پشت پرده مدیریت ساعت اپل

مترجم: مهیار مهرجو کوین لینچ در دنیای تکنولوژی فردی شناخته شده است. او سال‌ها کارمند ادوبی بود و در اوایل سال ۲۰۱۳ به اپل پیوست و مسوول تیم دستگاه‌های پوشیدنی این شرکت شد. لینچ که یکی از ستاره‌‏های کنفرانس اخیر اپل بود، قبلا به شدت از آی‌فون انتقاد کرده بود اما حالا در کنفرانس ۹ سپتامبر او مسوول رونمایی از ساعت اپل شده بود. لینچ در این کنفرانس نحوه فرستادن ضربان قلب را به دیگران نمایش داد که مانند ارسال علائم مورس بود. او همچنین (سیری) دستیار صوتی اپل را روی ساعت معرفی کرد. همین‌‏ها کافی بود تا توجه بسیاری به این چهره جدید اپل جلب شود. در واقع همگان بر این باورند که در کنفرانس اخیر اپل این ساعت اپل بود که توجه‌ها را به خود جلب کرد نه سایز بزرگ آی‌فون‌های جدید. این ساعت برای اپل امکان ورود به بازار داغ دستگاه‌های پوشیدنی را فراهم کرد و این شرکت امیدوار است تحول سال ۲۰۱۰ خود را که با عرضه آی‌پد رخ داد دوباره تکرار کند. تیم کوک، مدیرعامل اپل سوگند خورده که این شرکت را گسترش دهد و این ساعت به او کمک می‌کند تا سوگند خود را ادا کند.

حضور لینچ روی صحنه و در جایی که بنا به سابقه، افراد حلقه اول این شرکت مجال خودنمایی پیدا می‌کنند نشان‌دهنده اعتمادی است که لینچ توانسته در تیم کوک ایجاد کند. مانند بسیاری دیگر از مدیران نرم‌افزار، لینچ هم شیفته تکنولوژی است که این علاقه به سال‌ها پیش بر‌‏می‌‏گردد. او برنامه‌نویسی را از سن پایین شروع کرد و در دانشگاه ایلینویز گرافیک محاوره‌‏ای خواند. او در آزمایشگاه با مهندسان و هنرمندان همکاری داشت و در زمینه توسعه نرم‌افزار‌‏های مک فعالیت می‌کرد. لینچ در صفحه شخصی خود، کمک به طراحی اولین کامپیوتر مکینتاش و رابط کاربری کامپیوترهای اپل را به‌عنوان عوامل موثر در پیشرفت خود معرفی کرده است. در سال ۱۹۸۴ او یکی از اولین نرم‌افزارهای مک را نوشت. بعد از آن در طراحی و توسعه نرم‌افزار ویرایش متن اپل کمک کرد.

لینچ با شرکت جنرال مجیک به سرعت در دنیای موبایل درخشید و با هدف تولید دستبندهای الکترونیکی که از ایمیل پشتیبانی می‌کنند به رقابت با اپل پرداخت. او این فرصت را داشت تا با کسانی که مک را ساخته بودند کار کند. بیل آکتینسون و اندی هرتفلد، از اعضای تیم سازندگان مکینتاش بودند که در راه‌‏اندازی شرکت جنرال مجیک به لینچ کمک کردند. این شرکت در فوریه ۱۹۹۵ به شرکت سهامی عام تبدیل شد و در سپتامبر ۲۰۰۲ فعالیت آن متوقف شد.

در سال ۱۹۹۶ لینچ در ماکرومدیا که یک شرکت گرافیکی و گسترش وب بود، شروع به کار کرد. او یک تیم تشکیل داد و نرم‌افزار دریم ویور را برای طراحی وب‌سایت ساخت. اولین نسخه آن در سال ۱۹۹۷ وارد بازار شد و تا به امروز بالاترین فروش را در میان نرم‌افزارهایی از این دست در اختیار دارد.

