در یک نظرسنجی که اخیرا توسط SourceMedia و Verizon صورت گرفته مشخص شد که فقط ۱۳ درصد بانک‌ها از فناوری‌های ماشین به ماشین (machine to machine یا به اختصار M۲M) استفاده می‌کنند.این به آن معنا است که بانک‌ها از مفاهیمی همچون اتوماسیون، خانه‌های هوشمند و مانند آن که همگی زیر چتر اینترنت اشیا (IoT) جمع می‌شود، یک نسل عقبند.

به گزارش وب‌سایت فوربس، پیش‌بینی‌های اخیر IDC نیز نشان می‌دهد که در چهار سال آینده، هزینه‌ای که در سطح بین‌الملل برای اینترنت اشیا صرف خواهد شد، با ۱۷ درصد رشد به رقم حیرت‌آور ۳/ ۱ تریلیون دلار خواهد رسید. بخش تولید و حمل و نقل بسترهای مناسبی برای به خدمت گرفتن اینترنت اشیا هستند و این دو صنعت کلان می‌توانند زنجیره تامین، محصولات، مشتریان و حتی کارگران خود را از طریق اینترنت اشیا با هم مرتبط سازند و از این رهگذر سود زیادی به دست آورند. IDC همچنین پیش‌بینی کرده که در آینده نزدیک صنعت بیمه، بهداشت و درمان و کالاهای مصرفی نیز حضور فعالی در حوزه IoT داشته باشند ولی از صنعت بانکداری خبری نیست.

Fellow Vernon Turner پژوهشگر IDC می‌گوید با وجود تلاش‌های صورت گرفته، بانکداری حرف زیادی در حوزه IoT ندارد. این کارشناس معتقد است پایه و اساس بانکداری، پول است و در حال حاضر پرداخت، دریافت و پس‌انداز پول تقریبا به طور کامل به صورت دیجیتالی در حال انجام است و همین امر را می‌توان نوعی بی‌نیازی از اینترنت اشیا به شمار آورد. از سوی دیگر در حال حاضر بانک‌ها با یکدیگر ارتباط دارند یا حداقل از ظرفیت مرتبط شدن با هم برخوردارند و می‌توانند تمام اطلاعات حساب مشتریان و دیگر داده‌های مورد علاقه‌شان را با هم به اشتراک بگذارند. البته همه تحلیلگران چنین نظری ندارند. به‌عنوان مثال شرکت Software AG معتقد است اینترنت اشیا می‌تواند در حوزه پرداخت، مدیریت ریسک و تامین مالی تجاری (Trade Finance) به خوبی نقش‌آفرینی کند، زیرا با استفاده از IoT این امکان فراهم می‌شود که بدون دخالت انسان، تراکنش‌ها را سامان داد.