رقابت داغ در پارکینگ

سونیتا سراب‌پور
قبل از رسیدن به سالن همایش‌های برج میلاد، جایی که قرار بود اولین جشنواره بازی‌های رایانه‌ای در آن برگزار شود، پیش خود به این موضوع فکر می‌کردم که مگر یک سالن همایش چقدر گنجایش دارد که قرار است اولین جشنواره بازی رایانه‌ای آن هم با حضور ۷۰ شرکت فعال، در آن برگزار شود.

بالاخره با تمام کلنجارها و تصورات به ساختمان همایش‌های برج میلاد رسیدم. با جمعیت نسبتا‌ زیادی که اکثر آنها را جوانان و نوجوانان تشیکل می‌داد به طرف محل برگزاری این جشنواره هدایت شدیم. مقابل در آسانسور می‌توانستید جمعیت
سر در گمی را ببینید که نمی‌دانستند محل برگزاری جشنواره طبقه پنجم است یا ششم. هر چند که روی در آسانسور برگه‌ تایپی دیده می‌شد که روی آن نوشته شده بود: محل برگزاری جشنواره طبقه ششم، اما اکثر بازدیدکنندگان اعلام می‌کردند که در طبقه ششم خبری نیست و باید به طبقه پنجم بروید.
وقتی آسانسور در طبقه پنجم می‌ایستد، با دیدن فضای‌ نسبتا تاریک و پارکینگ مانند تصمیم می‌گیرم به راهنمایی داخل آسانسور اطمینان کرده و یک طبقه دیگر بالا بروم. فضای طبقه ششم هر چند تفاوت شگرفی با فضای طبقه پنجم ندارد، اما از نظر هوا کمی مطبوع تر از طبقه پنجم به نظر می‌رسد. با کمی گشت و گذار در این طبقه و دیدن برخی غرفه‌ها که هنوز چیدمانشان تمام نشده متوجه می‌شوم که جشنواره در دو طبقه برگزار می‌شود. طبقه ششم، محل غرفه‌های تولیدات بازی‌سازان ایرانی و طبقه پنجم که پارکینگ سالن همایش‌های برج میلاد است محل سرگرمی و فروش بازی‌های ایرانی و خارجی.
بدون برنامه، بدون امکانات
با نگاهی به بازدیدکنندگان اولین جشنواره بازی‌های رایانه‌ای ایران، می‌توانستید بفهمید که اکثر آنها تنها برای تفریح آمده و برایشان چندان جذابیتی ندارد که مثلا بدانند بازی‌سازان ایرانی چه بازی جدیدی را قرار است وارد بازار کنند، چرا که وقتی به غرفه‌های واقع شده در طبقه پنجم و ششم نگاه می‌کردید می‌توانستید، ببینید که اکثر آنها به طرف خرید بازی‌های خارجی می‌روند و کمتر پیش می‌آید که دستشان را دراز کنند و یک بازی ایرانی را برای خرید انتخاب کنند یا به طرف تست یک بازی ایرانی بروند. همچنین از گفت‌وگوی ردوبدل شده بین برخی بازدیدکنندگان هم می‌توانستید بفهمید که عده‌ای از آن‌ها تنها به دلیل جذابیتی که برج میلاد برای آنها داشته به این جشنواره آمده بودند تا با یک تیر دو نشان بزنند.
در طبقه ششم که شاید بتوان از آن به عنوان مرکز حیاتی و مهم اولین جشنواره بازی‌های رایانه‌ای یاد کرد، نسبت به طبقه پنجم فضای آرام‌تر و مطبوع‌تری داشت. این طبقه به فعالان، بازی‌سازان و طراحان ایرانی اختصاص یافته بود. در این طبقه غرفه‌هایی نسبتا کوچکی در اختیار بازی‌سازان قرار گرفته بود که مسوولان هر غرفه سعی کرده بودند با نوع چینش و استفاده از پوستر‌های خوش‌آب و رنگ مراجعه‌کنندگان را به طرف خود جذب کنند؛ که در این کار هم بسیار موفق بودند، چرا که بازدیدکنندگانی را می‌توانستید ببینید که مدام در کنار هر یک از این پوستر‌ها می‌ایستادند و عکس‌های یادگاری می‌انداختند.
