سالمرگ نویسنده «دکامرون»

جیووانی بوکاس، نویسنده بزرگ ایتالیایى که بیشتر از او به‌عنوان بوکاتچو و بوکاچیو یاد می‏شود، در هشتم سپتامبر ۱۳۱۳م در نزدیکی فلورانس ایتالیا به دنیا آمد و سپس در شهر فلورانس به تحصیل پرداخت. او در جوانی به نجوم علاقه‏مند شد و مدتی به مطالعه این علم و فراگیری زبان یونانی مشغول بود تا اینکه به نویسندگی روی آورد. بوکاچیو همچنین مدتی به کارهای سیاسی اشتغال داشت. وی در جوانی منظومه شکار دایانا در هجده بند و داستان فیلوکولو در هفت جلد را پدید آورد و به دنیای ادب راه یافت.

با این حال بوکاچیو پس از نگارش کتاب دکامرون به شهرت رسید و این اثر بود که پایه‏های افتخار و محبوبیت را برای بوکات‏چیو استوار ساخت. دِکامرون که یکی از کتاب‏های بزرگ دنیا به شمار می‏رود، مجموعه‏ای از داستان‏های کوتاه است و به‌رغم اینکه موضوعات آن‏ ابتکاری نیست؛ اما سبک نگارش آن پر از زندگی است. دکامرون مجموعه یک‏صد داستانی است که طی سفری ده روزه که گروهی جوان در دوران طاعون اروپا از فلورانس به تپه‏های خارج شهر داشته‏اند برای همدیگر تعریف کرده‏اند. این داستان‏ها هم پوچ و هم موثر و تکان‏دهنده است؛ به‌طوری که در ادبیات آینده اروپا اثراتی عمیق بر جای نهاده است. تنوع خارق‏العاده موضوع‏ها، قهرمانان، خصیصه‏ها، مکان‏ها و زمان‏ها از طرفی و شیوه نگارش و اندیشه‏ها از طرف دیگر، دکامرون را اثری بی‏نظیر ساخته و موجب شده است که طی قرن‏ها، ترجمه‏ها و تفسیرهای گوناگونی درباره خصوصیت‏ها و ادراک‏های عمیق این شاهکار ادبی به عمل آید.

در تمامی دکامرون، اخلاقیات تجاری غلبه داشته و نقش مسلط را دارند. ارزش‌های شوخ طبعی فی‌البداهه شهری و تجارتی، پیچیدگی و هوش و ذکاوت گرامی داشته می‌شوند، در حالی که عیب‌های حماقت و کندی یا معالجه شده یا مورد تنبیه قرار می‌گیرند. درحالی‌که این خصوصیات و ارزش‌ها ممکن است که برای خواننده عصر جدید بدیهی به‌نظر برسند، در اروپا، با گسترش مراکز شهری و سیستم اقتصادی پولی، اینها خصوصیاتی بودند در حال ظهور و فراتر از سیستم‌های سنتی فئودالی و صومعه‌های روستایی که ارزش بیشتری بر تقوا و صداقت می‌گذاشتند. شخصیت بدیع بوکاچیو در آن است که واقعیت‏های عصر خویش را به موضوع‏های عهد باستان پیوند می‏زَند، چنانکه نمی‏توان افسانه‏های قدیم را از سرگذشت‏های واقعی عصر او تشخیص داد. کتاب دکامِرون او، کمدی الهی واقعی است با هزاران رنگارنگی و گوناگونی در تجسم حالت‏های خاص گروه‏ها و افراد بشری. بوکاچیو، به معنی واقعی، متبحر در فرهنگ باستان بود و کسی بود که قدرت داشت فرهنگ وسیع خود را با فرهنگ یونان و روم قدیم متجانس گرداند. آثار بوکاچیو بسیار گوناگون است و از چنان قدرت خلاقیت و دقت در هنر برخوردار که مقام او را بسیار بالا برده است. تعدادی از آثار او عبارتند از: نسب نامه خدایان دوره شرک در ۱۵ جلد، ترانه‏های شبانی و منظومه‏های فیامِتا و تزئیدا. جیووانی بوکاچیو سرانجام در ۲۱ دسامبر ۱۳۷۵م در ۶۲ سالگی درگذشت.

سالمرگ نویسنده «دکامرون»