چین چگونه تعرفه‌‌‌های آمریکا را دور میزند؟
فرار تعرفهای با بلیت مکزیک
انتظار می‌رود بیش از 1.4 میلیارد بسته به ارزش حــــداقـــل 66میلیارد دلار تحت این معافیت در سال‌جاری وارد شود که نسبت به 500 میلیون بسته در سال 2019 افزایش یافته است. این خلأ قانونی اشکالاتی را در استراتژی تعرفه عمو سام آشکار میکند، در قانون فعلی بازرگانانی که کالاهای خود را به طور مستقیم از چین وارد میکنند باید عوارض پرداخت کنند؛ در حالی که رقبای آنها که از کشور ثالثی همان کالاها را وارد میکنند معاف از تعرفه هستند. به تازگی بحث‌‌‌هایی در میان سیاستمداران برای از بین بردن این خلأ قانونی مطرح شده است؛ در حالی که کارشناسان میگویند این اقدام به فقرا آسیب میزند.
تاریخچه یک معافیت
کنگره این معافیت را در دهه 1930 برای کاهش دردسر برای گردشگرانی که سوغاتی به خانه می‌آورند، ایجاد کرد. اما سیاست‌های دوران ترامپ و ظهور تجارت الکترونیک اهمیت آن را بیشتر کرده است. در سال 2016، قانون‌گذاران قیمت بستههای معاف از تعرفه را از 200 دلار به 800 دلار افزایش دادند. در سال‌‌‌های 2019-2018، دولت ایالات متحده تعرفه محصولات چینی را افزایش داد و انگیزه‌‌‌ها را برای استفاده از این معافیت‌‌‌ها تشدید کرد. در طول همه‌گیری کووید-19، واردات کالاهای ارزان‌قیمت به آمریکا مانند لباس و لوازم خانگی، که اغلب زیر آستانه قرار میگیرند، افزایش یافت.
تجارت از طریق معافیت، به عنوان جایگزین قاچاق، اکنون آن‌قدر بزرگ است که دادههای ملی را مخدوش میکند. از هر 10 بسته وارد شده به آمریکا، حداقل هفت بسته از چین وارد میشود. شین و تمو، دو خردهفروش آنلاین بزرگ با زنجیره‌‌‌های تامین چینی، به تنهایی از هر 10 بسته، سه تای آن را تامین میکنند. محاسبات نشان میدهد که کسری تجاری آمریکا با چین، 13درصد بیشتر از آن چیزی است که اعداد رسمی نشان می‌‌‌دهند. این ممکن است به توضیح یک سوال مطرح شده در رابطه آمار تجارت چین و آمریکا کمک کند. این موضوع ذهن را مدت‌‌‌هاست مشغول کرده است: چین می‌گوید که حدود 73 میلیارد دلار بیشتر از آنچه آمریکا تصور میکند صادرات دارد و برخی از اقتصاددانان معتقدند شکاف واقعی ممکن است بیش از 150 میلیارد دلار باشد.
ارقام گمرک و حفاظت مرزی آمریکا (CBP) نشان میدهد که حداقل 37 میلیارد دلار از شکاف مربوط به کالاهایی است که زیر آستانه 800 دلار قرار دارند. آمار واقعی شکاف، حتی ممکن است از این هم بیشتر باشد. CBP متکی به مقادیر وارد شده توسط فرستنده‌‌‌های خارجی است که هم آموزش و هم دلیلی برای اظهار دقیق اطلاعات کالا ندارند. بر اساس دادههای حامل‌های خصوصی، 16درصد از بستهها ادعا میکنند که ارزش آنها یک دلار یا کمتر است. تحقیقات سنا در سال 2018 نشان داد که دادههای محمولههای خارجی اغلب به جای اطلاعات مربوط به مبدأ و ارزش بستهها، «یک صف طولانی از حروف و نویسه‌‌‌های عجیب و غریب» است. برخی از تاجران از این آستانه به روش‌هایی دیگر استفاده میکنند. آنها ارزش کالا را اشتباه اعلام میکنند. آمیت خاندلوال از دانشگاه ییل و پابلو فاگلباوم از دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس دریافتند که در آمریکا، تعداد محمولههای چینی که بیش از 800 دلار ارزش دارند، 79درصد کمتر اعلام شده است، این میزان در رابطه با محمولههای دیگر کشورها 24 بوده است.
