هنگام خرید تلویزیون LCD به نکات زیر توجه کنید:

کیفیت تصویر: این مشخصه رابطه مستقیمی‌با تعداد نقاط نمایشی (Pixel) پانل نمایشگر دارد. تعداد کل پیکسل‌های نمایشگرهای مسطح کنونی بین ۸۰۰ تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار متغیر است. این عدد از ضرب تعداد پیکسل‌های عرض و ارتفاع پانل حاصل شده است. برای مثال، نمایشگری که از استاندارد ۷۲۰HD و رزولوشن ۱۲۸۰ × ۷۲۰ پیکسل پشتیبانی می‌کند، ۹۲۰ هزار پیکسل و نمایشگرهای مدرن که از استاندارد ۱۰۸۰HD و رزولوشن ۱۹۲۰ × ۱۰۸۰ پیکسل پشتیبانی می‌کنند، ۲ میلیون پیکسل دارند.

روشنایی و کنتراست: تلویزیون‌های LCD از لامپ‌های CCFL یا تکنولوژی جدید LED برای تولید نور سفید استفاده می‌کنند. تلویزیون‌های Plasma از مکانیزم دیگری برای تولید نور سفید استفاده می‌کنند. شدت روشنایی (Brightness) در مدل‌های مختلف متفاوت است وابستگی بسیاری به محل نصب تلویزیون دارد. هر چه روشنایی محیط بیشتر باشد، لاجرم باید از مدل‌هایی با شدت روشنایی بالاتر استفاده کرد. روشنایی مدل‌های معمولی بین ۳۰۰ تا ۴۵۰ نیتس است. نیتس اصطلاحی است که به جای کاندلا بر متر مربع به عنوان واحد شدت روشنایی به کار می‌رود. در انتخاب میزان روشنایی مناسب، دقت زیادی داشته باشید. تلویزیون‌های Plasma روشنایی بیشتری نسبت به تلویزیون‌های LCD دارند، اما در صورت ثابت ماندن طولانی مدت تصویر، با پدیده عجیبی به نام سوختگی پیکسل مواجه خواهید شد. درباره کنتراست تصویر که رابطه مستقیمی ‌با شدت روشنایی دارد در ستون کناری صحبت شده است.

نسبت تصویر: نسبت عرض به ارتفاع نمایشگرهای CRT قدیمی ‌۴ به ۳ است. البته این موضوع برای نمایشگرهای LCD قدری متفاوت است، زیرا نمایشگرهای CRT پیکسل‌های ثابت و مشخصی ندارند، اما پیکسل‌های نمایشگرهای LCD به صورت فیزیکی روی پانل قرار دارند. از این رو اصطلاح رزولوشن پیش فرض (Native) در این باره بسیار استفاده می‌شود. البته می‌توان میزان رزولوشن این نمایشگرها را افزایش داد، اما نباید انتظار داشت که کیفیت تصویر افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته باشد! نسبت تصویری تلویزیون‌های مسطح ۱۶ به ۹ و استاندارد مورد استفاده آنها ۷۲۰HD و ۱۰۸۰HD است. بسیاری از نمایشگرهای کامپیوترهای کنونی نیز با این نسبت تولید می‌شوند. برخی مدل‌های جدید با نسبت ۱۶ به ۱۰ تولید می‌شوند. استاندارد این نمایشگرها WUXGA+، WUXGA و WQXGA است.