چهار سناریوی تورمی آرژانتین

 در سال‌های اخیر با اوج‌گیری دوباره تورم و عبور آن از سطح ۵۰ درصدی بار دیگر تورم به معضل اساسی اقتصادی و سیاسی این کشور تبدیل شده است. تجربه تاریخی نشان می‌دهد بسته به عملکرد دولت در مواجهه با تورم، چهار سناریوی احتمالی در انتظار دولت فعلی آرژانتین خواهد بود. بر این اساس اگرچه کنترل تورم، کلید پیروزی دولت‌ها در انتخابات به حساب می‌آید، اما عدم موفقیت در کنترل این شاخص اقتصاد کلان تحت شرایطی می‌تواند موجب شکست دولت مستقر در انتخابات نشود.

انتخابات ۲۰۲۳

در یک سال اخیر تورم بار دیگر به یکی از معضلات اصلی آرژانتین تبدیل شده و محافل سیاسی این کشور را به خود مشغول کرده است. درحالی که تورم در پایان سال گذشته ۵۰ درصد به ثبت رسیده بود پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که این عدد تا ۷۰ درصد نیز افزایش خواهد یافت. در آرژانتین دلایل اقتصادی تورم هنوز مورد بحث است، اما اثرات سیاسی آن واضح و ملموس است: تورم می‌تواند به چشم‌انداز انتخاباتی دولت‌ها آسیب بزند و حتی بقای آنها را تهدید کند. با توجه به تجارب تاریخی آرژانتین می‌توان برای تورم این کشور و سرنوشت دولت فعلی آن چهار سناریو در نظر گرفت.

ابرتورم و شکست دولت

در دهه هشتاد میلادی بدترین سناریوی تورمی برای دولت رقم خورد. این دولت به دنبال بحران بدهی سال ۱۹۸۲ با مشکلاتی همچون بدهی‌های خارجی سنگین، افزایش شدید قیمت‌ها و کاهش سطح دستمزدهای واقعی روبه‌رو شد. گرچه دولت در سال ۱۹۸۵سیاست‌هایی را برای کنترل تورم در پیش گرفت اما سه سال بعد نرخ تورم از کنترل خارج شد و با وقوع ابرتورم، دولت وقت با برگزاری انتخابات زودهنگام از قدرت کنار رفت.

ثبات سیاسی همراه با تورم بالا

یکی از سناریوهایی که می‌توان برای دولت آینده آرژانتین متصور بود عدم کنترل نرخ تورم و حفظ همزمان ثبات سیاسی است. وقوع این سناریو مستلزم تورم بالا اما باثبات، حفظ سطح قدرت خرید و ارائه خدمات تامین اجتماعی به قشرهای آسیب‌پذیر است.

شکست انتخابات بدون بحران سیاسی

دولت پیشین آرژانتین به چنین سرنوشتی دچار شد. بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ دولت مائوریسیو ماکری از پس کنترل تورم برنیامد و طی این چهار سال نرخ تورم را از ۱۰ درصد به سطح ۵۴ درصدی رساند. او با شکست در انتخابات تاوان این عملکرد خود را داد اما با این حال با انتقال مسالمت‌آمیز قدرت از یک بحران سیاسی تمام‌عیار جلوگیری کرد.

کامیابی در تورم و انتخابات

با اینکه عدم کنترل تورم می‌تواند یک شکست سیاسی را به همراه داشته باشد موفقیت در آن تضمین یک پیروزی انتخاباتی است. کارلوس منم، نمونه چنین دولتی به حساب می‌آید. او در سال‌های پس از ابرتورم اواخر دهه۸۰ به قدرت رسید. اصلاحات اقتصادی او علاوه بر کنترل تورم، پیروزی او در دوره بعدی انتخابات را تضمین و زمینه را برای اصلاحات ساختاری درآرژانتین فراهم کرد. به نظر می‌رسد سرنوشت دولت فعلی آرژانتین از این چهار سناریوی یاد شده خارج نخواهد بود.