خودروهایی که با هم حرف می‌زنند
ندا لهردی تکنولوژی به‌تدریج دارد به تمام بخش‌های زندگی روزمره نفوذ می‌کند و به این ترتیب قرار است زندگی را راحت‌تر و روند انجام کارها را سریع‌تر کند. حالا گویا قرار است استفاده از تکنولوژی در خودروها گسترش پیدا کند تا امنیت رانندگی و البته کنترل پلیس را بیشتر کند.
حدود دو هفته پیش بود که گروه تحقیقاتی اتحادیه اروپا طرحی را پیشنهاد داد که بر اساس آن تمام خودروهای جدیدی که در کشورهای اتحادیه اروپا به فروش می‌رسند، مجهز به دستگاه‌های مبتنی بر Wi-Fi و ارتباطی بی‌سیم بشوند تا امکان کنترل بیشتر آنها برای پلیس فراهم آمده و حتی پلیس‌ها بتوانند خودروهایی را که بیشتر از سرعت مجاز می‌رانند، از راه دور متوقف کنند.
در همین راستا دپارتمان حمل‌ونقل آمریکا در واشنگتن هم چند روز پیش طرح مشابهی را پیشنهاد کرد که براساس آن ابزارهای بی‌سیم خاصی روی تمام خودروهای جدید تعبیه شود؛ البته نه با هدف کنترل بیشتر و راحت‌تر پلیس، بلکه برای اینکه به خودروها، اتوبوس‌ها و کامیون‌ها اجازه بدهد تا بتوانند به صورت مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و صحبت کنند تا به این ترتیب احتمال وقوع تصادفات رانندگی کاهش پیدا کند.
مسوولان دپارتمان حمل و نقل آمریکا معتقدند استفاده از این تکنولوژی می‌تواند حتی با اخطارهای کوچک صوتی و ویبره‌های روی فرمان به متوقف کردن خودرو و موتورسیکلت‌ها در شرایط خطر کمک کرده و از وقوع تصادفات شدید با تلفات جانی تا حد زیادی جلوگیری کند. این در حالی است که براساس آمار منتشر شده توسط این دپارتمان، سالانه ۳۴ هزارنفر براساس تصادفات رانندگی در ایالات متحده آمریکا جان خود را از دست می‌دهند و کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که تا سال ۲۰۲۰ تصادفات رانندگی سومین عامل مرگ‌ومیر در این کشور خواهد بود، درحالی‌که این جایگاه در سال ۱۹۹۰ هفتم بوده است.
در حقیقت هدف اصلی دپارتمان حمل‌ونقل آمریکا از پیشنهاد چنین طرحی، افزایش امنیت در رانندگی و کاهش میزان تصادفات بوده است. این دپارتمان پیش‌بینی می‌کند این ارتباط مستقیم میان خودروها می‌تواند از وقوع چهار تصادف از هر پنج تصادف جلوگیری کند. این تکنولوژی به‌خصوص وقتی خودروها می‌خواهند از چهارراه‌ها و تقاطع‌ها عبور کرده یا خط رانندگی خودشان را تغییر بدهند، می‌تواند مفید و کمک کننده باشد.
در حال حاضر بعضی از خودروهای لوکس از امکانات امنیتی ویژه و مناسبی بهره می‌برند که می‌توانند تا چند ثانیه پیش از وقوع تصادف و با استفاده از حسگر راداری که در قسمت جلویی خودرو تعبیه شده، تا حد زیادی از تصادف جلوگیری کنند. به این ترتیب، و در لحظه‌ای که حسگر پیش‌بینی وقوع تصادف را بکند، کمربندهای ایمنی محکم‌تر شده، قسمت مخصوص قرار گرفتن سر روی صندلی‌ها محکم‌تر می‌شود تا شدت ضربه را کاهش دهد و در نهایت ترمزها برای عملکرد به موقع آماده می‌شوند. اگر تصادف اجتناب‌ناپذیر بوده و راننده نتواند واکنش به موقع نشان بدهد، ترمزها به صورت خودکار تا حد امکان خودرو را متوقف می‌کنند. چنین خودروهایی در حال حاضر تقریبا در همه جای دنیا به فروش می‌رسند، با این حال، اما مسوولان آمریکایی همچنان به دنبال راه‌هایی هستند که بتوانند با ایجاد امنیت بیشتر جان افراد را حفظ کنند. طرحی که هفته گذشته از طرف دپارتمان حمل‌ونقل ایالات متحده مطرح شد، در واقع یک قدم جلوتر رفته تا از وقوع تصادفات در همان اولین مرحله جلوگیری کند. در این طرح پیشنهادی، هر خودرو مجهز به یک دستگاه ترانسپاندر (گیرنده‌ای که به صورت خودکار اطلاعات را مخابره می‌کند) می‌شود تا موقعیت مکانی و زمانی، سرعت و دیگر اطلاعات مرتبط را به‌صورت ۱۰ بار در هر ثانیه و در تمامی جهات ارسال کند. خودروهای دیگر و حتی اشیای ساکنی مانند چراغ‌های ترافیکی و علائم راهنمایی و رانندگی هم این اطلاعات را با استفاده از ترانسپاندر خودشان ارسال می‌کنند. در پشت صحنه اما تجهیزات نصب شده در هر خودرو از این اطلاعات استفاده کرده و آنها را به کامپیوتر مرکزی ارسال می‌کنند تا این کامپیوتر تشخیص بدهد که شرایط چگونه است و در صورتی که وقوع تصادف حتمی باشد، راننده را با یک اخطار محسوس آگاه کند.