یک رویکرد متفاوت همان چیزی است که CBP آن را «تغییر ساختار» می‌نامد. فرستندگان یک سفارش با ارزش بالا از یک مشتری را به چند بسته تقسیم میکنند که واجد شرایط بدون عوارض هستند. بسیاری از پلتفرم‌‌‌های تجارت الکترونیک به خریداران توصیه میکنند زمانی که سبد خرید از آستانه 800 دلار فراتر رفت، سفارش‌‌‌ها را تقسیم کنند، این کار تا زمانی که سفارش‌‌‌ها با فاصله 24 ساعت از یکدیگر ارسال شوند، مجاز است. صادرات دومرحلهای تیووانا یک راه‌حل حیله‌گرانه اما قانونی دیگر است که در آن کانتینرها قبل از سفر با کامیونهای چسبیده به هم؛ از مکزیک به آمریکا می‌آیند، به این معنی که با کالاها به گونه‌ای رفتار میشود که گویی وارد کشور نشده‌اند. آنها به یک مرکز توزیع مکزیکی می‌رسند، به بستههای کوچک‌تر تقسیم میشوند و به آمریکا بازگردانده میشوند. به گفته دیوی گولاتی از یک شرکت تدارکاتی به نام ShipBob، این مانور باعث صرفه‌جویی به میزان 6 تا 12درصد از هر بسته میشود.
برندگان فقیر
برندگان بزرگی از دور زدن این تعرفهها سود میبرند. این گروه‌‌‌ها شامل تولیدکنندگان چینی و مصرف‌کنندگان آمریکایی میشوند. محاسبات خاندلوال و فاگلبام نشان میدهد که در صورت عدم‌معافیت، مصرف‌کنندگان در سال 2021، 7.8 میلیارد دلار هزینه پرداخت می‌‌‌کردند. بررسی آنها نشان میدهد تولیدکنندگان اغلب قیمتها را درست تا آستانه کاهش می‌‌‌دهند تا از تعرفه اجتناب کنند و مصرف‌کنندگان سالانه 22 میلیارد دلار از این طریق، سود میکنند، به عبارتی هر خانواده فقیر 69 دلار سود میبرند؛ زیرا آنها بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان کالاهای ارزان‌قیمت چینی هستند. در واقع، به ازای هر دو بسته کوچک از چین، یک بسته در فقیرترین کد پستی قرار می‌گیرد، در حالی که از هر پنج بسته، یکی به ثروتمندترین‌‌‌ها میرسد. بدون این معافیت، تعرفهها بر چین آسیب‌‌‌زاتر خواهد بود. شهرهای مرزی و کسانی که به دنبال شغل در آنها هستند، برنده دیگر این معافیت محسوب میشوند.
اگرچه تعداد خطوط تجاری در گذرگاه اوتای مسا در سال گذشته دو برابر شده است، اما زمان انتظار برای کامیون‌‌‌هایی که وارد مکزیک میشوند افزایش یافته است. شرکت‌ها به سرعت در حال ساخت انبار هستند. شرکت حمل و نقل DHL از سال 2016، 15 شعبه در مکزیک ساخته است. فضای صنعتی در سمت آمریکایی اوتای مسا نیز، از سال 2019 تاکنون، 45درصد رشد داشته است. آمازون، یک خردهفروش آنلاین، 340هزار مترمربع در این مکان انبار دارد. اما بازندگان هم در این معافیت هستند. موج واردات بستههای کوچک که عمدتا با لباس‌‌‌های ارزان‌قیمت پر شدهاند، به بخش منسوجات آمریکا که به شدت توسط تعرفه‌‌‌های حمایتی محافظت شده است، آسیب میزند. نمایندگان صنعت میگویند که 18 کارخانه فرآوری پنبه از تابستان گذشته تعطیل شدهاند.