یکی از غرفه‌های این طبقه که با استقبال خوبی از سوی دوستداران بازی مواجه بود، غرفه بازی آنلاین تراوین بود. مدیرکل این سایت هر چند از میزان بازدیدکنندگان راضی است، اما با اشاره به نبود امکانات کافی در این جشنواره و غرفه اختصاص یافته به این بازی می‌گوید: «هر چند فضایی که در این جشنواره به این بازی اختصاص داده شده نسبتا مناسب است، اما زمان تحویل غرفه بسیار نامناسب بود. در واقع یک روز قبل از برگزاری جشنواره به ما غرفه را تحویل دادند که در آن زمان هم به دلیل فیلمبرداری و مشکلات دیگر نتوانستیم تا روز افتتاحیه غرفه را به خوبی آماده کنیم.» وی همچنین از نبود اینترنت با کیفیت در غرفه خبر می‌دهد و می‌افزاید: «ما از چند هفته پیش در سایت خود تبلیغات کردیم تا بازیکنان به این نمایشگاه بیایند تا اگر با بازی مشکلی دارند یا انتقاداتی نسبت به سرویس دهی دارند در این مکان مطرح کنند. اما به دلیل نبود اینترنت باکیفیت و مناسب نتوانستیم جوابگوی کاربران خود باشیم؛ چرا که بازی تراوین یک بازی آنلاین است و برای تست نیاز به اینترنت دارد.» این تنها غرفه‌ای نبود که از عدم امکانات و برنامه ریزی مناسب توسط برگزارکنندگان اولین جشنواره بازی‌های رایانه‌ای شکایت می‌کرد. یکی دیگر از طراحان بازی با اشاره به امکانات و برنامه‌ریزی ضعیف این جشنواره می‌گوید: «ما برای جذب بازدیدکنندگان نسبت به بازی‌های تولید شده ایرانی نیاز به امکاناتی از جمله LCD‌ داریم تا آنها بتوانند حداقل یک بار بازی را تست کنند و این در حالی است که مسوولان از در اختیار گذاشتن یک چنین امکانات جزئی آن هم در دومین روز برگزاری نمایشگاه سر باز زده‌اند و ما مجبور شده‌ایم از شرکت با خود یک دستگاه LCD و امکانات مورد نیاز خود را بیاوریم.»
وی در ادامه به نحوه غرفه آرایی‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید:« غرفه‌ها بدون هیچ برنامه و طرحی کنار یکدیگر چیده شد‌ه‌اند و به دلیل دیر تحویل دادن غرفه‌ها به برخی شرکت‌ها آنها هنوز نتوانسته‌اند غرفه‌های خود را آماده کنند.»
پارکینگ محلی برای دیدار دوستداران بازی
اما طبقه پنجم که شاید بتوان گفت به خاطر حضور بازی‌های کنسولی و حرکتی خارجی بیشترین بازدیدکننده را به طرف خود جذب کرده بود. این طبقه که در واقع پارکینگ مرکز همایش‌های برج میلاد بود از فضای نسبتا تاریکی برخوردار بود. اکثر غرفه‌داران از چینش نامناسب و شلوغ غرفه‌ها شکایت داشتند و ابراز می‌کردند که این محیط برای برگزاری اولین جشنواره بازی‌های رایانه‌ای چندان مناسب نیست.
یکی از بخش‌های اصلی این طبقه که بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای هم روی آن تبلیغات گسترده‌ای انجام داده بود، بخش نظام رده بندی سنی بازی‌های رایانه‌ای یا اسرا بود. این بخش برای اطلاع‌رسانی به خانواده‌ها درخصوص بازی‌های رایانه‌ای و نظام رده‌بندی سنی آن در نظر گرفته شده بود. اما اطراف این غرفه به جز چندین رهگذر که تنها با یک سوال جزئی از غرفه‌داران سریع غرفه را ترک می‌کردند نمی‌توانستید خانواده یا افراد دیگری را ببینید.
یکی از کارشناسان بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای که برای اطلاع‌رسانی به خانواده ها در این غرفه حضور داشت، از جایگاه بد این غرفه شکایت می‌کند و می‌گوید: «از آنجا که جلوی در غرفه عبارت «اطلاعات» نوشته شده است، اکثر بازدیدکنندگان فکر می‌کنند این غرفه مربوط به اطلاع‌رسانی در خصوص جشنواره است نه یک بخش اصلی جشنواره.»