تمام اینها در تئوری درست است، در عمل، اما اجرای چنین طرحی نیاز به یک تکنولوژی بی‌سیم بسیار قوی‌تر و ایمن‌تر از تکنولوژی‌های Wi-Fi امروزی دارد. این سیستم که باید امکان ارسال اطلاعات با سرعت بالا و در فاصله‌ای بیش از ۳۰۰ متر را داشته باشد، به‌عنوان ارتباطات برد کوتاه اختصاصی یا DSRC شناخته می‌شود. این سیستم به‌طور معینی برای این کار طراحی شده است. در مقایسه با شبکه‌های ارتباطی Wi-Fi رایگان برای همه که در باندهای پرترافیک انجام می‌شوند، DSRC از امواج ۷۵ مگاهرتزی محدود و اختصاص یافته در شبکه تنظیم شده ۹/۵ گیگاهرتزی استفاده می‌کند که حدود یک دهه پیش توسط کمیسیون ارتباطات فدرال و برای سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند آینده طراحی شده بود. حالا این آینده گویا دارد به واقعیت تبدیل می‌شود.
قبل از همه اینها، اما باید یک مشکل اساسی حل شود؛ برای حفظ امنیت بیشتر هنگام ارتباط بی‌سیم دو خودرو، لازم است تجهیزات و زیرساخت‌های آن در خودروهای خطرساز و خطرآفرین که تنها بخشی از ۲۵۰ میلیون وسیله نقلیه موجود در جاده‌های آمریکا هستند، نصب شود. سال گذشته میلادی که زمان رونق بازار خودرو در آمریکا بود، حدود ۱۶ میلیون خودرو جدید وارد ناوگان حمل‌ونقل این کشور شدند و همان تعداد خودرو فرسوده و قدیمی هم اوراق شدند. اگر این روند جایگزینی اجباری و الزامی شود، حدود یک دهه یا بیشتر زمان لازم است تا خودروهای آمریکا به این سیستم‌های ارتباطی جدید مجهز شوند.
با این اوصاف انتظار می‌رود شرکت‌های سازنده کیت‌های DSRC ملزم به تولید این قطعات برای خودروها و وسایل نقیله قدیمی هم بشوند تا امنیت سیستم حمل‌ونقل این کشور افزایش بیشتری پیدا کند. حالا دولت آمریکا پیش‌بینی کرده است که تا سال ۲۰۲۵ دست کم نیمی از خودروها و وسایل نقلیه این کشور به سیستم حمل‌ونقل هوشمند و سیستم ارتباط بی‌سیم بین خودروها مجهز شوند. این در حالی است که مسوولان حکومتی انتظار دارند که قوانین عمومی مربوط به استفاده از این سیستم‌ها تا پیش از سال ۲۰۱۷ تدوین و تصویب شود.
از طرفی بعضی کارشناسان معتقدند که ممکن است در آینده‌ای نزدیک موبایل‌های هوشمند مجهز به کیت‌های DSRC بشوند تا با همراهی یک اپلیکیشن ویژه بتوانند به‌عنوان یک دستگاه ترانسپاندر هم برای ارتباط میان خودروها عمل کند.
در همین راستا شرکت Qualcomm که یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان قطعات نیمه رسانا برای ابزارهای موبایل در جهان است، به‌تازگی برای طراحی و تولید چیپ‌ست‌های DSRC با شرکت Honda همکاری خودش را آغاز کرده است. این در حالی است که شرکت General Motors هم تکنولوژی جدیدی را به نامWi-Fi Direct توسعه داده است که با استفاده از یک اپلیکیشن موبایل کار می‌کند و به رانندگان درباره عابران پیاده نزدیک آنها اخطار می‌دهد.
از آنجایی که دو سوم بزرگسالان در آمریکا یک موبایل هوشمند دارند که معمولا هر دو سال مدل آن را به روز می‌کنند، انتظار می‌رود تجهیز موبایل‌های هوشمند به تکنولوژی DSRC بتواند ارتباط بی‌سیم میان وسایل نقلیه را با سرعت بیشتری به واقعیت نزدیک کند.
منبع: اکونومیست