تبدیل اسکن‌های ام‌آرآی به مدل‌های سه‌بعدی قلب

محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و بیمارستان کودکان بوستون، سیستمی را توسعه بخشیده‌اند که اسکن‌های ام‌آرآی قلب را به مدل‌های سه‌بعدی تبدیل می‌کند.

به گزارش «ایسنا»، این قلب‌های چاپ شده قبل از شروع جراحی به جراحان یک مدل عملی و ملموس از قلبی که آنها قرار است بر رویش جراحی انجام دهند، ارائه داده و آنها را برای «ویژگی‌های ذاتی تشریحی هر بیمار» آماده می‌کند. به گفته محققان، تاکنون داده‌های ام‌آرآی شامل نمونه‌ای از اشیای سه‌بعدی با مرزهای تعریف شده توسط تاریکی و نور بوده که با هم در تناقض هستند.

محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و بیمارستان کودکان بوستون، سیستمی را توسعه بخشیده‌اند که اسکن‌های ام‌آرآی قلب را به مدل‌های سه‌بعدی تبدیل می‌کند.

به گزارش «ایسنا»، این قلب‌های چاپ شده قبل از شروع جراحی به جراحان یک مدل عملی و ملموس از قلبی که آنها قرار است بر رویش جراحی انجام دهند، ارائه داده و آنها را برای «ویژگی‌های ذاتی تشریحی هر بیمار» آماده می‌کند. به گفته محققان، تاکنون داده‌های ام‌آرآی شامل نمونه‌ای از اشیای سه‌بعدی با مرزهای تعریف شده توسط تاریکی و نور بوده که با هم در تناقض هستند. محققان با سوال از یک کارشناس انسانی برای شناسایی مرزها در تعداد انگشت‌شماری از بخش‌ها و سپردن سایر موارد به الگوریتم برای تکمیل، بر این مساله متناقض که به تقسیم‌بندی تصویر معروف است، چیره شده‌اند. مدلسازی همچنین نیازمند یک روش جدید برای افزایش دقت ام‌آرآی اسکن تا ۱۰ برابر است.

محققان اظهار کردند که این فرآیند با ترکیبی از تقسیم‌بندی انسان‌ها و الگوریتم، حدود یک ساعت به طول می‌انجامد. این سیستم پاییز امسال توسط هفت جراح قلب در بیمارستان کودکان بوستون آزمایش خواهد شد. این پروژه توسط بیمارستان و مرکز Catalyst هاروارد تامین شده است. این پژوهش شامل ام‌آرآی ۱۰ بیمار درمان شده در بیمارستان کودکان بوستون است. هفت جراح مختلف، از روی مدل‌ها به جراحی خواهند پرداخت و نتایج را برای مشاهده اینکه آیا مدل‌ها می‌توانند نتایج جراحی را بهبود بخشند، مقایسه خواهند کرد. سیتارام اِمانی، جراح قلب بیمارستان کودکان بوستون اظهار کرد: یک مدل سه‌بعدی واقعا کمک‌کننده است. ما این مدل را روی تعدادی از بیماران به کار بردیم و در واقع یک عمل جراحی مجازی را برای شبیه‌سازی شرایط واقعی روی قلب انجام داده‌ایم. انجام این کار از نظر کاهش مقدار زمانی که صرف بررسی قلب و ترمیم آن می‌شود، بسیار به جراحی واقعی کمک خواهد کرد.