محققان در امپریال کالج لندن یک روش جدید را توسعه دادند که به واسطه آن بتوان یک پهپاد را در حال پرواز شارژ کرد. به گزارش «ایسنا» به نقل از اینورس، پهپادها در اندازه، عملکرد و دوام متفاوت بوده، اما نقطه مشترک همه این هواپیماهای بدون سرنشین باتری آنها است که عمر کوتاهی دارد. برخی پهپادهای نظامی و تحقیقاتی می‌توانند به اندازه پیمودن هزاران مایل در هوا باقی بمانند، اما آنها برای مقاصد تفریحی و تجاری بیش از حد بزرگ، خشن و گران‌قیمت هستند.برخی از بهترین و محبوب‌ترین کوادکوپترها نیز تنها می‌توانند حدود ۲۰ دقیقه پرواز کنند و پس از این مدت نیازمند شارژ مجدد هستند. اکنون دانشمندان در امپریال کالج لندن یک راه حل بالقوه را توسعه بخشیدند که به واسطه آن بتوان پهپادها را به صورت بی‌سیم و با پرواز بر فراز یک فرستنده شارژ کرد. اگر چه این کار یک پیشرفت هیجان‌انگیز است که می‌تواند بسیاری از دردسرهای کنونی را از بین ببرد و امکانات مختلفی را برای هواپیماهای بدون سرنشین گسترش دهد، اما این فناوری پایه جدید نبوده و بیش از یک قرن قدمت دارد.

در این روش محققان از یک سیستم استفاده می‌کنند که شامل انتقال انرژی بین دو دستگاه از طریق یک میدان الکترومغناطیسی نامرئی است. این روش شبیه همان روش‌هایی است که برای مسواک‌های الکترونیکی، شارژرهای بی‌سیم تلفن همراه و فناوری experimental roads استفاده شده و به صورت بی‌سیم وسایل نقلیه الکترونیکی را شارژ می‌کند. این تیم در امپریال کالج لندن برای نشان دادن چگونگی شارژ القایی هوایی از کوادکوپترهای موجود استفاده کردند. آنها قسمت‌های الکترونیکی پهپاد را هک کرده، باتری آن را حذف کردند و یک حلقه فویل مسی به‌عنوان یک آنتن به این هواپیمای بدون سرنشین متصل کردند. نیمه دوم این سیستم شامل یک فرستنده ساخته شده از تخته مداری است که به قسمت‌های الکترونیکی این پهپاد متصل شده و منبع آن را نیرودهی می‌کند. در این فرآیند، فرکانس میدان مغناطیسی بخش‌های الکترونیکی این هواپیمای بدون سرنشین به فرکانس میدان مغناطیسی فرستنده تبدیل می‌شود. زمانی که هواپیماهای بدون سرنشین در این محدوده پرواز می‌کنند، بخش‌های الکترونیک آنها ولتاژ جریان متناوب (AC) را به ولتاژ جریان مستقیم تبدیل کرده (DC)، در نتیجه انرژی را از منبع برق به هواپیماهای بدون سرنشین انتقال می‌دهند. این فناوری هنوز در مرحله آزمایشی اولیه قرار داشته و نیازمند انجام آزمایش‌های بیشتر است. پهپادها در حال حاضر می‌توانند در ارتفاع ۱۰ سانتی‌متری بالاتر از فرستنده پرواز کنند که این نمی‌تواند راه حلی عملی و مفید باشد. با این حال محققان این پژوهش اظهار می‌کنند که تا تجاری‌سازی این روش تنها یک سال فاصله دارند. این روش جدید شارژ بسیار هیجان‌انگیز است، چرا که می‌توان از آن به‌صورت معکوس نیز استفاده کرد. یعنی از پهپادها برای نیرودهی به دستگاه‌هایی که رسیدن به آن سخت و غیرممکن بوده، مانند حسگرهایی که روی پل‌ها و برج‌ها قرار دارند یا تجهیزات موجود در فضا استفاده کرد.