از سوی دیگر افزایش درگیری میان کشورهای غربی و متحدان آنها با چین موجب شده آمریکا و هند از برون‌سپاری صنعت تولید تراشه دست بردارند و برای تاسیس کارخانه‌های تولید تراشه در کشورهای خود اقدام کنند. در همین راستا هند اقداماتی را برای تولید تراشه در داخل کشور انجام داده و مشوق‌هایی برای صنعت مذکور در نظر گرفته است. «پرانای کوتاستان»، رئیس برنامه ژئوپلیتیک فناوری پیشرفته در موسسه تاکشاشیلا، در این مورد گفت: «فکر می‌کنم هند نقشی حیاتی در زمینه تولید تراشه ایفا خواهد کرد.»

چالش بسیاری از کشورهایی که به دنبال ارتقای توانایی خود در تولید تراشه هستند این است که شرکت‌ها و کشورهایی که بر این صنعت تسلط دارند محدود هستند. به عنوان مثال، تایوان و کره‌جنوبی بر حدود ۸۰ درصد از بازار جهانی ریخته‌گری تسلط دارند. ریخته‌گری تاسیساتی برای تولید تراشه‌هایی است که سایر شرکت‌ها طراحی می‌کنند.

هند تا امروز جزو کشورهای برتر تولیدکننده نیمه‌هادی نبوده و هیچ شرکت‌‌ بزرگی در این زمینه در این کشور فعالیت ندارد. با این حال، برنامه این کشور مبتنی بر تلاش برای جذب غول‌های خارجی صنعت تولید تراشه است. در ماه دسامبر، هند یک طرح تشویقی ۱۰ میلیارد دلاری برای ارتقای صنعت نیمه هادی‌ها اجرا کرد. با این اوصاف به نظر می‌رسد استراتژی دهلی نو دو جنبه دارد: جذب شرکت‌های خارجی و فعالیت در حوزه‌هایی که هند در آنها مزیت دارد.

هند نقاط قوتی دارد که می‌تواند تلاش این کشور برای تبدیل شدن به یک مرکز جهانی تولید تراشه را به نتیجه برساند. یکی از نقاط قوت هند بازار مصرف داخلی بزرگ نیمه‌هادی‌ها است، چرا که این کشور دومین اقتصاد پرجمعیت در جهان است. البته طرح‌های تشویقی نیز موثر خواهند بود. همچنین هند استعدادهای مهندسی انگلیسی زبان زیادی دارد و نیروی کار ارزان‌تری دارد که تولید تراشه را مقرون‌به‌صرفه می‌کند. این نیروی کار با تحصیلات خوب و ارزان می‌تواند به هند در حوزه خاصی از زنجیره تامین نیمه‌رساناها - طراحی تراشه - کمک کند، حوزه‌ای که به تعداد زیادی کارگر ماهر نیاز دارد.