به‌طور خاص، استارلینک قرار است «سرویس ارتباطی پهنای باند بی‌سیم» با «دسترسی اینترنت بی‌سیم پرسرعت» باشد که سرویس‌های دیگر نیز به آن افزوده می‌شود. قرار است تا اواسط ۲۰۲۰ میلادی نزدیک به ۱۲ هزار ماهواره از این پروژه راه‌اندازی شود. در این تصویر ماهواره‌های استارلینک روی قسمت «پسارگیر» موشک «فالکون ۹» سوار هستند. در دانش هوافضا، به قطعاتی که برای کاستن مقاومت هوا به هواپیما و... الصاق می‌شود، پَسارگیر می‌گویند. ماسک اخیرا اعلام کرده که پرتاب استارلینک در تاریخ ۱۴ یا ۱۵ مه سال جاری صورت خواهد گرفت. پس از این پرتاب، ۶ پرتاب مشابه دیگر نیز انجام خواهد شد تا ماهواره به پوشش پهنای باند «کم» دست یافته و آن را دو برابر کرده و به حد «میانه» برساند. هدف نهایی اسپیس ایکس این است که از اکنون تا اواسط ۲۰۲۰ میلادی، نزدیک به ۱۱‌هزار ماهواره «استارلینک» را به مدار پایین زمین برساند تا در مناطقی که پهنای باند محدود دارند، سرعت اینترنت افزایش یابد. این پرتاب بخش کوچکی از این پروژه بزرگ خواهد بود.