این روزها گوشی‌های تلفن‌ همراه دیگر تنها وسیله‌ای برای مکالمه محسوب نمی‌شوند و کارکرد‌هایی به مراتب متنوع‌تر پیدا کرده‌اند تا جایی که افراد برای مطالعه‌ کتاب گرفته تا پرداخت قبوض بانکی، چک‌کردن حساب بانکی، دسترسی به رسانه‌های اجتماعی، بازی کردن، گوش دادن موسیقی و... از گوشی‌های تلفن خود بهره می‌برند. همراهانی که بلای جان می‌شوند

اکنون استفاده حجم بالایی از افراد جامعه از گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها موجب شده است، میلیون‌ها نرم‌افزار طراحی شوند تا نیاز‌های مختلف کاربران را پاسخ دهند. نرم‌افزار‌هایی که گاهی وسیله‌ای می‌شوند تا مهاجمان سایبری به اطلاعات شخصی افراد نفوذ کنند. بنابر گزارش‌های مرکز مدیریت امداد و هماهنگی عملیات رخداد‌های رایانه‌ای (ماهر)، در سال ۲۰۱۱ شرکت امنیتی Juniper اعلام کرده است که تعداد بدافزار‌ها در انواع سیستم عامل‌های موبایل نسبت به سال‌های قبل از آن ۱۵۵ درصد افزایش داشته است. این بد‌افزارها که می‌توان آنها را به دو دسته جاسوس‌افزار‌ها (spyware) و تروجان‌های پیامک (sms Trojans) تقسیم‌بندی کرد، با انگیزه‌های متعدد طراحی می‌شوند؛ اما گفته می‌شود کلاهبرداری مالی مهم‌ترین انگیزه‌ طراحان و استفاده‌کنندگان از این بدافزار‌ها به شمار می‌رود.

وقتی ارسال پیامک در اختیار شما نباشد...

اما تروجان‌های پیامک که در سال ۲۰۱۱ حدود ۳۶ درصد حملات را به خود اختصاص دادند، به‌طور مخفیانه در پس‌زمینه برنامه‌ها قرار گرفته و به ارسال پیوسته‌ پیامک متنی به شماره‌های ویژه می‌پردازند.این شماره‌های ویژه غالبا مربوط به سرویس‌هایی هستند که با هماهنگی اپراتور سرویس‌دهنده‌ تلفن همراه با دریافت پیامک از کاربر مبلغی از فرستنده کاسته و به حساب مالک شماره ویژه انتقال می‌دهند. به این ترتیب هنگامی که پیامک ارسال می‌شود، دیگر هزینه‌ قابل برگشت نبوده و گیرندگان این پیامک هم ممکن است ناشناس باشند. آیا کنترل همراهتان تنها دست شما است؟! اما علاوه بر این دو نوع بد‌افزار مخرب که بیشتر هدف آنها سرقت اطلاعات یا کلاهبرداری مالی است، شرکت‌های امنیتی تعداد زیادی از برنامه‌های مشکوک را هم شناسایی کرده‌اند که می‌توانند اطلاعات غیر ضروری را در اختیار شخص ثالث قرار دهند. برخی از اختیاراتی که این برنامه‌ها از سیستم عامل درخواست کرده‌اند و میزان خطر آنها توسط شرکت امنیتی Juniper این‌گونه اعلام شده است: ۳۰ درصد از برنامه‌ها دارای قابلیت به دست آوردن موقعیت گوشی همراه بدون رضایت و اطلاعات کاربر بوده‌اند و ۷/۱۴ درصد از آنها مجوز‌هایی داشته‌اند که منجر به برقراری تماس‌های تلفنی از گوشی همراه کاربر بدون اطلاع و رضایت او بوده‌اند. شش درصد از این برنامه‌ها هم قابلیت جست‌وجوی کلیه حساب‌های کاربری موجود روی گوشی‌های تلفن همراه از قبیل پست الکترونیکی و شناسه کاربری وب‌سایت شبکه‌ اجتماعی را درخواست کرده‌اند و ۸/۴ درصد آنها هم از برنامه‌هایی بوده‌اند که قابلیت ارسال پیامک متنی بدون اطلاع و اختیار کاربر را دارند.