قانونگریزی؛ پیامد اعتیاد به تلفن همراه
این پیشرفتها باعث شده است کاربران تلفن همراه بتوانند با تلفن خود فیلم ببینند، بازیهای ویدئویی انجام دهند، به موسیقی گوش دهند و پرداختیهای کالا و خدمات خود را بپردازند؛ بنابراین امروزه تلفن همراه چیزی بسیار بیش از آن است که به چشم میآید. با این حال، استفاده بیشازحد از این ابزار ارتباطی مهم امروزی، میتواند زمینه وابستگی و اعتیاد به آن را ایجاد کند. چنین اعتیادی میتواند زمینههای امور دیگری نظیر قانونگریزی را نیز فراهم کند. این موضوع با توجه به اهمیت بالایی که دارد، مورد توجه محققان دانشگاه بوعلی سینا همدان، معاونت بهداشت، امداد و درمان فرماندهی انتظامی و موسسه آموزش عالی چرخ نیلوفری تبریز قرار گرفته تا پژوهشی را در خصوص آن انجام دهند. در این پژوهش رابطه مولفههای اعتیاد موبایلی با میزان سلامت روانی - اجتماعی و قانونگریزی جوانان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تجزیهوتحلیل آماری این دادهها نشان میدهند بین بالابودن ابعاد اعتیاد به تلفن همراه با میزان سلامت روانی - اجتماعی و قانونگریزی جوانان رابطه معناداری وجود دارد؛ به این معنی که با افزایش هر یک از ابعاد متغیر نامبرده، میزان سلامت روانی کاهش و قانونگریزی افزایش یافته و باعث ایجاد مشکلات متعدد در جامعه میشود. این محققان معتقدند بر اساس نتایج این تحقیق، رابطه بین مولفههای ناتوانی در کنترل تمایل، احساس اضطراب و کمبود و بهبود خلقوخو در قانونگریزی افراد فوق مثبت بوده است؛ یعنی هرچه اعتیاد به تلفن همراه افزایش یابد، قانونگریزی دانشجویان هم افزایش مییابد و بالعکس. در شرایطی که فرد اعتیاد به تلفن همراه داشته باشد، احساس اجبار در چک کردن آن در موقعیتهای مختلف خواهد داشت و این اتفاق در مواقع رانندگی و در مکانهایی که استفاده از تلفن همراه ممنوع است نوعی قانونگریزی است و پیامدهای آسیبزا خواهد داشت. چنین استفاده بیشازحدی از تلفن همراه قطعا باعث تنش روانی نیز خواهد شد.