پس از قبول استعفای برخی از اعضای سازمان نظام صنفی همچون پیر بابایی، حاجیان و اعلایی از سوی هیات مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران چندی پیش خبری در خصوص استعفای حسین غروی رام، نایب رییس کمیسیون سخت‌افزار شنیده شد. در خصوص این خبر گفت‌وگویی کوتاه با او انجام دادیم که می‌خوانید: چرا از نایب رییسی کمیسیون سخت‌افزار سازمان نظام صنفی تهران استعفا کردید؟

به دلایل متعدد. اما دلیل اصلی این استعفا این است که اعضای هیات‌مدیره سازمان نظام صنفی،‌ به دو خواسته شفاف و روشن کمیسیون سخت‌افزار توجهی نشان نمی‌دهند. این دو خواسته ما نیز در حذف آرای وکالتی و ارائه قدرت عمل بیشتر به کمیسیون سخت افزار خلاصه می شود.

واکنش اعضای هیات مدیره سازمان نظام صنفی به این خواسته‌ها چه بوده است؟

نامه‌ای از سوی سازمان دریافت کردیم که این دستورات در دستور هیات مدیره سازمان قرار گرفته است. اما بعد از مدتی متوجه شدیم که به نوعی این خواسته‌ها از سوی اعضای هیات مدیره رد شده است. همچنین سازمان با ابراز نارضایتی از اعضای کمیسیون سخت افزار خواست تا جلسات خود را به جای مجمع عالی واردات ، در سازمان نظام صنفی برگزار کنند.

پس بهترین راه حل در شرایط فعلی استعفا است؟

تمام تلاش خود را برای به نتیجه رساندن تعاملات بین کمیسیون سخت‌افزار و اعضای هیات‌مدیره سازمان نظام صنفی استان تهران انجام داده‌ام اما از آنجا که نتیجه‌ای حاصل نشده است و همچنین برای احترام به خواسته‌های کمیسیون سخت‌افزار و اعضای آن تصمیم به استعفا گرفتم.

مسوولان سازمان می‌گویند دلایل استعفای اخیر اعضا مشغله کاری است و مشکلی بین کمیسیون سخت‌افزار و سازمان وجود ندارد.

حداقل من به دلیل مشغله کاری چنین تصمیمی را نگرفته‌ام . اگر مشکلی نبود که تصمیم به استعفا گرفته نمی‌شد. سازمان هیچ‌گاه به صورت مستقیم حاضر به اعلام مخالفت خود با نظرات ما نیست و در جواب ما تنها این پاسخ را دارد که خواسته‌های شما به کارگروه تدوین آیین‌نامه‌ها ارجاع داده شده تا روی آن کار شود.

به چه دلیل خواستار افزایش قدرت کمیسیون سخت‌افزار در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای هستید؟

به این دلیل که برخی تصمیم‌گیری‌ها در این کمیسیون باید به سرعت گرفته شود اما سیکل اداری در سازمان نظام صنفی جلوی سرعت این کارها را می‌گیرد. ما می‌خواهیم اگر کمیسیون سخت‌افزار تصمیمی می‌گیرد این تصمیم کل سازمان باشد و اعضای هیات‌مدیره هم آن را قبول داشته باشند. اما گویا سازمان این تصمیم را قبول ندارد و می‌گوید شما تصمیمات خود را به ما منتقل کنید ما نیز با سرعت آنها را رد می‌کنیم این درحالی است که بارها ما نامه‌نگاری‌های مختلف تصمیمات کمیسیون را به اعضای هیات مدیره انتقال داده‌ایم اما عکس‌العمل سریعی از سوی اعضا روی این تصمیمات ندیده‌ایم. من نمی‌توانم در جایی حضور داشته باشم که صرفا نظاره‌گر تصمیمات سایر بخش‌ها باشد.