جای خالی استاد در مسند اجرا
دکتر سعید عابدین درکوش* لیسانس اقتصاد از دانشگاه ملی ایران، سال 1352 فوق لیسانس اقتصاد از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) آمریکا 1355 دکترای اقتصاد (گرایش اقتصاد شهری و منطقه‌ای) از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC)، آمریکا 1358
من در سال ۱۳۵۱ وارد دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی شدم. در آن زمان در این دانشکده طرز تفکر اروپایی حاکم و دکتر تفضلی نیز از جلمه اولین اساتیدی بود که از آمریکا به ایران آمده و تدریس را بر عهده گرفته بود. من دو درس اقتصاد کلان و تاریخ عقاید اقتصادی را در کلاس ایشان گذراندم و در این کلاس‌ها بود که با رویکردهای نوین اقتصاد آشنا شدم. به‌گونه‌ای که وقتی برای ادامه تحصیل در امتحان ورودی دانشگاه USC شرکت کردم مباحث نه تنها برایم بیگانه نبود، بلکه با آنها آشنایی کافی داشتم. البته باید بگویم این رویه‌ای بود که در آن دوران بر فضای دانشکده و به ویژه در کلاس دکتر تفضلی حاکم بود.
در زمان حاضر نیز همچنان دانشجویان رشته اقتصاد می‌توانند وارد بهترین دانشگاه‌های آمریکا و اروپا شوند- چنانچه برخی از دانشجویان من در این دانشگاه‌ها تحصیل می‌کنند- اما پس از سال ۱۳۷۵ که استخدام اعضای هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در رشته اقتصاد کاهش چشمگیری پیدا کرد، لطماتی به کیفیت فضای آموزشی وارد شد.
از دیگر ویژگی‌های کلاس‌های دکتر تفضلی نظم موثری بود که بر آن حاکم و جزو مشخصی برای هر درس وجود داشت. ایشان حتی در کلاس پرسش‌هایی درباره درسی را که هنوز نداده بود، مطرح می‌کرد تا فضای کلاس را بسنجد و همچنین دانشجویان را با برخی مباحث که قرار است در جلسه بعد به آنها بپردازد، آشنا کند.
اما در کنار ویژگی‌های مثبت بی‌شمار دکتر تفضلی، می‌توان نقدی هم به رویه ایشان وارد کرد و آن روحیه محافظه‌کاری است که در ایشان سراغ دارم. از سال ۱۳۵۸ تاکنون دکتر تفضلی وارد کار اجرایی نشده و همواره به کار تئوریک و پژوهشی پرداخته است. این رویه موجب شده تا ایشان از امور اجرایی دانشکده دور بماند و دخالتی در این گونه امور نداشته باشد و جای خالی ایشان در این بخش به وضوح به چشم می‌خورد.
*استاد اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی