فشار دوباره بر دولت آمریکا برای واگذاری مدیریت اینترنت
اینترنت اگرچه به لحاظ لغوی معنای کاملا مشخص و قانعکنندهای دارد، اما هنوز هم در اخبار مختلف میشنویم که دولتها نتوانستهاند به موضع متحدی درباره مدیریت آن برسند.
در حقیقت ریشه این اختلافنظر از آنجا است که بعضی معتقدند راهبری شبکه جهانی باید در اختیار دولت آمریکا به عنوان محل ظهور آن باشد.
در حالی که عدهای دیگر با استدلال آن که اینترنت به عنوان یک شبکه جهانی نباید در انحصار دولت و کشور خاصی باشد، سعی دارند سهم خود را از مدیریت و نظارت براینترنت به دست بیاورند.
به این ترتیب از زمان تاسیس موسسه غیرانتفاعی نظارت بر شبکه جهانی ICANN در آمریکا در سال ۱۹۹۸ این بحث در جریان است.
البته تا چند ماه پیش و در آخرین اجلاس جامعه اطلاعاتی، دولت آمریکا توانست تا حدودی فضای حاکم را به سمت خود متمایل کند.
با این وجود گویا اخیرا دولت آمریکا باز هم تحت فشار قرار گرفته است.
این بار اما شرایط متفاوت است. در واقع دو نفر از اعضای رسمی هیات مدیره سیاستگذاری موسسه ICANN که از قضا در امضای قرارداد تاسیس این موسسه هم حضور داشتهاند، مخالفان جدید مالکیت آمریکا در راهبری اینترنت را تشکیل میدهند.
در قرارداد اولیه، گسترش، مسوولیت و نظارت بر راهبری اینترنت و عملکرد DNS (سیستم تفسیر نامهای دامنه به آدرسهای آیپی) در اختیار موسسه ICANN و در حقیقت دولت آمریکا قرار گرفته بود.
با این همه حالا این اعضا سرفصلهایی را به عنوان برنامههایی برای پایان دادن به این اوضاع ارائه کردهاند:
۱ - تنظیم اظهارنامهای برای آنکه دولت آمریکا از نفوذ خود برای تضعیف تصمیمگیریهای ICANN استفاده نکرده و این تصمیمات ظرف ۱۴ روز از طریق شرکت VeriSign اجرا شود.
۲ - تشکیل گروهی متشکل از مقامات رسمی دولتها در سطح جهان و اعضای رسمی ICANN برای بررسی تصمیمهای ICANN و تصویب آنها برای آنکه مواضع امنیتی هیچ دولتی در مدیریت اینترنت مختل نشود.
۳ - عمومیت دادن به طرحهای فنی ICANN و محدودیت حضور بخشهای خصوصی در آن.
۴ - بررسی دقیق مسوولیتهای ICANN و مکانیسم برنامهریزی آن.
این سرفصلها که به توافق ۸۷تن از مسوولان آگاه در این زمینه رسیده، قرار است در ۲۶جولای و در یک جلسه عمومی بررسی شده و با رسیدن به تصمیمی جامع در ۳۰ سپتامبر به تصویب برسد.