خردهفروشان دارای انبار فیزیکی، محمولههای عمده را دریافت میکنند و بنابراین نمی‌توانند از عوارض مرزی اجتناب کنند. برای مثال، خرده‌‌‌فروشانی که تی‌‌‌شرت‌‌‌ها را از چین وارد میکنند، باید 16.5درصد عوارض، 7.5درصد تعرفه‌‌‌های خاص چین، و همچنین هزینه‌‌‌های واسطه‌‌‌ای و گمرکی را بپردازند. این تا حدی توضیح میدهد که چگونه شرکت شین می‌تواند اجناس مد زنانه را به طور متوسط 39 تا 60درصد ارزان‌‌‌تر از خردهفروش لباس رقیب یعنی H&M، تولید کند. H&M در سال 2022، 205 میلیون دلار عوارض واردات پرداخت کرد. رقیبی دیگر به نام گپ، 700 میلیون دلار پرداخت کرد. در مقابل، طبق گزارش اخیر کنگره، شین هیچ‌گونه عوارض وارداتی پرداخت نکرده است.
معافیت‌‌‌ها و استراتژی چین
برخی از شرکت‌ها، از جمله شین، میگویند که خواهان اجرای قوانین شفاف‌‌‌تر برای محمولههای کوچک هستند، اما این معافیت همچنان باقی خواهد ماند. در ماه مه، کابینه چین قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن تمایل خود را برای توسعه صادرات از طریق تجارت الکترونیکی فرامرزی و پیشبرد توسعه انبارداری در خارج از کشور اعلام کرد. معافیت محمولههای کوچک برای این استراتژی بسیار مهم است. بدون آن، میانگین تعرفه‌‌‌های بستههای چینی به ارزش کمتر از 800 دلار از صفر به 15درصد افزایش می‌‌‌یابد. همه اینها باعث نگرانی در آمریکا شده است. در ماه مه، CBP چند بازرس گمرکی را که به دنبال سرعت بخشیدن به حمل و نقل بودند، لغو مجوز کرد. اکنون کشتی‌‌‌های خارجی مجبور شدهاند تا قبل از رسیدن بستهها به سواحل آمریکا، محتویات خود را اعلام کنند.
بازرسی گمرک خاطرنشان کردند که برخی از محموله‌‌‌هایی که دادههای کمی از قیمت‌‌‌های خود را فاش میکنند، اکنون با افزایش بازرسی‌‌‌های CBP چند روزی به تعویق می‌‌‌افتند. در آینده، ممکن است از فرستندگان خواسته شود که در یک صفحه وب محصول ارائه دهند تا مقامات آمریکایی بتوانند قیمت کالاهای مورد نظر را تایید کنند. کنگره در حال کار روی یک لایحه است تا با حذف خلأ قانونی موجود، شکاف تعرفهای را مسدود کند. لایحه دیگر آمریکا را به سادگی با آستانه حداقل شرکای تجاری خود مطابقت میدهد (آستانه چین 50 یوآن یا 7 دلار تعیین شده است). به نظر میرسد هر حرکتی احتمالا پس از انتخابات ریاست جمهوری نوامبر انجام خواهد شد.
در نهایت هیچ‌کدام از گزینه‌ها مطلوب محسوب نمی‌‌‌شوند. خلاص شدن از شر معافیت حداقلی، فقیرترین مصرف‌کنندگان آمریکایی را مجازات میکند و قیمتها را در زمانی که سیاستگذاران تمام تلاش خود را برای کاهش آنها به کار می‌بندند، افزایش میدهد. با این حال، باقی ماندن این خلأ برای چین چیزی شبیه به یک معامله تجاری آزاد در مورد کالاهای کم‌ارزش تقدیم میکند و به خردهفروشان آمریکایی آسیب میزند. این رویکرد به طرز مضحکی با بقیه سیاست تجاری عمو سام در تضاد است. واردات دومرحلهای در تیووانا، آمریکا را در سردرگمی قرار داده است.
