ساخت ایران
سونیتا سراب‌پور
چند ماه قبل مارک زوکر برگ بنیانگذار فیس بوک از مرگ قریب‌الوقوع ایمیل خبر داد. سرویس محبوبی که طی سال‌های پیشرفت اینترنت به یکی از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین سرویس‌های اینترنتی تبدیل شد.

به گفته زوکربرگ تعاملات شبکه‌های اجتماعی حالا مسیرهای قدیمی مانند ایمیل را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و این موضوعی بود که اغلب شرکت‌های صاحب خدمات‌دهنده ایمیل طی سال‌های اخیر می‌دانسته‌اند. اتصال صندوق‌های پستی به شبکه‌های اجتماعی و ایجاد ارتباط بین سرویس‌های مختلف از جمله این تلاش‌ها بود. درکشور ما حالا و در حالی که بسیاری از سرویس‌های ایمیل در حال ارتقا و تلفیق با سرویس‌های دیگر هستند، تلاش‌هایی برای صاحب ایمیل کردن کاربران ایرانی آغاز شده است.
ایمیل ملی و ایمیلی تحت عنوان chmail از جمله این تلاش‌ها برای خودکفا کردن ایران در استفاده از ایمیل‌های خارجی است. اما آیا ایمیل‌های ملی و وطنی راه‌اندازی شده، می‌توانند کاربران را به استفاده از این سرویس‌ها ترغیب کنند؟
ایمیل ملی؛ امنیت را نادیده بگیرید
ایمیل ملی از تاریخ ۲۸ مهر ماه سال ۱۳۸۶ به مدیران دولتی و افراد واجد شرایط ارائه شد و تا پایان اسفند ماه ۱۳۸۶، در حدود ۴۵۰۰ کاربر در این سامانه تعریف شده بود، اما این سامانه به صورت رسمی در اواسط شهریور ماه سال جاری رونمایی شد.
کاربر باید با مراجعه به سایت iran.ir و با پرکردن فرم اطلاعات اولیه خود، مانند ثبت‌نام در دیگر سرویس‌دهنده‌های ایمیل عمل کند. همچنین در آینده نزدیک برای استفاده از خدمات دولت الکترونیک استفاده از ایمیل ایرانی برای دستگاه‌های خدمات‌دهنده و نیز خدمات‌گیرندگان الزامی و برای تمامی مردم داشتن یک آدرس ایمیل بومی ضروری خواهد بود.گفته می‌شود این سرویس‌دهنده می‌تواند بدون هیچگونه محدودیتی به هر تعداد تقاضا برای دریافت پست الکترونیکی پاسخ دهد. همچنین این ایمیل ملی در داخل کشور میزبانی می‌شود و کاربران اینترنت می‌توانند در کنار تمامی پست‌های الکترونیکی که هم اکنون دارند و از آن بهره می‌برند از سرویس دهنده ایمیل ایرانی «ایران دات آی آر» هم استفاده کنند.
این پست الکترونیکی بومی ،‌سه گیگابایت فضا در اختیار کاربران قرار می‌دهد و قابلیت دریافت و ارسال نامه از میل سرورهای دیگر نظیر یاهو یا جی‌میل را دارد.
اما اگر شما هم اقدام به ثبت‌نام برای دریافت یک میل ملی کرده باشید حتما با صفحه هشداری از طرف سایت IRAN.IR که شما را به نادیده گرفتن هشدارهای امنیتی از سوی مرورگرها تشویق می‌کند، مواجه شده‌اید.در صفحه نخست این سایت پیش از ثبت نام با عکس و توضیح از کاربران خواسته شده که هشدارهای مرورگرهای اکسپلورر، فایرفاکس و گوگل کروم برای معتبر نبودن مجوزهای امنیتی را نادیده بگیرند و با پذیرش ریسک به ثبت نام بپردازند. در واقع در حالی که مقامات وزارت ارتباطات کاربران را به دریافت ایمیل ملی تشویق کرده و از بابت امنیت اطلاعات آن اطمینان خاطر داده‌اند، این سایت با مشکل مجوز امنیتی رو به‌رو است.این شرایط ثبت نام، کاربر را دچار شک می‌کند که با نادیده گرفتن این هشدارها آیا واقعا اطلاعات میل او در امنیت کامل باقی می‌ماند؟

چی میل بر وزن جی‌میل
پست الکترونیک چاپار، تحت عنوان chmail قرار است سرویس‌دهی عمومی خود را از 20 آذرماه سال جاری آغاز کند. این ایمیل بومی توسط شورای عالی اطلاع‌رسانی و در راستای پاسخگویی به نیازمندی کشور در حوزه ارتباطات سایبری و صیانت از اطلاعات الکترونیکی مبادله شده در کشور، راه‌اندازی خواهد شد. همچنین این ایمیل بومی برای محیط فارسی و با هدف حمایت از خط و زبان فارسی در محیط رایانه ای قابل استفاده بوده و دارای امکاناتی چون تقویم فارسی و تایپ راست به چپ است.به گفته مسوولان شورای عالی اطلاع‌رسانی، مخاطب هدف پروژه ایمیل فارسی چاپار در فاز اول یک میلیون کاربر و در فاز دوم 5/1 میلیون کاربر است. این ایمیل ایرانی فضای یک گیگابایت و امکان پیوست فایل 20 مگابایت را داراست.همچنین همزمان با ارائه این سرویس، با توجه به نیازمندی عموم مردم به دسترسی برخط به اطلاعات موجود در صندوق پست الکترونیک خود، برای اولین بار نرم‌افزار Mail Client با قابلیت نصب روی انواع سیستم‌عامل همزمان با شروع سرویس‌دهی عمومی این ایمیل به صورت رایگان به مردم ارائه می‌شود.نرم‌افزار Mail Client در زمان‌هایی که فرد امکان دسترسی به اینترنت را ندارد و قصد دارد از منابع صندوق پست الکترونیک خود استفاده کند، کاربرد دارد. کاربران از طریق سامانه chaapaar.ir می‌توانند به این سرویس دسترسی داشته باشند.این سامانه، پورتال دسترسی به انواع خدمات ارتباطی محسوب می‌شود که تنها یکی از این خدمات سرویس پست ‌الکترونیک است که با آدرس اختصاری chmail.ir قابل دسترسی خواهد بود.مسوولان شورای عالی اطلاع‌رسانی اظهار داشته‌اند که در تلاش هستند تا یک نسخه از محصولی را ارائه کنند که در سازمان‌ها به صورت رایگان و براساس سیستم‌های اپن سورس (متن باز) قابل سرویس‌دهی باشد.