خودروهای برقی؛ ناکافی برای اهداف اقلیمی
به گزارش شانا به نقل از مرکز بررسی تحولات بینالمللی انرژی، محققان دانشگاه کیوشو (Kyushu) ژاپن دریافتهاند که سیاست کنونی ژاپن برای توقف فروش خودروهای بنزینی تا سال۲۰۳۵ و تنها گذار به خودروهای هیبریدی و برقی ممکن است برای کاهش انتشار دیاکسیدکربن این کشور کافی نباشد. تجزیهوتحلیل آنها نشان داد که همراه با این سیاست، دولت ژاپن باید همزمان برای افزایش تولید انرژی پاک، کربنزدایی فرآیند تولید و افزایش طول عمر خودروها تلاش کند. در تلاش برای مقابله با بحران اقلیمی، بیشتر کشورهای جهان از جمله ژاپن سیاستهایی را اعمال کردهاند که تولید و انتشار گازهای گلخانهای خود را کاهش دهند. یکی از این سیاستها ممنوعیت فروش جدید خودروهای با سوخت فسیلی است. این کشور در تلاش است فروش خودروهای بنزینی جدید را تا سال۲۰۳۵ ممنوع کند و به فروش خودروهای برقی، هیدروژنی (HVs)، پیل سوختی (FCV) و هیبریدی اقدام کند.
ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی
درحالیکه این اقدام حرکتی در جهت درست است، پروفسور شیگمی کاگاوا از دانشکده اقتصاد دانشگاه کیوشو در مقاله جدید خود که در مجله Production Cleaner منتشر شده است، این احتمال را مطرح کرده که ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی جدید ممکن است برای دستیابی به اهداف کربنزدایی ژاپن کافی نباشد.وی توضیح میدهد: تیم ما روی مقدار دیاکسیدکربن تولیدشده در طول عمر یک خودرو تمرکز کرده است، از نخستین منبع استخراجشده از زمین تا زمانی که از بین میرود. چرخه عمر دیاکسیدکربن (۲CO-LC) یک خودرو تصویر بزرگتری از آلایندگی خودرو را ارائه میدهد. کاگاوا ادامه میدهد: ساخت یک خودرو، فرآیندی انرژیبر است، همه مواد اولیه تولید باید استخراج، پردازش، حمل و ساخته شوند. هر بخش از این فرآیند دیاکسید کربن تولید میکند. فرآیند ساخت یک خودروی برقی میتواند ۱.۵ تا ۲برابر بیشتر از یک خودروی بنزینی گازهای گلخانهای انتشار داشته باشد. اگر خودروسازان، تولید خودروهای برقی خود را بدون کربنزدایی در زنجیره تامین افزایش دهند، کاهش انتشار دیاکسید کربن اتفاق نخواهد افتاد. یکی از سیاستهای کلیدی که ژاپن باید برای دستیابی به اهداف کربنزدایی خود اجرا کند، افزایش طول عمر خودروهاست.
طول عمر خودروهای ژاپنی
میانگین طول عمر یک خودرو در ژاپن ۱۳سال است، صرفنظر از اینکه چه مدت زمانی با آن رانندگی شده باشد. ارائه انگیزه برای خرید خودروهای دستدوم به جای خودروهای نو میتواند سیاستی قابل اجرا برای کمک به دولت ژاپن در دستیابی به اهداف اقلیمی خود باشد. تغییر ترکیب انرژی مصرفی ژاپن به نفع منابع تجدیدپذیر بیشتر نیز گامی حیاتی در فرآیند دستیابی به اهداف اقلیمی ژاپن است.