کاشت حسگرهای زیستی در بدن سربازان برای ترمیم زخم آنها

ایسنا : پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی که به سفارش دارپا صورت گرفته، قصد دارند با کاشت حسگر در بدن سربازان، به ترمیم زخم‌های آنها کمک کنند.

یکی از برنامه‌های پژوهشی جدید پنتاگون، کاشت حسگرهای زیستی، عملگرهای مکانیکی و حتی ابزار هوش مصنوعی در بدن سربازان است تا فرآیند ترمیم زخم‌های آنها با سرعت بیشتری انجام شود. این سازمان، یک برنامه پژوهشی جدید برای ابداع ایمپلنت‌هایی ترتیب داده که می‌توانند به ترمیم بافت در زخم‌های شدید بپردازند. «آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی آمریکا» یا «دارپا» (DARPA) قصد دارد در نخستین روز از ماه مارس، نشستی را در شهر آرلینگتون ایالت ویرجینیا برای پاسخگویی به سوالات برگزار کند و اطلاعات بیشتری در مورد این برنامه ارائه دهد. پنتاگون برای بهبود آمادگی نظامی، در جست‌وجوی تجهیزات زیست‌الکترونیکی است. بر اساس گزارش این سازمان، ۲۳ درصد زخم‌های سربازان، به‌طور کامل بسته نمی‌شوند و حدود دوسوم نظامیان مبتلا به چنین آسیب‌هایی، از «استخوان‌سازی نابجا» (Heterotopic ossification) رنج می‌برند که تجربه دردناکی است و حرکت آنها را محدود می‌کند.

درمان آسیب‌های شدید استخوان، پوست و اعصاب با استفاده از روش‌های قدیمی، ماه‌ها یا حتی سال‌ها زمان می‌برد و معمولا بیماران به‌طور کامل درمان نمی‌شوند. هدف از این پژوهش جدید، برقراری ارتباط میان فناوری و بافت انسان است تا فرآیند بازیابی بدن، سریع‌تر و بهتر صورت گیرد. «پاول شیهان» (Paul Sheehan)، مدیر این پروژه گفت: زخم‌ها، محیط‌های زنده هستند و هنگامی که سلول‌ها و بافت‌ها کار ترمیم را آغاز می‌کنند، شرایط به سرعت تغییر می‌کند. دستیابی به یک روش درمانی ایده‌آل می‌تواند نسبت به این تغییرات واکنش نشان دهد و به فرآیند ترمیم سرعت بدهد. ما انتظار داریم این روش جدید، واکنش‌های ایمنی را تغییر دهد و سلول‌های لازم برای ترمیم زخم را به کار گیرد. یکی از اهداف مهم و غیرمنتظره این پژوهش، ارائه یک مکانیزم جدید برای بررسی فرآیندهای فیزیولوژیکی در زمان واقعی است.

اگرچه به کار بردن درمان‌هایی مانند پماد آنتی‌بیوتیک برای درمان زخم مفید است اما خارج کردن باکتری طبیعی به‌طور کامل، می‌تواند به فرآیند ترمیم ضرر برساند. شیهان افزود: چنین بازخوردهایی نشان می‌دهند که آنتی‌بیوتیک‌ها، بیش از ترمیم بافت، با تولید بافت جدید مقابله می‌کنند. تجهیزات الکترونیکی زیستی می‌توانند تغییرات صورت گرفته در مورد باکتری زخم را با استفاده از یک سیگنال تحلیل کنند تا فرآیند ترمیم را بررسی کنند و فرآیندهای فیزیولوژیکی بدن را هنگام نیاز کاهش دهند. در بیانیه دارپا آمده است: این سازمان انتظار دارد پژوهشگران، یک سیستم انطباقی ارائه دهند که به حسگرهایی برای ارزیابی زخم و ردیابی واکنش‌های پیچیده بدن مجهز باشد. عملگرهای مکانیکی زیستی که سیگنال‌های مناسب را منتقل می‌کنند، می‌توانند بر فرآیند ترمیم موثر باشند.