مجید اعزازی دو سوال اساسی در سال جدید میلادی پیش روی بازار جهانی نفت قرار دارد: آیا تحریم‌ها علیه ایران لغو می‌شود و این کشور به جایگاه پیشین خود در صادرات طلای سیاه - حدود 2 میلیون و 500 هزار بشکه در روز - بازخواهد شد؟
آیا آمریکا در پی رشد تولید نفت خام در این کشور به بیش از 4/7 میلیون بشکه در روز و نزدیکی روز افزون آن به بیشینه ثبت شده در دهه 1970 میلادی یعنی 6/9 میلیون بشکه در روز، ممنوعیت صادرات نفت خام را لغو خواهد کرد؟ در صورتی که پاسخ هریک از این دو سوال یا پاسخ هر دو سوال مثبت باشد و به عبارت دیگر عرضه نفت در جهان افزایش یابد، وضعیت بازار جهانی نفت چگونه خواهد شد؟
بر اساس تازه‌ترین گزارش‌ها، مجموع فروش نفت ایران در ماه ژانویه ۲۰۱۴- دی و بهمن سال‌جاری - برای نخستین بار پس از اعمال تحریم‌های سنگین اخیر، به بیش از یک میلیون بشکه در روز رسیده است. قدرت‌های جهانی قصد دارند صادرات نفت ایران تا زمان حصول توافق نهایی هسته‌ای در حدود یک میلیون بشکه در روز باقی بماند. اما با توجه به دستیابی ایران و ۱+۵ به توافق ۶ ماهه و همچنین تلاش آنها برای دستیابی به توافقی پایدار در روزهای اخیر و پیگیری آن در روزهای پایانی ماه جاری، احتمال لغو تحریم‌های نفتی ایران بیش از همیشه افزایش یافته است و به نظر می‌رسد دور از دسترس نباشد.
بر همین اساس است که دولت روحانی تغییر متن قراردادهای نفتی با شرکت‌های خارجی را کلید زده است و همزمان برای تحقق جهش دوم در تولید و صادرات محصولات پتروشیمی تلاش می‌کند.
در همین حال، آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی کرده است که تا سال ۲۰۲۰ آمریکا با استخراج ۶/۱۱ میلیون بشکه نفت در روز به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت بر جایگاه کنونی عربستان سعودی تکیه خواهد زد.
صنعت نفت آمریکا به تازگی با تکیه بر تکنولوژی‌های جدید حفاری به پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه استخراج نفت رسی (Shale Oil) دست یافته است که پیش‌بینی می‌شود نه تنها بازار انرژی این کشور، بلکه بازار انرژی جهان را دستخوش تغییر کند. در پرونده حاضر، برخی از تازه‌ترین مطالب مجله اکونومیست درباره آینده نفت رسی و بازار جهانی انرژی انتخاب و ترجمه شده‌اند.