به گزارش اکونومیست، این طرح که در لایحه بودجه جدید جو بایدن به تاریخ ۲۸مارس ارائه شد، بر پایه این ایده استوار است که آمریکایی‌‌های دارای بیش از ۱۰۰میلیون دلار دارایی، باید حداقل ۲۰درصد از درآمدشان را مالیات دهند. این درآمد شامل بخش جنجال‌برانگیز افزایش ارزش سرمایه‌‌گذاری‌‌هایشان هم هست. اگر به‌طور مثال یک ابرثروتمند آمریکایی از پرتفولیوی سهام خود طی یک سال ۱۰ میلیون دلار ارزش افزوده سهام داشته باشد، با تعهد مالیاتی ۲ میلیون دلاری مواجه خواهد بود.

هدف، بستن راه فرار از فاصله مالیاتی است. ثروتمندان آمریکایی موظف هستند هنگام فروش دارایی‌‌هایشان مالیات ۲۰درصدی بر سود سرمایه خود بپردازند. اما وقتی دارایی‌‌ها به ارث می‌‌رسد، قیمت در زمان انتقال، تشکیل‌‌دهنده اساس محاسبه سود سرمایه خواهد بود. به این ترتیب ابرثروتمندان می‌‌توانند صورت‌حساب‌‌های مالیاتی خود را کاهش دهند: آنها در زمان حیات بابت دارایی‌‌های فروخته‌نشده خود هیچ بدهی ندارند و پس از آنها وراثشان از مزیت «اساس ارزش افزوده» منتفع می‌‌شوند. اقتصاددانان دولت بایدن محاسبه کرده‌‌اند که نرخ مالیات بر درآمد ۴۰۰ خانواده ثروتمند آمریکا به‌طور میانگین تنها ۸درصد است؛ نرخی که بسیار پایین‌‌تر از نرخ پرداختی از سوی قشر متوسط جامعه است. یک راه آسان برای بستن این مفر مالیاتی، شناسایی همه افزایش‌‌های ارزش سرمایه در زمان انتقال به ورثه است. این در پیشنهاد سال گذشته بایدن وجود داشت؛ اما مخالفان مدعی شدند که این یک «مالیات بر مرگ» هست که مزارع خانوادگی را دچار ورشکستگی می‌‌کند. گرچه این اتهام غیرمنصفانه بود، اما دموکرات‌‌ها این ایده را کنار گذاشتند.

دولت بایدن نام این طرح پیشنهادی را «مالیات بر حداقل درآمد میلیاردرها» گذاشته است. استیو روزنتال از مرکز سیاست مالیاتی، این اقدام را یک تغییر نام تجاری مبتکرانه از ایده اصلی می‌‌داند. به گفته او، بدهی‌‌های مالیاتی در هنگام مرگ با مالیات‌‌هایی که قبلا پرداخت شده‌‌اند کاهش می‌‌یابند.

کاخ سفید تخمین می‌‌زند این مالیات جدید در طول دهه آینده ۳۶۰ میلیارد دلار به ارمغان خواهد آورد که برای مالیاتی که ۰۱/ ۰درصد ثروتمندترین خانوارها را تحت تاثیر قرار می‌‌دهد، قابل ملاحظه است. با جمع‌‌آوری دهه‌ها مالیات بر درآمد افرادی چون جف بزوس و ایلان ماسک، این طرح ثروت بادآورده‌‌ای را برای دولت همراه خواهد داشت. آنها برای پرداخت این مالیات ممکن است مجبور به فروش سهام در شرکت‌هایشان شوند که به صورت بالقوه ساختار مالکیتشان را تغییر خواهد داد. دولت این ضربه را با تقسیم پرداخت‌ها به اقساط کاهش خواهد داد (در ابتدا در طول ۹ سال و بعد در طول پنج سال). دولت در ابتدا درآمد کمتری خواهد داشت. به گفته کارل پومرلو از موسسه آمریکن اینترپرایز، عدد ۳۶۰میلیارد دلار، تخمین درآمدهای حاصل از این طرح را بسیار امیدوارکننده‌‌تر از آنچه واقعا در بلندمدت خواهد بود، بیان می‌‌کند.

این طرح با دو مانع نزدیک مواجه است. مانند تمام ایده‌های کاخ سفید با مدیریت بایدن، سوال سیاسی این است که آیا جو منشن و کیرستن سینما، دو سناتور دموکرات میانه‌‌رو، از آن حمایت خواهند کرد؟ آنها به دلایل مختلف با افزایش مالیات‌‌های قبلی مخالفت کرده‌‌اند. پس از آن هم دادگاه‌ها هستند. قانون اساسی آمریکا دولت را محدود به مالیات‌ستانی از درآمدها کرده است و نمی‌‌تواند از ثروت مالیات بگیرد. کاخ سفید این استدلال را مطرح خواهد کرد که سود سرمایه انباشته‌شده نوعی درآمد است؛ ولی پیشنهادش با چالش‌‌های قانونی مواجه خواهد شد.

حتی اگر بایدن موفق شود مالیات را به سمت قانونی شدن هدایت کند، نگرانی دیگری ظهور خواهد کرد. این مالیات به‌ویژه برای دارایی‌‌هایی که عرضه عمومی نشده‌‌اند، پیچیده خواهد بود. وکلا ساختارهای جدیدی برای حفاظت از ثروت ابداع خواهند کرد.