گروه تاریخ و اقتصاد: 31 اکتبر سالروز زاها حدید Zaha Hadid، معمار بزرگ عراقی‌الاصل و نخستین زن برنده جایزه پریتزکر است.
او در بغداد به دنیا آمد، مدرک ریاضیات خود را از دانشگاه آمریکایی بیروت اخذ کرد و سپس برای تحصیل در مدرسه معماری لندن راهی بریتانیا شد. او بعد از فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه با استاد خود رم کولهاس در دفتر معماری OMA به‌کار مشغول شد و در سال ۱۹۸۰ دفتر مستقل خود را در لندن تاسیس کرد.
از پروژه‌های معماری او می‌توان مرکز مگی در بیمارستان ویکتوریا در کرکالدی اسکاتلند، ایستگاه قطار سریع‌السیر ناپل در ناپل ایتالیا، ساختمان مرکزی ب‌ام‌و در لایپزیگ آلمان، ترن هوایی در اینسبوروک اتریش، مرکز علمی فائنو در وولفسبورگ آلمان، سکوی پرش اسکی برگیسل در اینسبوروک اتریش و ایستگاه آتش‌نشانی ویترا در ویل‌ام‌راین آلمان را نام برد.





حدید اساس معماری را در نحوه فکر کردن به آن می‌داند. طرح‌های ساختمانی حدید که به صورت نقاشی عرضه می‌شوند، طی سه دهه گذشته، نقش مهمی در تحول معماری معاصر داشته‌اند. این آثار در موزه‌های معروف جهان از جمله موزه گوگنهایم و موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش درآمده و بخشی از کلکسیون دائمی آنهاست.

زاها حدید با شرکت در مسابقات متعدد طراحی معماری، ایده‌ها و افکار نوینی را به معرض نمایش گذاشته است که این امر نشان‌دهنده رویکرد آوانگارد و پیشرو وی در طراحی معماری است. بیشتر پروژه‌های مختلف او که تاکنون اجرا شده‌اند یا در حال حاضر در دفتر وی بر روی آنها کار می‌شود، حاصل شرکت در این مسابقات هستند.
طرح‌های بدیع او برای ایجاد فضاهای معماری سال‌ها با تحسینی توأم با تردید روبه‌رو بود اما امروزه که جهان آمادگی بیشتری برای پذیرش و ایجاد بناهای پیچیده دارد، این طرح‌ها نیز با استقبال بیشتری روبه‌رو شده‌اند. او در کار خود از حرکت، ایجاد فضاهای خالی و فرم‌های کشیده افقی استفاده می‌کند و در زمینه طراحی مبلمان و معماری داخلی، طرح‌های نمایشگاهی و تجهیزات و لوازم صحنه نمایش نیز کارهای زیادی را انجام داده است.
ایستگاه آتش‌نشانی ویترا از جمله مشهورترین طرح‌های پست‌مدرن زاها حدید است. پس از یک آتش‌سوزی بزرگ در سال ۱۹۸۱، ویترا به این نتیجه رسید که ساخت یک ایستگاه آتش‌نشانی می‌تواند ایده خوبی باشد. زاها حدید برای طراحی این ساختمان در سال ۱۹۹۳ انتخاب شد.






ایستگاه آتش نشانی ویترا، اولین مجموعه ساخته شده زاها حدید است و شامل مکانی برای ماشین‌های آتش نشانی، دوش و رختکن برای آتش‌نشان‌ها و همچنین سالن کنفرانس و یک آشپزخانه است. این ساختمان مجسمه گون، که گویی از اثر یک انفجار یخ‌زده از بتن ایجاد شده است در همسایگی سایر تجهیزات تولیدی قرار گرفته است. زاویه‌های تند و عدم استفاده از رنگ، تجربه فضایی غیرمعمول را برای بازدیدکنندگان ممکن می‌کند.
در سال ۲۰۰۲، غول ماشین‌سازی آلمان، شرکت «ب‌‌‌ام‌و» برای احداث ساختمان مرکزی کارخانه در «آرت اسکرتز» در شهر لایپزیگ آلمان، سرمایه‌گذاری هنگفتی کرد. ساختمانی با ارزش ۵۵/ ۱ میلیارد دلار که حدود ۵ هزار کارمند و کارگر و مهندس با فعالیت روزانه خود در آن، بیش از ۶۵۰ دستگاه ماشین «ب‌‌‌ام‌و» تولید می‌کنند.





این کمپانی، معمار برجسته «زاها حدید» را برای طراحی این سازه برگزید. طرح‌های پیچیده «حدید» در طراحی‌های معمول کارخانه تحول جدیدی به وجود آوردند. یک سازه مرکزی، قسمت‌های مربوط به مدیران و کارگران را با استفاده از ریل‌های معلق حمل قطعات به هم وصل کرده است.
این معمار رشته منسجمی در ساختمان مرکزی «ب‌‌ام‌و» ایجاد کرده که طبق آن مردم و ماشین‌ها در کنار هم قرار گرفته‌اند.حدید می‌گوید: «ما به نوآوری و ابداع معتقدیم و برای نیل به این هدف شرکت ب‌‌‌ام‌و، استقامت و طاقت بسیاری در واگذاری این پروژه به ما نشان داد.» ساختمانی که حدید طراحی کرده است، هیچ مشابه قبلی نداشته و وی با ذهنیتی جدید دست به ساخت این سازه اعجاب‌انگیز زده است.
کارخانه از یک مجموعه سه عضوی تشکیل شده است. این سه ساختمان از سه نقطه مرکزی توسط خط تولید به هم متصلند. ساخت اولیه این کارخانه در املاک خصوصی «ب‌‌‌ام‌و» آغاز شده و در سال ۲۰۰۴ به بهره‌برداری رسید.