در سال ۲۰۰۵ ادوبی ماکرومدیا را به قیمت ۴/۳ میلیارد دلار خرید و به این ترتیب لینچ را نیز به خدمت گرفت. ادوبی با کمک او محصولاتی مانند فتوشاپ و ایلاستریتور را برای ویرایش عکس، طراحی وب و ویرایش فیلم تولید کرد. لینچ تا سال ۲۰۰۸ که به سمت ریاست بخش تکنولوژی شرکت رسید. معاون ادوبی و رئیس بخش نرم‌افزار بود، لینچ به‌عنوان رئیس بخش تکنولوژی، در قبال محصولات آینده و نوآوری در شرکت مسوول بود. او سرپرست آزمایشگاه تکنولوژی و تیم طراحی نیز بود و با استفاده از مهارت تیم خود و تحقیقات جدید موفق شد پیشقدم در معرفی تکنولوژی‌‏های جدید باشد.

حق مالکیت فلش پلیر ادوبی، متعلق به لینچ است. در اصل این «پلاگ-این» برای مرورگرها توسط ماکرومدیا گسترش یافت و دلیل اصلی ساخت آن پخش ویدئو و تصاویر متحرک در فضای وب بود. استفاده از آنها در اوایل سال ۲۰۰۰ به اوج خود رسید. اما به‌‏رغم تلاش‌های ادوبی، فلش پلیر در حال نابودی است، و ادوبی در فکر افزایش کارآیی آنلاین آن است. به گفته همکاران لینچ، او نمی‌‏دانست چگونه مشکل را حل کند و زمانی این کار را انجام داد که دیگر دیر شده بود.

در اکتبر ۲۰۰۹، لینچ در یک برنامه تلویزیونی به خاطر پشتیبانی نکردن از فلش پلیر به شدت از آی‌فون انتقاد کرد. او به انتقاداتش ادامه می‌داد تا بتواند اپل را مجبور به استفاده از فلش پلیر کند. هدف نهایی این بود که توسعه‌دهندگان بتوانند از فلش در نرم‌‏افزارهایی که به اینترنت نیاز ندارند استفاده کنند.

بعد از خرید ماکرومدیا توسط ادوبی، فلش پلیر تکامل بیشتری پیدا کرد و ادوبی از فروش نسخه حرفه‌‏ای آن سود خوبی به دست آورد. اما طی یک دهه اخیر مشخص شده که استانداردهای وب نیاز به تغییر دارند. بزرگ‌ترین ضربه زمانی بود که اپل اجازه نداد نرم‌افزارهای فلش روی آی‌فون و آی‌پد نصب شوند.

مخالف سرسخت فلش در شرکت اپل استیو جابز بود. در آوریل ۲۰۱۰ او یک مقاله ۱۷۰۰کلمه‌‏ای با نام «Thoughts on Flash» در وب‌سایت اپل منتشر کرد و دلایل مخالفت خود را، مصرف زیاد باتری توسط این نرم‌افزارها، مشکلاتی که با صفحه لمسی دارند و ضعف‌های طراحی آنها بیان کرد.جابز همچنین گفت: «فلش برای کامپیوتر‌های خانگی و ماوس طراحی شده و برای ادوبی درآمد خوبی به همراه داشت، و ما می‌دانیم که چرا می‌خواهند آن را فراتر از کامپیوتر‌های خانگی ببرند. اما در حوزه موبایل‌ها مصرف باتری، رابط لمسی و استاندارد‌های جدید وب در اولویت هستند که در تمام آنها فلش ناکارآمد است.»

سپس ادوبی تصمیم گرفت تا اپل را قانع کند که این موضوعات حقیقت ندارد. و یک گروه بزرگ تبلیغاتی تشکیل داد با این مضمون که اپل آزادی انتخاب افراد را زیر پا گذاشته است. در فوریه ۲۰۱۰ زمانی که استیو جابز از اولین آی‌پد رونمایی کرد، لینچ به وبلاگ ادوبی رفت تا بحث فلش را ادامه دهد. در آنجا اعلام کرد که فلش پلیر در آستانه یک جهش بزرگ قرار دارد. لینچ تاکید کرد که انواع زیادی از دستگاه‌‏های الکترونیکی در حال ورود به بازار هستند که به فلش نیاز دارند.

