دنیای اقتصاد: نیروی هوایی آمریکا قصد دارد به منظور بهبود قابلیت‌های رادیویی، بمباران پلاسمایی لایه ionosphere را در دستور کار قرار دهد. به گزارش وب‌سایت Newscientist، فرآیند انتشار بمب‌های پلاسمایی در لایه بالایی اتمسفر (یونسفر) با استفاده از ماهواره‌های کوچک و مخصوص این کار انجام خواهد شد.

همان‌طور که می‌دانید، با توجه به ایجاد تغییرات در یونسفر هنگام شب، این امکان وجود دارد تا امواجی را که در طول روز قابل دریافت نیستند شب‌هنگام و از فاصله صدها کیلومتری رصد کرد. این در حالی است که ساختار کروی زمین باعث شده اکثر سیگنال‌های رادیویی منتشر شده از منابعی که روی زمین قراردارند، بدون تقویت سیگنالی نتوانند مسافتی بیشتر از ۷۰ کیلومتر را طی کنند. با وجود این، با جابه‌جایی زیگزاگی سیگنال‌ها میان یونسفر و زمین می‌توان پیمایش مسیرهای طولانی‌تر را امکان‌پذیر ساخت. با توجه به اینکه در شب، یونسفر تراکم بیشتری دارد و بازتابش بهتری انجام می‌دهد، پیمایش سیگنال‌ها نیز با بازده بالاتری انجام می‌شود.

با این تفاسیر، حالا نیروی هوایی آمریکایی قصد دارد با استفاده از ماهواره‌های کوچکی مانند CubeSat، مقادیر زیادی از گازهای یونیزه شده را در سطح یونسفر پخش کند تا با این راهکار، زمینه مساعدی را برای جابه‌جایی سیگنال‌ها فراهم کند. در این فرآیند دو چالش مهم و اساسی وجود دارد. اولین چالش، ساخت منبع تولید پلاسما در ابعاد بسیار کوچک، به نحوی است که در ماهوارهCubeSat جای بگیرد. علاوه بر این، مساله کنترل پخش پلاسما پس از رهاسازی آن در یونسفر مطرح می‌شود. در این راستا، نیروی هوایی آمریکا قراردادی را با سه شرکت منعقد کرده تا طرح‌های مختلف ارائه شده توسط آنها بررسی و در نهایت طرح منتخب، به فاز دوم آزمایش‌ها برسد. در این فاز، تولیدکننده‌های پلاسما در محفظه‌های خلأ و ماموریت‌های فضایی بررسی خواهند شد. شرکت General Science با هدف ارائه روشی کاربردی، همکاری‌هایی را با محققان دانشگاه Drexel فیلادلفیا آغاز کرده است. در قالب این همکاری‌، با بهره‌گیری از یک واکنش شیمیایی مخصوص، به فلز حاضر در واکنش گرمایی بیش از مقدار مورد نیاز برای رسیدن آن به دمای ذوب داده خواهد شد. پس از این، فلز تبخیر شده، با اکسیژن موجود در جو واکنش می‌دهد و در نهایت پلاسما به مرحله تولید می‌رسد.

John Kline سرپرست گروه مهندسی پلاسما در مرکز حمایت از پژوهش‌های Hopwell در این خصوص می‌گوید: «هنوز با قطعیت نمی‌توان از موفقیت یا شکست این طرح نیروی هوایی سخن گفت. این پروژه‌ها همچنان در مراحل اولیه قرار دارند و محدودیت‌های زیادی در استفاده از پلاسما به‌منظور ایجاد تغییرات در یونسفر وجود دارد.» او داشتن انرژی کافی برای تولید پلاسما در ماهواره‌های کوچک را بزرگ‌ترین چالش ممکن بر سر راه این طرح می‌داند. پیش از این نیز در قالب برنامه تحقیقاتیHAARP در آلاسکا، شبیه‌سازی یونسفر با انتشار امواج از آنتن‌های مستقر در مراکز زمینی و با هدف تولید قابلیت‌های بازتابش امواج، انجام شده بود.