اصرار اروپا بر کاهش انتشار کربن
با توجه به احتمال گرایش به احزاب راست در انتخابات ماه ژوئن ۲۰۲۴ پارلمان اروپا، بحث در مورد تعیین اهداف اقلیمی سال۲۰۴۰ به‌عنوان کارزار کلیدی در سال‌جاری توسط جناح‌‌‌‌های سیاسی که آشکارا با هزینه‌های اجرای چنین اهدافی مخالفت کرده‌‌‌‌اند، تلقی می‌شود. در تازه‌‌‌‌ترین واکنش به مخالفت‌ها، اورسولا فون‌درلاین، رئیس کمیسیون اروپا ظاهرا در‌برابر فشارهای سیاسی تسلیم شد و از طرح بحث‌‌‌‌برانگیز خود درباره«کاهش شدید استفاده از سموم شیمیایی و انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌ای بخش کشاورزی» در پی اعتراض‌‌‌‌های بخش کشاورزی در فرانسه، بلژیک و هلند علیه هزینه مقررات انرژی پاک عقب‌نشینی کرد.
در همین حال کمیسیون اروپا راهبرد پیشنهادی مدیریت کربن بخش صنعت را منتشر کرد که در آن بر نقش فناوری‌های «حذف مستقیم کربن از جو» و «جذب، استفاده و ذخیره‌سازی کربن» (CCUS) تاکید شده‌است.فناوری جذب کربن باید در بخش‌هایی به‌‌‌‌کار گرفته شود که به‌‌‌‌سختی می‌توان انتشار آنها را کاهش داد و به‌کارگیری انرژی‌های جایگزین از نظر اقتصادی مقرون‌‌‌‌به‌‌‌‌صرفه نیستند.
در این برنامه تاکید شده‌است که حذف کربن از جو برای تولید منفی گازهای گلخانه‌‌‌‌ای پس از سال۲۰۵۰ نیاز است. در این پیشنهاد شرایط سیاستی توانمندساز که برای دستیابی به هدف کاهش ۹۰درصد انتشار کربن ضروری است، تعیین‌شده، همچنین بر نقش قیمت‌گذاری کربن تمرکز ویژه‌ای شده‌است. کمیسیون اروپا در بیانیه خود آورده است: پیمان سبز اکنون باید به یک توافق کربن‌‌‌‌زدایی صنعتی تبدیل شود که بر نقاط قوت صنعتی موجود مانند نیروگاه‌های بادی و آبی بنا شود، همچنین به افزایش ظرفیت تولید داخلی در بخش‌های در حال رشد مانند باتری‌ها، خودروهای برقی، پمپ‌‌‌‌های حرارتی، فتوولتائیک خورشیدی (PV)، فناوری جذب، استفاده و ذخیره‌سازی کربن (CCUS)، بیوگاز، بیومتان و اقتصاد چرخشی تداوم بخشد. در سند راهبرد مدیریت کربن صنعتی اتحادیه اروپا، بر نیاز به استقرار سریع CCUS برای دستیابی خالص انتشار صفر تاکید شده‌است. طبق این سند، حدود ۲۸۰میلیون تن معادل دی‌‌‌‌اکسیدکربن باید تا سال۲۰۴۰ جذب شود و تا سال۲۰۵۰ به ۴۵۰میلیون تن معادل دی‌‌‌‌اکسیدکربن افزایش یابد.
ذخیره‌سازی ۵۰میلیون تن انتشار معادل دی‌‌‌‌اکسیدکربن در سال۲۰۳۰ معادل انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌ای سوئد در سال۲۰۲۲ است. ذی‌نفعان صنعت اظهار کردند اگر شرایط سرمایه‌گذاری لازم فراهم باشد، تا سال۲۰۳۰ می‌توانند سالانه تا ۸۰میلیون‌تن دی‌‌‌‌اکسیدکربن در اروپا را جذب کنند. اروپای شمالی به‌‌‌‌طور قابل‌توجهی در زیرساخت‌های CCUS و هیدروژن در حال سرمایه‌گذاری است، اما رشد در این بخش به‌‌‌‌نسبت آهسته بوده‌است، زیرا بسیاری آن را گران می‌دانند و هنوز در مقیاس صنعتی و تجاری کارآیی آن ثابت نشده‌است. در بسیاری از موارد، هزینه استقرار فناوری CCUS بسیار بیشتر از هزینه انتشار است. اگرچه تعداد قراردادهای اجرایی مرتبط با توسعه فناوری CCUS در حال افزایش است، داده‌های موسسه پلاتس نشان می‌دهد بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ قراردادها در این زمینه عمدتا مطالعات امکان‌‌‌‌سنجی و بسته‌‌‌‌های مهندسی و طراحی پیشرفته (FEED) بوده‌است.
در اروپا، تامین مالی تنها دو پروژه واقعا بزرگ به سرانجام رسیده‌است: پروژه حمل و ذخیره‌سازی Lights Northern در نروژ و پروژه مرکز حمل و ذخیره‌سازی Porthos در هلند.کمیسیون اروپا یک کارگروه اختصاصی برای توسعه رویکرد جهانی برای قیمت‌گذاری کربن و بازارهای کربن تشکیل خواهد داد، همچنین به‌دنبال توسعه گزینه‌‌‌‌های سیاستی و سازوکارهای حمایتی برای حذف کربن صنعتی است که به‌‌‌‌طور بالقوه در نظام تجارت انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌ای اتحادیه اروپا (ETS EU) درنظر گرفته‌شده‌است. بازارهای کربن مطابق با استاندارد اتحادیه اروپا به‌عنوان راهکاری موثر و اقتصادی برای کاهش انتشار درنظر گرفته می‌شوند و دولت‌ها به‌‌‌‌طور فزاینده‌ای به‌دنبال استفاده از قیمت‌گذاری کربن به‌عنوان بخشی از سیاست‌های اقلیمی خود هستند.
