تغییرات اساسی اقتصاد جهانی در ۲۰۲۲
تلاشهای دولتها و شرکتها برای کاهش انتشار کربن و رسیدن به صفر خالص تا سال ۲۰۵۰ یا زودتر برای محدود کردن گرمایش جهانی به ۵/ ۱ درجه سانتیگراد همچنان بر چشمانداز مالی و تجاری در سال ۲۰۲۲ تسلط خواهد داشت. دور شدن از زغالسنگ، گاز و نفت اولویت است، اما هر بخش از جمله صنایع سنگین مانند فولاد و سیمان، حملونقل، کشاورزی و بانکداری به زودی باید تعهدات بزرگی را برای برآورده کردن بلندپروازیهای نسل آینده انجام دهد. در عین حال که تورم نسبت به چند دهه آرامش کمتری دارد بانکهای مرکزی باید بساطهایی که پیامدهای گستردهای برای هزینه سرمایه (افزایش آن!) و قیمت پول دارند را جمع کنند. البته پول خودش یک دوره دگرگونی را پشت سر خواهد گذاشت، زیرا فدرال رزرو، بانک مرکزی اروپا و سایر مقامات پولی تلاش میکنند تا با پویایی در حال ظهور ارزهای دیجیتال و رمزنگاریشده همراهی کنند. سومین سال همهگیری، با تهدید دائمی سویههای جدید و خطرناکتر به سرعت به سوی دیجیتالی شدن همهچیز در حرکت است.
برندگان و بازندگان این تغییرات در سال ۲۰۲۲ آشکارتر خواهند شد. انحصارگرانی مانند آمازون، متا که قبلا با نام فیسبوک شناخته میشدند، آلفابت در زمینه تبلیغات و مایکروسافت با تعطیلیهای اجباری دولت فوقالعاده تقویت شدند. دولتها برای تنظیم این غولهای چند تریلیون دلاری با یک سال پرفراز و نشیب مواجه هستند. حتی با بازگشت مردم به روال سابق، همچنان تبعات همهگیری در ارتباطات، آموزش، سفر و تعاملات اجتماعی بهطور دائمی محیط کار و بهرهوری را تغییر میدهند. این موضوع پیامدهایی برای ماهیت کار، مالکیت، برنامهریزی شهری و فراتر از آن دارد. همچنین چالشهای جدیدی را برای رهبران ایجاد میکند، چالشی که هیچکدام از آنها برای اداره سازمانهای گسترده با کارمندانی که به صورت دورکاری کار میکردند، آموزش ندیده بودند.
جنگ سرد فزاینده بین ایالاتمتحده و چین بر تجارت بینالمللی و ژئوپلیتیک تاثیر خواهد داشت. تنش بر سر فروش زیردریاییهای هستهای ایالاتمتحده به استرالیا و عقبنشینی غیرمنتظره آمریکا از افغانستان، نگاهی اجمالی به ماهیت ناهموار اتحاد غربی دارد. با قرار گرفتن شیجینپینگ برای سومین دوره به عنوان رئیسجمهور چین، جو بایدن، رئیسجمهور ایالاتمتحده این شانس را دارد که به نوعی تنشزدایی برای همکاری در زمینه تغییرات آبوهوایی، همهگیری و سایر اولویتها برسد. موفقیت در این گذار، مستلزم شمول اجتماعی فوقالعاده است. دولتها، شرکتها و مالیاتدهندگان(به ویژه ثروتمندترینها) باید فعالانه برای فداکاریهایی که برای جلوگیری از گرم شدن زمین مورد نیاز است، آماده شوند و در عین حال عدالت، شمول مالی و عدالت اجتماعی بیشتری را ارائه کنند. عدم این تلاشها منجر به ناآرامیهای مدنی یا بدتر از آن خواهد شد. این ناآرامیها علاوه بر تجارت، اهداف وجودی بیشتری مانند محدود کردن گرمایش جهانی را که تاثیرات زیانبار آن بهطور نامتناسبی بر دوش فقرای جهان خواهد بود، از بین میبرد.