نانولوله‌های کربنی از انعطاف‌پذیری بالایی برخوردار بوده و در عین حال سبک هستند؛ بنابراین، می‌توان از آنها برای این کار استفاده کرد. در مقاله‌ای که محققان در نشریه ACS Sensors به ‌چاپ رساندند نشان داده‌اند که الیاف پوشیده شده با نانولوله‌کربنی قابلیت انجام کار حسگری را دارند. زمانی که این مواد تحت فشار قرار گیرند، بار الکتریکی در سطح الیاف تغییر کرده که این تغییر به سادگی قابل شناسایی و اندازه‌گیری است. یکی از کاربردهای این فناوری آن است که نیروی وارد شده بر پای فرد در حین راه‌ رفتن را اندازه‌گیری می‌کند. این اطلاعات به پزشکان کمک می‌کند تا عدم تعادل را بعد از زخمی ‌شدن تشخیص دهند تا مانع ادامه فعالیت ورزشکاران بعد از صدمه دیدن شوند.

اریک توستنسون از محققان دانشگاه دلوار می‌گوید به‌عنوان یک حسگر، این الیاف قادرند نیروی وارد شده را از حد یک تماس ساده تا فشاری در حد چند تن را شناسایی کنند. این فیلم‌ها مانند یک رنگ عمل می‌کنند رنگی که وظیفه حسگری را نیز انجام می‌دهد. این پوشش نانوکامپوزیتی که رسانا بوده و عملکردی شبیه نورون‌های مغزی دارد با استفاده از نانولوله‌های کربنی عامل‌دار ساخته می‌شوند. توستنسون افزود: این فیلم‌ها با روش لایه‌نشانی الکتروفورتیکی ساخته می‌شود، فرآیندی که در آزمایشگاه توسعه داده شده‌است. با این روش می‌توان پوشش نانوکامپوزیتی یکنواختی ایجاد کرد که با قدرت بالا به سطح الیاف می‌چسبد. این فرآیند به سادگی قابل تولید انبوه است. با روش‌های رایج نظیر آبکاری الیاف با فلز، دوام و انعطاف‌پذیری الیاف کم می‌شود. اما این روش موجب انعطاف‌پذیری الیاف می‌شود.