عضو هیات‌مدیره انجمن حفاظت در برابر اشعه ایران و کارشناس سازمان انرژی اتمی گفت: با توجه به تنوع در تعداد آنتن‌های روی دکل، محل و ارتفاع نصب هر یک، تنوع در فرکانس‌های تابشی آنتن‌ها نمی‌توان برای دکل‌ها حریم ثابتی تعیین کرد.
به گزارش «ایسنا» منطقه آذربایجان شرقی، دلنواز فروردین در کارگاه آموزشی «بررسی و اندازه‌گیری میزان تشعشعات آنتن‌های شبکه‌های تلفن همراه» در تبریز اظهار کرد: برای هر دکل با کلیه آنتن‌های نصب شده روی آن باید حد پرتوگیری رعایت شود.
وی اضافه کرد: خوشبختانه کشور ایران از سال ۱۳۶۸ در قانون حفاظت در برابر اشعه و آیین‌نامه آن پرتوهای غیریون‌ساز را هم لحاظ کرده است. وی با اشاره به اینکه اپراتورهای تلفن همراه پروانه اشتغال به کار با پرتوهای ماکرویو و رادیویی را به صورت سه‌ساله از سازمان انرژی اتمی دریافت می‌کنند، گفت: در این سه سال از سوی سازمان انرژی اتمی تحت مراقبت هستند.
فروردین ادامه داد: منظور از استاندارد پرتوهای غیر یون‌ساز حدود پرتوگیری مصوب ۸۵۶۷ است و حدود استاندارد در موسسه تحقیقات استاندارد صنعتی ایران تصویب شدند. وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر در تمام بازه فرکانسی GSM، حد استاندارد ۴/۴ وات متر مربع در نظر گرفته می‌شود و سازمان انرژی اتمی به اپراتورها از این مقدار بالاتر اجازه فعالیت نمی‌دهد.
وی ادامه داد: اگر روی یک دکل هم آنتن تلفن همراه و هم آنتن وایمکس نصب شود حد پرتوگیری برای فرکانس تلفن همراه یعنی ۴۴۰ میکرو وات بر سانتیمتر مربع باید رعایت شود. وی با بیان اینکه هر اپراتور پس از نصب آنتن روی دکل موظف است شدت کل پرتو را اندازه‌گیری کند، گفت: در صورتی که میدان، ترکیبی از چند فرکانس باشد سخت‌گیرانه‌ترین حالت و کمترین حد برای آن فرکانس رعایت می‌شود.
فروردین تاکید کرد: آنچه که مهم است این است که فاصله ۱۰ متری از آنتن حفظ شود، ولی از آنجا که آنتن در فاصله بالاتری قرار می‌گیرد خطرات ناشی از این تشعشعات به طور چشم‌گیری کاهش پیدا می‌کند.