ایسنا: پس از اجرایی شدن برجام یکی از موضوعاتی که جدی‌تر از گذشته در فضای اقتصادی کشور مطرح شده، پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی (WTO) است؛ ‌اتفاقی که به اعتقاد مشاور وزیر صنعت، معدن و تجارت همچنان با موانعی مواجه است، اما با توجه به اقدامات مثبت ایران در سال‌های اخیر برای پیوستن به این سازمان، شرایط مطلوبی فراهم شده است. محمود دودانگه در این رابطه گفت: موانعی که برای الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی وجود دارد را می‌توان به دو دسته تقسیم‌بندی کرد؛ دسته اول موانعی است که به قوانین، مقررات و ملاحظات اقتصادی برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی مرتبط می‌شود. طبیعی است که تمامی کشور‌ها برای عضویت رسمی در این سازمان مشکلات قانونی،‌ مقرراتی و همچنین مسائل مختلف مربوط به واردات و صادرات را مورد توجه قرارمی‌دهند و قوانین خودشان را با قوانین سازمان تجارت جهانی هماهنگ می‌کنند یا اینکه برای انطباق لازم با قوانین این سازمان، زمان درخواست می‌کنند.

دودانگه افزود: این موارد جزو موانع طبیعی به حساب می‌آید که می‌توان آنها را در یک فرآیند طبیعی برطرف کرد، اما موانعی که در دسته دوم قرار می‌گیرند، موانع سیاسی برای عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی است. با توجه به اینکه ایران در دهه‌های قبل معمولا درگیر محدودیت‌ها و تحریم‌های یک‌جانبه و چندجانبه بوده است و از سوی دیگر تعاملات اقتصادی و تجاری ایران با کشور‌های مختلف دچار چالش‌هایی بوده لذا عضویت در سازمان تجارت جهانی با موانعی روبه‌رو‌ بوده است. مشاور وزیر صنعت، معدن و تجارت اضافه کرد: اکنون با توجه به بسته شدن پرونده هسته‌ای ایران و توافق انجام شده امیدوار هستیم حداقل موانع سیاسی را برای عضویت در سازمان تجارت جهانی نداشته باشیم و به مسیر طبیعی عضویت ایران در این سازمان برگردیم؛ مسیری که طبیعتا باید با آرامش و ملاحظه در همه ابعاد انجام بگیرد. دودانگه با اشاره به سابقه ایران برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی گفت: سابقه ایران برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی به بیش از یک دهه گذشته برمی‌گردد. اولین اقدام در این زمینه این بود که ایران به‌عنوان عضو ناظر این سازمان درآمد. اقدامی که در دهه گذشته رخ داد و ایران عملا در مسیر الحاق به سازمان تجارت جهانی قرار گرفت. موضوع دیگر این بود که ایران باید سند رژیم تجاری خود را تدوین می‌کرد و آن را به دبیرخانه سازمان ارسال می‌کرد اقدام قابل‌توجهی که در سال‌های گذشته انجام گرفت.

وی ادامه داد: پس از ارسال سند رژیم تجاری به دبیرخانه سازمان، کشور‌هایی که عضو سازمان تجارت جهانی هستند سوالات و ابهامات خود را برای ایران فرستادند که در ادامه این روند پاسخ‌های متناسب با سوالات آنها از سوی ایران تدوین شد و تعاملات ادامه پیدا کرد. دودانگه درباره یکی از موانع پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی تصریح کرد: کار دیگری که باید برای این الحاق به سازمان تجارت جهانی انجام می‌گرفت تشکیل یک کارگروه است. روال برای عضویت این‌گونه است که هر کشوری که قصد عضو شدن داشته باشد باید کشور‌های دیگرعضو را راضی کند. کارگروهی که ایران قرار بود در آن عضو شود درخصوص تعیین رئیس آن جمع‌بندی لازم حاصل نشد. ایران علاقه داشت که سوئیس این مسوولیت را بپذیرد اما اختلافاتی در این زمینه به وجود آمد. مشاور وزیر صنعت، معدن و تجارت اضافه کرد: از سوی دیگر برخی روند‌های غیر حرفه‌ای باعث شد مشکلاتی در روند این پیوستن اتفاق بیفتد اما در حال حاضر پس از تعاملات خوب ایران با کشور‌های اروپایی و همچنین بعد از اجرایی شدن برجام، روند مثبتی برای پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی اتفاق افتاد و اکنون زمانی است که باید قوانین و مقررات‌مان را با قوانین سازمان تجارت جهانی برای پیوستن به آن هماهنگ کنیم.