حکایت دستی که درد می کرد

محسن جلالپور / رئیس سابق اتاق ایران

در خبرها خواندم که قیمت برنج ایرانی سه برابر قیمت برنج در بازارهای جهانی است. من در زمینه برنج و بازار آن متخصص نیستم و نمی‌توانم عوامل اثر گذار بر قیمت تمام شده آن را تجزیه و تحلیل کنم، اما این را می‌دانم که برنج هم مثل بیشترمحصولات ایرانی از یک عارضه رنج می‌برد. این عارضه در بسیاری از تولیدات دیگر در بخش‌های مختلف اعم ازکشاورزی، صنعتی، معدنی، خدمات و . . . نیز وجود دارد. یاد بیماری افتادم که به پزشک مراجعه کرد و گفت دست به هرجای بدنم که می‌زنم، احساس درد شدید می‌کنم.

محسن جلالپور / رئیس سابق اتاق ایران

در خبرها خواندم که قیمت برنج ایرانی سه برابر قیمت برنج در بازارهای جهانی است. من در زمینه برنج و بازار آن متخصص نیستم و نمی‌توانم عوامل اثر گذار بر قیمت تمام شده آن را تجزیه و تحلیل کنم، اما این را می‌دانم که برنج هم مثل بیشترمحصولات ایرانی از یک عارضه رنج می‌برد. این عارضه در بسیاری از تولیدات دیگر در بخش‌های مختلف اعم ازکشاورزی، صنعتی، معدنی، خدمات و ... نیز وجود دارد. یاد بیماری افتادم که به پزشک مراجعه کرد و گفت دست به هرجای بدنم که می‌زنم، احساس درد شدید می‌کنم. پزشک با اولین معاینه متوجه درد اصلی بیمارش شد و گفت: مشکل اصلی دست توست و چون جراحت دارد و چرکین شده، هر قسمت را که لمس می‌کنی، احساس درد داری. حالا حکایت اقتصاد ما هم شبیه آن بیمار است. اما این دست زخمی و عفونی اقتصاد ایران کجاست؟ این دست زخم خورده، سیاست‌گذاری نرخ ارز است. سال هاست نرخ ارز را به دلایل سیاسی و با نگاه‌های پوپولیستی ثابت نگه داشته ایم. نتیجه این شده که محصولات ما در بازارهای جهانی غیررقابتی جلوه کرده و سیاست توسعه صادرات به حاشیه رانده شده و اقتصاد کشور، واردات محور شده است.