دانشمندان در دانشگاه ایالتی آیووا به رهبری یک پروفسور ایرانی، یک باتری جدید را تولید کردند که در زمان تماس با آب از هم پاشیده می‏شود. به گزارش «ایسنا» به نقل از گیزمگ، از این باتری‏ها می‏توان در حسگرهای محیطی که پس از استفاده نیازی به بازیابی ندارند، ایمپلنت‏های پزشکی موقت یا کالاهای مصرفی که پس از دور انداخته شدن تجزیه می‏شوند استفاده کرد. اگر این دستگاه‏ها دارای باتری‏های تجزیه نشدنی باشند در آن صورت تمام برنامه‌ریزی‏ها برای استفاده از این مواد یک‌بار‌مصرف قابل تجزیه با شکست مواجه خواهد شد. به همین دلیل یک تیم به رهبری «پروفسور رضا منتظمی» تصمیم به ایجاد یک باتری لیتیوم-یون ۵/ ۲ ولت گرفتند که می‏تواند یک ماشین حساب رومیزی را برای حدود ۱۵ دقیقه نیرودهی کند و همچنین در زمان قرار گرفتن در آب در مدت زمان حدود نیم ساعت حل شود. پروفسور منتظمی اظهار کرد: این اولین باتری تخریب شونده است که توانایی نیرودهی به برخی دستگاه‌ها را داشته، بادوام بوده و برای استفاده عملی مفید است. این باتری کوچک از هشت لایه از جمله آند، کاتد و جدا کننده‌های الکترولیت که همه آنها در دو لایه و از یک پلیمر پلی وینیل الکل هستند تشکیل شده است. این پلیمر در زمان تماس با رطوبت متورم شده و تجزیه می‏شود و الکترودها (آند و کاتد) را با انجام این کار بیرون می‏ریزد. پس از آن نانوذرات موجود در باتری منتشر می‏شوند که البته تجزیه نشده و در عوض در محیط‌زیست پراکنده می‏شوند. منتظمی و تیمش بر این باورند که می‏توان این باتری‏ها را در اندازه بزرگ‌تر تولید کرد تا قادر به تولید برق بیشتری باشند، اما از طرفی هرچه این باتری‌ها بزرگ‌تر باشند در مدت زمان بیشتری نیز تجزیه خواهند شد. بنابراین آنها پیشنهاد بهتری را ارائه کردند که برای چنین دستگاه‏هایی باید باتری‏های کوچک اما با تعداد بیشتر تولید کرد.