براساس اسناد این حق امتیاز، گجت‌های شنیداری جدید گوگل مجهز به حسگرهای مختلفی خواهند بود که از سیگنال‌های تداخل‌سنجی خودترکیب (self-mixing interferometry signal) یک حسگر مخصوص، برای شناسایی اطلاعات کاربر استفاده می‌کند. به بیان ساده‌تر این دستگاه می‌تواند اطلاعات ورودی کاربر را از طریق فرمان‌های صوتی یا حرکات دست شناسایی کند.می‌توان از این حسگرها برای احراز هویت زیستی یا شرطی‌سازی صوتی داده‌های ورودی، صداها و میکروفن استفاده کرد. همچنین قابلیت شناسایی حرکات بدون صوت نشان می‌دهد این دستگاه می‌تواند حرکات فک و دهان کاربر هنگام ادای یک کلمه خاص را ردیابی کند. به بیان دیگر حسگری روی هدفون‌ها، قابلیت ردیابی حرکات پوست و هرگونه دستور صوتی را دارد. چنین هدست‌هایی احتمالا حسگرهایی دارند که می‌توانند حرکات بدون صدا و همچنین فرمان‌های صوتی را شناسایی کنند.احتمالا در این طرح قابلیت ذخیره‌سازی الگوهای صوتی کاربر در مدار و پردازشگر مخصوص احراز هویت زیستی نیز فراهم باشد. به عبارت دیگر الگوهای صوتی کاربر در هدفون یا نسل آینده ایرپاد ذخیره می‌شود و با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی به سیستم‌های امنیت گجت آموزش می‌دهد صدای کاربر را بهتر شناسایی کنند. البته تمام آنچه گفته شد هنوز یک طرح اولیه است و مشخص نیست چه زمان عرضه می‌شود.