پول زیرمیزی در بازار نخ
کرونا چه تاثیری بر فعالیت صنف شما گذاشت؟
صنف ما جزو یکی از صنوفی بود که بیشترین صدمات را از شیوع این ویروس دریافت کرد؛ به‌طوری‌که طبق اعلامیه بانک مرکزی صنف تولیدکنندگان و فروشندگان کالای کشباف جزو ۳۰ صنفی شناخته شده که بیشترین ضربه را خورده و شامل دریافت کمک‌های دولتی است. وضعیت کار ما به گونه‌ای است که یک‌سال کار می‌کنیم تا ثمره آن را در شب عید ببینیم امسال هم که با شیوع کرونا در اسفند ماه تمام کالاهای ما ماند و چون بسیاری از تولیدات فصلی و بر اساس مد سال است، دیگر این محصولات ارزش قبل را ندارند.
نوسان نرخ ارز چه تاثیری داشته است؟
بعد از کرونا ضربه نهایی را قیمت ارز به صنف ما زد. اسفند و فروردین که مجبور شدیم کسب و کار خود را تعطیل کنیم و زمانی‌که خواستیم دوباره کار کنیم، قیمت دلار و نوسان آن نگذاشت؛ به‌طوری‌که از اردیبهشت تاکنون ما با کمبود شدید مواد اولیه روبه‌رو هستیم و هر روز اعضای اتحادیه از صنایع
بالا دستی شکایت می‌کنند که چرا به ما جنس نمی‌دهند. در شرایط عادی ما نیازمند واردات ۲۵۰ هزار تن نخ به کشور هستیم؛ اما اکنون علاوه بر اینکه این تناژ وارد کشور نشده شرکت‌های داخلی نیز جنس به بازار نمی‌دهند.
چرا تولیدکنندگان داخلی از دادن جنس به بازار خودداری می‌کنند؟
مطابق شنیده‌های ما نوسان قیمت ارز باعث شده که تزریق جنس به بازار به‌صورت قطره‌چکانی باشد؛ زیرا آنها منتظر هستند که قیمت‌ها بالا برود تا با سود بیشتری کالای خود را به فروش برسانند.
نحوه توزیع نخ در بازار به چه صورت است؟
ما یک سری مجموعه‌های بزرگ داریم که اصطلاحا در صنایع نساجی به آنها بالا‌دستی می‌گویند. آنها پنبه و آکریلیک را تبدیل به نخ می‌کنند و ما به‌عنوان صنایع پایین دستی آنها را تبدیل به پارچه و البسه می‌کنیم، اکنون واردکننده و این کارخانه‌ها به‌صورت قطره چکانی نخ به بازار می‌رسانند از طرف دیگر تمام حساب وکتاب‌ها نقدی شده به‌طور مثال یک کارگاه با دو نفر کارگر برای یک تن پارچه که مصرف بیست روز آن است باید ۸۰ میلیون تومان نقدی پرداخت کند، این در حالی است که در فروش چک‌های ۶ تا ۹ ماهه می‌گیرند آن هم در شرایطی که مردم بسیار محتاط شده‌اند و از هرگونه خرج اضافی خودداری می‌کنند به هر حال کاهش قدرت اقتصادی مردم کاملا در صنف ما محسوس است و مشخص است مردم به اندازه سال گذشته پوشاک و البسه خریداری نمی‌کنند.
قیمت نخ به چه ترتیبی است؟
واحدهای داخلی به دلیل نوسان قیمت ارز و نبود نظارت بر بازار به‌صورت دو فاکتوری جنس خود را به ما می‌دهند به این صورت که یک فاکتور رسمی صادر می‌شود و خریدار باید همان موقع پول را به حساب واریز کند؛ اما زمانی که موعد تحویل کالا می‌شود یک فاکتور غیررسمی نیز وجود دارد که باید مبلغی بیشتر به شرکت داده شود که آن اصطلاحا مابه‌التفاوت نرخ ارز در آن روز است. اگر هم کسی به این روال اعتراض بکند به او جنس نمی‌دهند و مجبور است کارگاه خود را تعطیل کند.
واردات و صادرات در صنف شما به چه صورت است؟
به‌طور کلی بازار منطقه در اختیار هندوستان و ازبکستان است و ما چه به لحاظ قیمت و چه به لحاظ کیفیت قدرت رقابت با آنها را نداریم. از طرف دیگر ما نیاز به واردات سالانه ۲۵۰ هزار تن نخ داریم که عمدتا از این دو کشور به اضافه چین صورت می‌گیرد.
صحبت‌هایی مبنی بر کمک به اصناف آسیب‌دیده مطرح شد. آیا صنف شما از این کمک‌ها بهره‌مند شده است؟
با وجود آنکه مطابق اعلام بانک مرکزی و اتاق اصناف ما جزو صنوف آسیب دیده بودیم؛ اما تا به امروز به‌رغم پیگیری‌های اتاق اصناف هیچ دستور العمل و بخشنامه‌ای به ما داده نشده است. علاوه بر تسهیلات و نقدینگی ابزارهایی مانند بیمه تامین اجتماعی و مالیات جزو اهرم‌هایی هستند که دولت در آن زمینه می‌تواند به ما کمک کند؛ اما با وجود آنکه مرداد ماه وقت ارائه اظهارنامه مالیاتی است هیچ بخشنامه‌ای مبنی بر کاهش مالیات برای اصناف آسیب‌دیده صادر نشده است. ما انتظار داشتیم حداقل در زمینه مالیات اعلام کنند که این صنوف ۴۰ درصد کمتر از سال گذشته مالیات پرداخت کنند؛ اما تا به امروز هیچ اتفاقی صورت نگرفته است. ما نیز امیدی به این کمک‌ها نداریم؛ زیرا تا به امروز فقط وعده و وعید شنیدیم.