به گفته وی قرار بود بخش اطلاع‌رسانی در خصوص نظام رده‌بندی سنی، بعد از در ورودی قرار بگیرد تا در ابتدا بازدیدکنندگان با این نظام آشنا شوند و بعد به غرفه‌های دیگر مراجعه کنند و این درحالی است که به یکباره جایگاه ورودی نمایشگاه تغییر پیدا کرد و این غرفه در جای پرتی قرار گرفت. در نتیجه بازدیدکنندگان بعد از ورود، سرگرم بازی کردن با سیستم‌های مختلف می‌شوند و دیگر وقتی ندارند تا به این غرفه هم سر بزنند.
در همین زمینه مسوول غرفه شرکت پردیس رایانه مهر تولیدکننده و فروشنده بازی‌های رایانه‌ای به فروش کم بازی‌های ایرانی در این جشنواره اشاره می‌کند و می‌گوید: «در سه روز گذشته از جشنواره، بیشتر بازدیدکنندگان تمایل به خرید بازی‌های خارجی داشتند تا ایرانی که دلیل این امر هم به خاطر کیفیت بالای این نوع بازی‌ها است. البته فروش بازی‌های ایرانی هم بد نیست، اما اکثر این خریداران بازیکنان خاص هستند.» این فعال بازار بازی‌های رایانه‌ای هم به محیط بد و شلوغی بیش از حد برخی غرفه‌های اشاره می‌کند و معتقد است برگزاری یک جشنواره با این همه مخاطب در یک پارکینگ با کمترین امکانات به هیچ وجه قابل قبول نیست.
دو روز دیگر باقی‌است
با همه کم و کاستی‌هایی که اولین جشنواره ملی بازی‌های رایانه با آن دست و پنجه نرم می‌کند، اما مخاطبان زیادی را می‌توان در محوطه برج میلاد دید که در حال آمد و رفت هستند. این بازدیدکنندگان هرچند کیفیت برگزاری جشنواره را پایین می‌دانند اما معتقدند حداقل این چند روز برگزاری جشنواره می‌تواند محل مناسبی برای سرگرمی‌شان باشد و آن ها می‌توانند با گیمرهای معروفی آشنا شوند و با یکدیگر به تبادل اطلاعات بپردازند. نخستین نمایشگاه و جشنواره بازی‌های رایانه‌ای تهران ‏از روز پنج شنبه در بخش‌های مختلف در سالن همایش های ‏برج میلاد آغاز به کار کرده و تا روز ۱۲ اردیبهشت، میزبان علاقه‌مندان به حوزه‌ بازی‌های رایانه‌ای خواهد بود.
براساس گزارش‌ها، نمایشگاه بازی‌های رایانه‌ای تهران در فضایی بالغ بر 5 هزار متر در برج میلاد میزبان علاقه‌مندان به بازی‌های رایانه‌ای است. البته در خبر دیگر از سوی مسوولان بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای گفته شده بود که این جشنواره در فضایی بالغ بر 3 هزار متر برگزار می‌شود.
بخش‌هایی همچون تولیدات، فناوری‌ها، خانواده، بازی و سرگرمی، دنیای بدون بازی‌های رایانه ای، دانش‌آموزی، کارگاه‌های تخصصی و مسابقات از جمله قسمت‌هایی است که در بخش نمایشگاه بازی‌های رایانه‌ای تهران در نظر گرفته شده است.
در بخش رقابتی جشنواره بازی‌های رایانه‌ای تهران نیز 92 اثر حضور دارند که از این تعداد 54 اثر در بخش بازی‌های بزرگ رایانه‌ای، 22 اثر در بخش بازی‌های کوچک (Indie)، 8 اثر در مسابقه بازی‌های برخط و 8 بازی به رقابت با یکدیگر می‌پردازند.
همچنین بالغ بر ۷۰ شرکت در سالن همایش‌های برج میلاد آخرین دستاوردهای خود را در عرصه بازی‌های رایانه‌ای به مخاطبان عرصه می‌کنند.