پرداخت ساعتی، تصور ما نسبت به زمان را تغییر می‌دهد

مترجم: امید شکیبا

یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید «وقت طلا است.» اما آیا شما واقعا زمان را به گونه‌ای تصور می‌کنید که ارزش پولی دارد؟ به نظر سانفورد دوو و جفری پفیفر دو پژوهشگر دانشگاه استنفورد در آمریکا، پاسخ شما می‌تواند بستگی کامل به این داشته باشد که آیا بر اساس ساعتی دستمزد می‌گیرید یا خیر. اگر آدم‌ها ببینند زمان دارای ارزش مادی است، پس نتیجه گرفته می‌شود هر مدت زمانی را که آنها صرف پول درآوردن نکنند اساسا درآمد از دست رفته است. دوو و پفیفر دریافتند که بیش از ۱۰ هزار کارمند که به صورت ساعتی دستمزد می‌گرفتند احتمال بسیار بیشتری می‌رفت، با مفروض گرفتن انتخاب‌هایشان، مایل به کارکردن به صورت ساعت کار بیشتری به ازای پول بیشتر بودند به جای اینکه ساعات کمتری در ازای پول کمتر کار کنند.

این نتایج معتبر بود حتی پس از اینکه انواع عوامل مثل درآمد هفتگی جاری و تعداد ساعات کار قبلی کنترل گردید.

در دومین بررسی، ۶۲ کارمند با حقوق سالانه گزارش دادند چقدر از زندگی کاری خود را به صورت دستمزد ساعتی صرف کرده بودند. همان طور که انتظار می‌رفت آنهایی که مدت بیشتری از زندگی کاری خود را به شکل دستمزد ساعتی صرف کرده بودند احتمال بیشتری می‌رفت نگاه مادی به زمان داشته باشند و می‌گفتند ترجیح می‌دهند ساعت بیشتری را در قبال پول بیشتر کار کنند.

از برخی از این ۶۲ کارمند خواسته شد تا حقوق سالانه خود را به نرخ ساعتی تبدیل کنند. انجام این کار باعث شد تا کارکنانی که اصلا ساعتی کار نکرده بودند یا به مقدار اندک کار ساعتی داشتند، زمان را به صورتی بنگرند که گویی قبلا به صورت ساعتی کار می‌کردند و دوباره احتمال بیشتری می‌رفت که بگویند ترجیح می‌دهند ساعات طولانی‌تری در قبال پول بیشتر کار کنند به جای اینکه ساعت کمتری به ازای پول کمتر کار کنند. این یافته‌ها پیامد‌هایی بر چگونگی پرداخت دستمزد به افراد و برای حرکت زندگی مدرن به سمت قراردادهای کاری انعطاف‌پذیر دارد. ممکن است این تصور برایتان پیش آید که گزینه نرخ دستمزد ساعتی و ساعات کاری انعطاف‌پذیر باعث می‌شود تا شما آزاد شوید زمان بیشتری را صرف آنچه واقعا برایتان در زندگی اهمیت دارد بکنید، اما این نتایج نشان می‌دهد چنین ترتیباتی منجر می‌گردد تا وقت را واقعا طلا ببینید و مقاومت کردن در برابر ساعات طولانی کار کردن برایتان دشوارتر شود.