مجید اعزازی آب مانند نفت به یکی از منابع طبیعی «کمیاب» جهان تبدیل شده است. از همین رو، «استفاده بهینه» از آن برای مصارف خانگی، کشاورزی و صنعتی بیش از پیش اهمیت یافته و خواهد یافت.
هم اینک بیش از یک میلیارد نفر در جهان به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند و حدود نیمی از جمعیت جهان نیز آبی با کیفیت مشکوک می‌نوشند. به گفته مقامات وزارت نیرو، 37 میلیون نفر ایرانی نیز در معرض کم‌آبی قرار دارند. بی‌گمان، آب با سایر منابع طبیعی تفاوت دارد. به‌طور مثال، نفت قابل جایگزینی و تامین از نقاطی دیگر است، در حالی که آب چنین قابلیتی ندارد؛ به همین دلیل، رقابت‌های ژئوپولیتیک بر سر این منبع طبیعی تشدید شده و دلیل بروز مناقشه بر سر برخی رودخانه‌های مشترک میان کشورها را فراهم آورده است. چنین وضعیتی، بحران آب را به یکی از نگرانی‌های مهم در حوزه امنیت جهانی تبدیل کرده است. در اجلاس 2013 مجمع جهانی اقتصاد در داووس، کارشناسان بحران آب را یکی از چهار ریسک بزرگی دانستند که کسب‌وکارها در قرن 21 با آن مواجهند. 53 درصد شرکت‌هایی که توسط سازمان «پروژه افشای انتشار کربن» مورد بررسی قرار گرفتند، نیز گزارش‌ کرده‌اند که ریسک‌های آب به دلیل ضرر وارد کردن به دارایی‌ها، قیمت‌های بالا، کیفیت پایین آب، وقفه در کار کسب‌وکارها و وقفه در چرخه عرضه، به معضل بزرگی تبدیل شده است. پرونده پیش رو، ترجمه برخی از تازه‌ترین مقاله‌های تحلیلی منتشر شده درباره بحران جهانی آب در سایت تخصصی پراجکت سندیکیت است. امید است، مطالب این پرونده فتح بابی برای بازاندیشی و مداقه بیشتر درباره بحران آب و راه‌های مواجهه با آن در کشور باشد.