در ماه مه‌۲۰۱۰ و یک ماه بعد از ورود آی‌پد به بازار و قرار گرفتن مقاله استیو جابز در سایت اپل، لینچ، اپل را متهم به بازی سیاسی به جای پیشرفت در تکنولوژی کرد. بعد از آن ادوبی تمرکز خود را از اپل برداشت و به همکاری با رقبای او مانند گوگل، بلک بری و مایکروسافت پرداخت. لینچ اما تلاش داشت فلش را روی آی‌فون وآی‌‏پد اجرا کند.

در همین حال تلاش ادوبی برای همگام سازی موبایل‌‏ها با فلش ادامه داشت. آنها ابتدا با نسخه جدید و سبک شروع کردند اما مشکلاتی در کارآیی آن به وجود آمد؛ در حالی که اپل روز به روز قوی‌‏تر می‌‏شد. در همین حال حجم زیادی از دستگاه‌‏ها از فلش استفاده می‌‏کردند، اما بسیاری از آنها هیچ گاه مجال عرض اندام نیافتند.

در همان زمان، پس از سال‌ها تلاش سازندگان مرورگرها برای فراتر رفتن از فلش به دستاوردهای زیادی رسیدند. موج استانداردهای جدید وب همه را همراه خود کرد اما ادوبی دیر این استانداردها را پذیرفت و متحمل صدمات آن شد.

آغاز فصل جدید

ادوبی در ماه مارس ۲۰۱۳ جدا شدن لینچ و پیوستن او به اپل را تایید کرد. همزمان اپل نیز او را به‌عنوان معاون تکنولوژی خود معرفی کرد. استخدام لینچ باعث آشفتگی در میان طرفداران اپل شد. افرادی مانند جان گرابر گفتند که به او خوش‌بین نیستند. یکی از کارمندان ادوبی هم گفت: لینچ به نقطه تقابل سخت‌افزار و نرم‌افزار خیلی علاقه‌مند است، که این امکان در ادوبی وجود ندارد.

درباره جزئیات شغل لینچ در اپل اطلاعات زیادی در دست نیست و فقط می‌دانیم که معاون تکنولوژی است. پیش از این می‌‏دانستیم که او جزو مدیران اپل است اما آنقدر قوی نیست که عضو گروه اصلی کوک باشد، اما حالا رهبری گروه نرم‌افزار ساعت اپل و حضورش روی صحنه او را در مرکز توجه قرار داده است. به هرحال، به نظر می‌رسد لینچ در اپل مستقر شده، که با این حساب به کد‌های امنیتی نیز دسترسی دارد. او در نوامبر ۲۰۰۶ در توئیتر عضو شده و گهگاهی از ادوبی پست‌هایی قرار می‌‏داد و در ماه مارس ۲۰۱۳ درست همان زمانی که به اپل پیوست دیگر پستی روی توئیتر نگذاشت اما بعد از کنفرانس ۹ سپتامبر پست‌‏های دیگران را ری‌‏توئیت کرد.

همسر لینچ در میان ازدحام جمعیت منتظر رونمایی از محصول جدید اپل بوده و طبق گفته خودش، هرگز نمی‌دانسته که همسرش روی چه پروژه‌ای کار می‌کند.

اپل نمونه‌ای از ساعت‌های خود را در کنفرانس نمایش داد، اما امکان خرید آن از ابتدای سال جدید میلادی (۲۰۱۵) فراهم خواهد شد. این فاصله زمانی این امکان را به اپل می‌دهد تا نرم‌افزار ساعت را بهبود ببخشد، برنامه‌نویسان را آماده کند و مطمئن شود که کاربر محصولی را دریافت می‌کند که از اپل انتظار دارد. تجربه لینچ در اینجا بسیار به کار اپل خواهد آمد.

تحلیلگران معتقدند ساعت اپل یک سرگرمی نیست، بلکه تکنولوژی است که دستگاه‌های پوشیدنی را دگرگون خواهد کرد.