اپلیکیشنهای تاکسییاب آمریکایی بین مسافران تبعیض قائل میشوند
این بررسی که در دانشگاه جورج واشنگتن انجام شده است، نشان میدهد برنامههای تاکسییاب این شرکتها از برخی مسافران بابت طی مسیرهای مشابه با زمانی تقریبا یکسان مبالغ بیشتری طلب میکنند و این مساله حاصل تبعیضهایی است که اپلیکیشنهای مذکور به علت محل سکونت، سن، میزان تحصیلات و ... میان مشتریان خود قائل میشوند.
بررسی یادشده با دسترسی به اطلاعات بیش از ۶۸ میلیون جابهجایی با استفاده از برنامههای تاکسییاب مذکور از نوامبر ۲۰۱۸ تا دسامبر سال ۲۰۱۹ انجام شده است. همچنین مبالغ اخذشده از مسافران مختلف با مبالغ مسیرهای مشابه که توسط مسافران تاکسیهای عادی پرداخت شده، نیز مقایسه شده است. ۷۲ درصد از دادهها مربوط به اوبر، ۲۷ درصد مربوط به برنامه لیفت و یک درصد مربوط به برنامه ویا بوده است.
پژوهشگران با استفاده از یک روش آماری موسوم به IESB به این نتیجه رسیدهاند که تمام برنامههای تاکسییاب مذکور در صورت سوار و پیاده شدن مسافر در مناطقی به شرح زیر پول بیشتری از مسافران طلب میکنند: ۱- مناطقی که در آنها تعداد افراد بالای ۴۰ سال کم است. ۲- مناطقی که در آنها تعداد افراد تحصیلکرده کم است. ۳- مناطقی که در آنها قیمت خانهها از میانگین قیمت خانهها در شهر شیکاگو کمتر بوده و نواحی فقیرنشین شهر محسوب میشوند. بر همین اساس برنامههای تاکسییاب از افراد فقیر، با سطح تحصیلات کمتر و جوانتر مبالغ بیشتری طلب میکنند و در این شرایط افراد رنگین پوست در مقایسه با افراد سفید پوست باید پول بیشتری بدهند؛ زیرا بهطور کلی در آمریکا بخش اعظم افراد فقیر و کم درآمد را سیاهان تشکیل میدهند. بررسی مشابهی که در سال ۲۰۱۶ در شهرهای بوستون و سیاتل صورت گرفته بود نشان میداد رانندگان اوبر و لیفت در مواجهه با افرادی که اسامی آفریقایی- آمریکایی دارند ۳۵ درصد بیشتر از مسافران سفیدپوست این افراد را معطل میکنند و ۳برابر بیشتر احتمال دارد که مسافرت ذخیرهشده آنها را لغو کنند.