تا پنج سال آینده پرینترهای سه‏بعدی توانایی تولید پوست انسان را به‌دست خواهند آورد. شرکت‌ها برای دستیابی به نوع خاصی از چاپ سه‏بعدی در تلاش هستند. در این شیوه خاص که «بایوپرینتینگ» نام دارد از سلول‏های زنده استفاده می‏شود. به گفته کارشناسان این پرینترها در سال ۲۰۲۵ چیزی حدود یک میلیارد دلار قیمت خواهند داشت. صنایع آرایشی و بهداشتی L'Oreal در این زمینه پیشرو است. به تازگی بزرگ‌ترین شرکت محصولات زیبایی و آرایشی و بهداشتی، همکاری‏هایی را با مرکز زیست فناوری ایالات متحده (ONVO) به‌منظور دستیابی به فناوری تولید پوست زنده توسط پرینترهای سه‌بعدی آغاز کرده است. در حال حاضر هدف این مجموعه تولید پوست برای آزمایش محصولات آرایشی و بهداشتی است. سال‏ها است که شرکت L'Oreal پوست تولید می‏کند. زمانی که در اروپا آزمودن محصولات آرایشی و بهداشتی روی حیوانات ممنوع شد، این شرکت فرانسوی در آزمایشگاه به پرورش بافت پوست پرداخت و به آن رنگدانه اضافه کرده و سن بافت پوستی را افزایش داد. اما پرورش پوست در آزمایشگاه کار بسیار پیچیده‏ای است و روندی آهسته دارد. چاپ سه‏بعدی با استفاده از سلول‏های زنده در مقایسه با پرورش پوست در آزمایشگاه بسیار سریع‏تر خواهد بود و با استفاده از این روش شرکت‌های تولیدکننده محصولات آرایشی و بهداشتی می‏توانند با سرعت و کیفیت خیلی بیشتری نمونه‏های آزمایشی خود را تهیه کنند. نازکی بافت پوست باعث می‏شود کار پرینت آسان‏تر شود. در چاپگر یک سرنگ حاوی محلولی از سلول‏های زنده در امتداد بافت حرکت می‌کند و به آرامی فشرده می‏شود. سپس با توجه به ضخامت مورد نظر چند لایه به آن اضافه می‏شود. آرنولد باس، مشاور فناوری در مرکز تحقیقاتی «لوکس ریسرچ» می‏گوید: «با توجه به نوع محتوای سرنگ، می‏توانیم انواع گوناگون پوست را تولید کنیم. از پوست‏های حساس گرفته تا پوست‏های مردانه.» این به آن معناست که باید منتظر محصولات جدید شرکت‌های آرایشی و بهداشتی مثل L'Oreal باشیم. این شرکت در سال ۲۰۱۳ نزدیک به یک میلیارد دلار برای تحقیق و نوآوری هزینه کرده است. محققان توانسته‏اند با استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی پوست انسان را تولید کنند، اما ورود این فناوری به کاربردهای تجاری مانند صنایع آرایشی و بهداشتی چیزی حدود پنج سال زمان نیاز دارد. به گفته آرنولد باس در فرآیند چاپ بافت زنده هنوز مسائلی وجود دارد که دانشمندان در حال کار روی آن هستند. همچنین شرکت پراکتر اند گمبل (P&G) خواهان دستیابی به این فناوری است. این غول کالاهای مصرفی ضمن تامین کمک هزینه تحقیقات در زمینه چاپ سه‏بعدی بافت زنده از دانشگاه‏ها خواست تا به تحقیق در این حیطه بپردازند. یکی از کاربردهایی که این شرکت در نظر دارد ارائه جایگزین‏هایی برای تست محصولات آرایشی و بهداشتی روی حیوانات است، همچنین نوآوری و افزایش اطمینان خاطر در خصوص محصولات. النا لوری لوک، مدیر بخش علوم زندگی شرکت P&G می‏گوید: «با روش‏های کنونی پاسخ دادن به برخی پرسش‏ها در مورد محصولات مشکل است و به روش‏هایی که از نمونه‌های غیرحیوانی استفاده می‏کنند نیاز داریم.»