اعتبار اتاق حفظ شود

مسعود گلشیرازی
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران

تصور منسوخی مبنی بر اینکه شاید انتساب به کانون‌های قدرت، منافع خاص و ویژه‌ای برای اتاق در بر داشته باشد، سرنوشت مجموعه‌ای راهبردی و توانمند اقتصاد کلان کشور را با تهدید روبه‌رو کرده است؛ تا آنجا که امروزه نیز نتیجه این نگاه ناصواب کاملا ملموس ومشهود و قابل درک و باعث افسوس برای دلسوزان اقتصادکلان کشورخصوصا بخش خصوصی شده است. در هرصورت چیزی که در این برهه برای اتاق ضروری و حیاتی است، اصلاح نگرش‌های اشتباه و حفظ اعتبار این نهاد تاثیرگذار است. در روز‌های اخیر و بعد از استعفای ناگهانی رئیس اتاق بازرگانی، موجی از شایعات و گمانه‌زنی‌ها که البته بعضا با نیات خاصی مطرح می‌شود، فضای رسانه‌ای کشور را فراگرفته و اظهار نظرهای منصفانه و گاه غیرمنصفانه‌ای از گوشه و کنار به گوش می‌رسد. این فضاسازی‌ها و تلاش‌ها برای تاثیر‌گذاری بر گزینش رئیس جدید خود گواه مسوولیت سنگین و تاریخی اعضا برای انتخابی صحیح است تا از این آزمون در پیشگاه الهی و ملت شریف ایران سربلند بیرون آمده و نقطه عطفی در تاریخ فعالیت خود به ثبت رسانند. بنابراین نکات مختصری را که اعضای هیات نمایندگان اتاق و خصوصا کارآفرینان این حوزه به‌عنوان بخشی از آرای این مجموعه باید نظر داشته باشند، تقدیم می‌کنم.

درقدم اول، فضای کنونی اتاق باید از لابی‌گری‌ها، مهندسی و تجهیز آرا و نگرانی از نتیجه انتخابات پاک شود تا افرادی که ظرفیت پذیرفتن این مسوولیت حساس را در خود می‌بینند، در یک فضای تعاملی به ارائه برنامه خود پرداخته و بهترین نتیجه از این انتخابات حاصل شود. موضوع مهم دیگری که موجب نگرانی اعضای هیات نمایندگان شده، مهندسی و تجهیز آرا از ناحیه صدور مجوز برای فعالیت انجمن‌ها و تشکل‌های خود ساخته‌‌ای است که متاسفانه طی یک سال اخیر و سنوات گذشته شکل گرفته است. قطعا این مساله باید به دقت مورد بازبینی قرار گرفته و با استفاده از ابزارهای دقیق در این انتخابات و انتخابات آتی، راه هرگونه تخلف و مهندسی انتخابات، سد شود، البته واضح است در صورتی که این عضویت‌ها به‌صورت ناظر و بدون حق رای باشد، بلامانع بوده و نه‌تنها مشکل ساز نبوده بلکه ظرفیتی جدید برای اعتلای مجموعه به شمار خواهد آمد. در شرایط موجود کاندیداهای ریاست اتاق که از بخش خصوصی واقعی احساس مسوولیت کرده و داوطلب حضور در این جایگاه خطیر می‌شوند، باید بدانند که بار این مسوولیت قابل تحمل نیست؛ مگر به دست افرادی که همزمان از مولفه‌های تعهد، تخصص و شجاعت برخوردار باشند. ضعف قانونی موجود، یک ساختار «رئیس محور» را بر اتاق تحمیل کرده است. این امر موجب تاثیر حداقلی اعضای هیات نمایندگان در اداره امور و حضور کم‌رنگ ذیصلاحان بخش خصوصی واقعی در ده‌ها مجمع قانونی شده است. به همین دلیل رئیسی که سکان اتاق را دردست می‌گیرد، باید عمیقا به استفاده از ظرفیت عظیم هیات نمایندگان اتاق معتقد بوده و در یک کلام در جهت افزایش کارآیی و اثر‌بخشی مجموعه قائل به کار تیمی باشد. به عقیده نگارنده، در دوره‌ای که تجلی اقتصاد مردمی به یک ضرورت بدل شده، فردی باید سکان اتاق را در دست گیرد که از بخش خصوصی واقعی و از کارآفرینانی باشد که نه تنها تولید و تجارت را به خوبی شناخته، بلکه با تهدیدها و فرصت‌های موجود در این مسیر نیز آشنایی کامل داشته باشد، فشارها و تنگناهای موجود را به خوبی لمس کرده باشد و اهمیت این جایگاه را درک کند. همچنین آشنایی کامل با تجارت و دیپلماسی بین‌المللی نیز از دیگر ویژگی‌های اجتناب‌ناپذیر فردی است که می‌خواهد بر صندلی ریاست اتاق تکیه بزند. در آخر نیز این مهم را یادآور می‌شود که تمامی موارد مذکور زمانی می‌تواند کارآ و اثربخش باشد که فرد منتخب به‌عنوان شخصیتی مستقل و به‌دور از دسته بندی‌های سیاسی بر پایه اخلاق حرفه‌ای و معتقد به مبانی نظام شناخته شده باشد. این مهم باعث می‌شود مجموعه اتاق بازرگانی علاوه بر حمایت بخش خصوصی از همراهی کلیه ارکان نظام بهره‌مند و از سوی دیگر بدون ملاحظه‌های خطی و سیاسی با تعاملات موثر مطالبات بحق بخش خصوصی را از دستگاه‌های ذی‌مدخل مطالبه کند.