یاسر میرزایی
منبع: وبلاگ جاناتان پورتز
جاناتان پورتز مدیر موسسه ملی تحقیقات اقتصادی و اجتماعی بریتانیا است. نهادی مستقل که طولانی‌ترین سابقه را در تحقیقات اقتصادی در بریتانیا دارد. او سعی کرده است گزارش اخیر اتحادیه اروپا درباره «اشتغال و توسعه اجتماعی اروپا را در سال ۲۰۱۲» چکیده کند. این گزارش ۵۰۰ صفحه‌ای از نظر او بسیار غنی است، اما در عین حال او خلاصه کل گزارش را در ۶ بند می‌بیند که در ادامه خواهد آمد.

۱- وضعیت اقتصادی در اروپا ضعیف است. اشتغال پایین نیز نتیجه همین اوضاع ضعیف اقتصادی است. وقتی تقاضا برای مصرف پایین باشد، نیاز به تولید هم وجود ندارد و اشتغال نیز کاهش می‌یابد. اما تقاضای پایین مصرفی خود ناشی از سیاست‌های کلان نادرست است. از میان این سیاست‌ها خصوصا سیاست‌های ریاضتی مالی بسیار بسیار اثر منفی داشته است.
۲- اگرچه بازارهای مالی ممکن است به ثبات رسیده باشد، علاوه بر اینکه معلوم نیست این پایداری تا کی باقی خواهد ماند در عین حال اوضاع واقعی اقتصاد در کشورهای گرفتار بحران نه تنها بهتر نشده که بدتر شده است.
۳- کشورهایی که بخشنده‌ترین دولت‌های رفاه را داشته‌اند و در عین حال بازارهای نیروی کارشان به اندازه کافی منعطف بوده است، بهترین گذار را داشته‌اند.
۴- از این به بعد باید اصلاحاتی ساختاری در بازارهای نیروی کار در بسیاری از کشورهای اروپایی صورت گیرد، البته با تکیه ویژه به داده‌های تجربی. بازارهای نیروی کار بخش‌بخش است و این یک مساله است؛ مساله دیگر افزایش ویژه‌ بیکاری در میان جوانان است. باید توجه کرد که حتی در دوران رکود نیز وجود یک قانون حداقل دستمزد البته در یک سطح معقول و حساب‌شده، بیش از آنکه مضر باشد مفید است.
۵- اگر اجازه بدهند سیاست‌های «پایدارکننده‌ خودکار» (سیاست‌هایی در اقتصاد کلان که بر روی میزان هزینه‌کردهای رفاهی دولت و مالیات بر درآمدها اعمال می‌شود تا جلوی نوسانات مربوط به جی‌دی‌پی واقعی در دوران‌های رکود و رونق شدید را بگیرد) کار خواهد کرد. البته هر جا این سیاست‌ها به بهانه سیاست‌های «ریاضتی خودمتناقض» کنار گذاشته شده، اوضاع بدتر شده است.
۶- ممکن است برخی فکر کنند که لتونی، ایرلند و حتی استونی «نمونه‌های موفق» اقتصادی در اتحادیه اروپا و حتی برای بازارهای مالی هستند. اما واقعیت اشتغال و درآمد‌ها چیز دیگری می‌گوید.
بندهای بالا نشان می‌دهد که سیاست‌گذاران مالی اروپا مشق‌شان را در مورد سیاست‌های ریاضتی، بیمه‌های اجتماعی، پایدارکننده‌های خودکار و امثال این‌ها به درستی انجام نداده بودند و تنها پس از اجرای سیاست‌های بی‌اثر یا مخرب عبرت گرفته‌اند. امیدوارم لااقل حالا دیگر مشقشان را به‌موقع بنویسند.