تحقیقات نشان می‌دهد روش جدید طراحی و ساخت تراشه‌های رایانه‌ای می‌تواند به پردازش دست کم ۱۰۰۰ برابر سریع‌تر از بهترین تراشه‌های موجود در بازار بینجامد.

به گزارش «ایسنا» به نقل از پایگاه خبری لایو ساینس، این روش جدید که روی موادی به‌نام لوله‌های کربنی نانو متکی است به دانشمندان این امکان را می‌دهد که تراشه را سه‌بعدی بسازند.

ماکس شولاکر یکی از طراحان این تراشه و دانشجوی دکترای مهندسی الکترونیک در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا گفت: طراحی سه‌بعدی این تراشه دانشمندان را قادر می‌سازد که حافظه (مموری) را که داده‌ها را ذخیره می‌کند در یک فضای کوچک در کنار پردازنده‌های قدرتمند تعبیه کنند. شولاکر افزود: کاهش فاصله بین این دو قطعه می‌تواند زمان پردازش را به شکل قابل توجهی پایین بیاورد. پیشرفت قابل توجه رایانه‌ها در ۵۰ سال گذشته تا حد زیادی مدیون توانایی ساخت ترانزیستورهای سیلیکونی کوچک است که عملکردهای منطقی رایانه‌ها را انجام می‌دهند.

براساس قانون مور (قانونی که اولین بار توسط گوردون‌ای مور محقق آمریکایی در سال ۱۹۶۵ ارائه شد)، تعداد ترانزیستورها در یک تراشه سیلیکونی هر دو سال تقریبا دو برابر خواهد شد. مطابق پیش‌بینی این محقق ترانزیستورها روز به روز کوچک‌تر شده و به کوچک‌ترین بخش رایانه‌ها که اندازه شان حتی پنج نانومتر شده تبدیل شده اند و اندازه کاربردی ترین تراشه‌ها در حال حاضر تنها هفت نانومتر است. کارشناسان می‌گویند، اما کاهش سایز به این معنی است که اثرات کوانتومی ذرات در این مقیاس می‌تواند عملکرد آنها را مختل کند. بنابراین این احتمال وجود دارد که قانون مور تا ۱۰ سال آینده به پایان خودش برسد. به‌علاوه کاهش اندازه ترانزیستورها بیش از این ممکن است در سریع‌تر شدن رایانه‌ها تاثیری نداشته باشد. شولاکر گفت: مانع اصلی بر سر راه سریع‌تر شدن رایانه‌ها سرعت کم پردازنده نیست بلکه مشکل حافظه است.