رئیس مقتدر و مدبر؛ نیاز بخش خصوصی
سیدهفاطمه مقیمی
عضو هیاترئیسه اتاق تهران
اقتصاد ایران طی تمامی سالهای گذشته از بحران توسعهنیافتگی رنج برده است و متاسفانه اثرات این توسعهنیافتگی از حوزه اقتصاد به جامعه نیز سرایت کرده است و امروز خانوادههای ایرانی هم با وجود جوانان تحصیلکرده ولی بیکار مانده خود، دلنگران از آینده شدهاند. دولت یازدهم نیز با وجود تمامی تلاشی که بهکار گرفته هنوز موفق نشده رنگ رکود را از رخسار اقتصاد ایران پاک کند.
اقتصاد ایران طی تمامی سالهای گذشته از بحران توسعهنیافتگی، رنج برده است و متاسفانه اثرات این توسعهنیافتگی از حوزه اقتصاد به جامعه نیز سرایت کرده و امروز خانوادههای ایرانی هم با وجود جوانان تحصیلکرده ولی بیکار مانده خود، دلنگران از آینده شدهاند.
سیدهفاطمه مقیمی
عضو هیاترئیسه اتاق تهران
اقتصاد ایران طی تمامی سالهای گذشته از بحران توسعهنیافتگی رنج برده است و متاسفانه اثرات این توسعهنیافتگی از حوزه اقتصاد به جامعه نیز سرایت کرده است و امروز خانوادههای ایرانی هم با وجود جوانان تحصیلکرده ولی بیکار مانده خود، دلنگران از آینده شدهاند. دولت یازدهم نیز با وجود تمامی تلاشی که بهکار گرفته هنوز موفق نشده رنگ رکود را از رخسار اقتصاد ایران پاک کند.
اقتصاد ایران طی تمامی سالهای گذشته از بحران توسعهنیافتگی، رنج برده است و متاسفانه اثرات این توسعهنیافتگی از حوزه اقتصاد به جامعه نیز سرایت کرده و امروز خانوادههای ایرانی هم با وجود جوانان تحصیلکرده ولی بیکار مانده خود، دلنگران از آینده شدهاند. دولت یازدهم نیز با وجود تمامی تلاشی که بهکار گرفته هنوز موفق نشده تا رنگ رکود را از رخسار اقتصاد ایران پاک کند. بهصورت مشخص اولویت امروز ایران (نهتنها اقتصاد کشور) بهبود وضعیت شغلی و معیشتی شهروندان کشور است و تحقق این هدف نیز تنها زمانی ممکن میشود که اقتصاد ایران از رکود خارج شود و بازهم چرخ کارخانهها به حرکت درآید. بهطور مشخص اقتصاد ایران هم زمانی به سمت توسعه و حرکت پیش میرود که بخش خصوصی پویا و مولد کشور، فعالانه به کار ادامه دهد. متاسفانه برهیچ منتقد منصفی پوشیده نیست که اقتصاد ایران با وجود بهبود وضعیت نسبت به سه سال قبل، همچنان در پیچ خطرناک رکود یا رشد اقتصادی پایین متوقف ماندهاست. کلید حل بخش مهمی از بحرانهای اقتصاد ایران نیز حرکت دوباره بخش خصوصی و صاحبان کسب و کار است. آنچه از دولت مخابره میشود، نمایان میسازد اقداماتی در جهت بهبود فضای حاکم براقتصاد کشور صورت میگیرد، ولی در این سو یعنی در فضای بخش خصوصی هم نیاز به تحرک و تقویت قدرت مطالبهگری وجود دارد. به هرحال ما بهعنوان صاحبان کسب و کار نیز باید بپذیریم که طی تمامی سالهای گذشته و با وجود تمامی تلاشهای قابل تقدیر صورت گرفته، بخش خصوصی هم گاهی گامهای محکم و موثری برنداشته است. با علم به این موضوع امروز در آستانه انتخابات ریاست اتاق ایران بخش خصوصی باید انتخابی آگاهانه و مدبرانه داشته باشد. اتاق ایران مرکز اصلی بیان خواستههای بخش خصوصی و از آن مهمتر پیگیری مطالبات است، بنابراین اتاقی منفعل، دنبالهرو اظهارنظرهای غیرکارشناسی یا کمتر کارشناسی یا حتی اتاقی بدون پشتوانه کارشناسی و خردجمعی، گرهی از مشکلات بخش خصوصی بازنمیکند. همه اینها نشان میدهد که انتخاب رئیس پارلمان بخش خصوصی در این دوره تا چه اندازه حساس و مهم است و باید با چه نگاه حساس و منطقی، رئیس پارلمان بخش خصوصی را انتخاب کرد. رئیس آینده اتاق ایران باید ویژگیهای مشخصی مانند تجربه، تبحر در مدیریت، شناخت گلوگاههای مشکلدار اقتصاد ایران و قدرت پیگیری از نهادهای عالی دولت و غیردولتی را داشته باشد. البته که فضای آرامش و ثباتی که اکنون در کشور وجود دارد نباید تحتتاثیر قرار گیرد و این رابطه تعاملی میان دولت و بخش خصوصی نباید برهم بخورد. اما همزمان رئیس اتاق ایران باید قدرت چانه زنی بالا و همچنین توان پیگیری خواستههای بحق بخش خصوصی را داشته باشد. تعامل توام با احترام میان بخش خصوصی و دولتی، نافی انتقادهای سازنده و منطقی نهادی مانند اتاق ایران نیست، بنابراین انتخاب رئیس اتاق ایران امروز باید برآمده از ویژگیها و شاخصها باشد. اسامی افراد مطرح نیستند و آنچه سرنوشت بخش خصوصی را به درستی به سمت تعالی رقم میزند، اثرات اقدامات مدیریتی است. در چنین فضایی بخش خصوصی کشور باید بیش از آنکه خود را متکی به حواشی و دامنزدن به اختلافات کند، تمرکز خود را صرف رسیدن به ویژگیهای یک رئیس خوب کند. اتاق ایران با حضور رئیسی قدرتمند که برآمده از رای اکثریتی باشد، میتواند اقتصاد ایران را برای خروج از رکود یاری کند و در نتیجه جامعه ایران نیز نفس راحتی خواهد کشید. بخش خصوصی مولد و توسعهیافته، پایههای جامعهای پویا و پرتحرک را میسازد.
ارسال نظر