خطرات آنلاینی که کودکان را تهدید می‌کند
ریسک‌های فناوری اینترنت
ریسک‌های فناوری اینترنت مربوط به کودکان به‌عنوان کاربران اینترنت شامل ریسک‌های محتوا و ریسک‌های تماس می‌شود. ریسک محتوا زمانی است که کودک، در معرض نمایش محتوای در دسترس همه کاربران اینترنت (در روابط یک به چند) قرار گیرد. ریسک‌های تماس نیز زمانی است که کودک به‌طور فعال، درگیر یک رابطه شخصی یا تعامل، دوجانبه یا چندجانبه باشد. ریسک محتوا، شامل سه زیرمجموعه اصلی محتوای غیرقانونی، محتوای نامناسب سن یا محتوای زیان‌آور و آگاهی و مشاوره زیان‌آور است. عواقب احتمالی با نوع ریسک و عوامل دیگر مانند سن کودک و انعطاف‌پذیری، متفاوت خواهند بود.
محتوای غیرقانونی شامل ترویج جنبش نژادی، نژادپرستی، سخن گفتن از نفرت و دیگر اشکال تبعیض است که انتشارشان در بعضی از کشورها ممکن است غیرقانونی باشد. خصوصا در جایی که ممکن است تحت دسته‌بندی محتوای نامناسب سن نیز قرار بگیرد. محتوای مرتبط با استثمار جنسی کودکان در بسیاری از کشورها غیرقانونی است و احتمال برخورد کودکان با این نوع محتوا، خیلی کم است. در یک نظرسنجی آمریکایی در سال ۲۰۰۶، فقط دو کودک ۱۰ تا ۱۷ ساله از ۱۵۰۰ کودک با این نوع محتوا برخورد داشتند که مشخص شد یکی از آنها از طریق یک لینک گمراه‌کننده بوده است.
خطرات تماس هنگامی رخ می‌دهد که کودکان به‌صورت آنلاین در ارتباط باشند، مثلا شرکت در چت آنلاین. توجه به این ریسک‌ها بیشتر از این جهت مورد توجه است که آیا تعامل، به قصد آسیب رساندن به کودک است، آیا کودکان در معرض تعاملات آنلاین نفرت هستند و اینکه آیا کودک، به واسطه رفتار طرف مقابل، به خود آسیب می‌رساند؟
ریسک‌های مربوط به مشتری و مصرف‌کننده
کودکان به‌عنوان مصرف‌کننده اینترنت، در موارد زیر مورد هدف قرار می‌گیرند: پیام‌های بازاریابی آنلاین دریافت کنند که برای کودکان نامناسب است (به عنوان مثال: محصولات محدود به سن، مانند الکل)، در معرض پیام‌های تجاری باشند که به راحتی شناخته نمی‌شوند (مثلا تعیین سطح محصولات) یا مواردی که فقط برای بزرگسالان در نظر گرفته شده است (به عنوان مثال خدمات دوست‌یابی)، از ساده‌لوحی و بی‌تجربگی آنها سوء‌استفاده شود که احتمالا یک خطر اقتصادی (به‌عنوان مثال کلاهبرداری آنلاین) را ایجاد می‌کند.
آگهی‌های آنلاین برای محصولات محدود به سن افراد زیر سن قانونی مانند الکل، سیگار و داروهای تجویزی باعث افزایش نگرانی‌هایی می‌شود که برای شیوه زندگی خطرناک هستند و کودکان را با تامین‌کنندگان آنلاین ارتباط می‌دهند. امکان خرید آنلاین این محصولات برای کودکان لزوما به این معنی نیست که آنها این کار را انجام می‌دهند. به‌عنوان مثال یک مطالعه در آمریکا نشان داد که بیش از ۷۰ درصد نوجوانان سعی در خرید آنلاین سیگار داشتند و مطالعه دیگر نشان داد که تنها ۲/ ۲ درصد از ۶۸۹ نوجوان که سیگار را خریداری کرده‌اند سیگار می‌کشند.
در سال ۲۰۰۸ حدود ۷/ ۲۳ درصد از نوجوانان بلژیکی گزارش دادند که برای آهنگ‌های زنگ تلفن همراه پول زیادی پرداخت کرده‌اند و حدود ۵/ ۷ درصد نیز مشترک خدمات مبتنی بر هزینه شده‌اند بدون اینکه متوجه آن شده باشند. خطرات اقتصادی ناشی از بی‌تجربگی کودکان باعث می‌شود که آنها هدف مناسبی برای تقلب و کلاهبرداری آنلاین باشند. جوانانی که هنوز حساب بانکی یا کارت اعتباری ندارند، کمتر آسیب مالی متحمل می‌شوند با این حال، ممکن است قربانی سرقت هویت شوند و بهره‌برداری از اطلاعات شخصی آنها ممکن است منجر به سوابق اعتباری غلط شود.
ریسک‌های حریم خصوصی و امنیت اطلاعات
خطرات حفظ حریم خصوصی و امنیت اطلاعات برای همه کاربران به‌خصوص کودکان وجود دارد. کودکان گروه آسیب‌پذیری از کاربران آنلاین هستند، زیرا اغلب آگاهی و ظرفیت پیش‌بینی عواقب احتمالی (مثلا افشای اطلاعات شخصی آنلاین در اینترنت) را ندارند و این در حالی است که حفاظت‌های موجود ممکن است برای حفاظت حریم خصوصی و امنیت موثر ناکافی باشد.
امنیت اطلاعات به‌طور کلی چالشی برای کاربران اینترنت است. با این حال کودکان به‌طور خاص در معرض خطرات امنیت اطلاعات ناشی از کد مخرب (مثلا بدافزار و جاسوس‌افزارها) هستند. آنها از خطرات آگاهی ندارند و از خدمات با ریسک بالاتر، شامل نرم‌افزارهای مخرب استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال جرائم آنلاین مانند آلوده کردن کامپیوتر خانواده که والدین از آن برای بانکداری آنلاین استفاده می‌کنند در کمین کودکان قرار دارد.
جاسوس‌افزار تجاری، در وب‌سایت‌های کودکان قرار داده می‌شود و در دستگاه کاربر ذخیره می‌شود تا رفتار آنلاین او را نظارت کند. این اطلاعات ممکن است برای اهداف دیگر (به عنوان مثال بازاریابی آنلاین) استفاده شود. این موضوع در دپارتمان حفظ حریم خصوصی اطلاعات کودکان (برای کودکان، مدارس و خانواده‌ها، وزارت فرهنگ، رسانه و ورزش) مورد بررسی قرار گرفته است.
ارسال نظر