق آمار بانک جهانی، کشور امارات از لحاظ کیفیت زیرساخت‌های حمل‌ونقلی رتبه سیزدهم جهان را به خود اختصاص داده است که در نوع خود بی‌نظیر است. با وجود بهره‌مندی از زیرساخت‌های حمل‌ونقلی کارآمد، امارات در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری بالایی در توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقلی خود داشته است. توسعه چشمگیر بندرجبل‌علی و فرودگاه‌های دبی از این جمله هستند. هرچند با وجود وسعت‌کم امارات در قیاس با سایر رقبای منطقه‌ای خود، شاید در نگاه اول حمل‌ونقل ریلی چندان موردنیاز این کشور نبوده و به همین علت عمدتا بر هوا و دریا متمرکز بوده، لیکن با بررسی طرح جامع حمل‌ونقل ۲۰۳۰ ابوظبی، توسعه ریلی قابل‌توجهی برای حمل بار مبتنی بر عملکرد مراکز توزیع چندوجهی درنظرگرفته شده که نشان از اراده سیاستمداران امارات در توسعه حمل بار دارد. موضوع حائز اهمیت دیگر تمرکز بر حمل‌ونقل ترکیبی و یکپارچه‌سازی شیوه‌های مختلف حمل است که به‌عنوان نمونه بارز آن می‌توان به مرکز جهانی دبی اشاره کرد.