قانون اعزام محصل به خارج - ۳۱ اردیبهشت ۹۴

دومین سند که باز مربوط به اول خرداد ماه ۱۳۰۷ ش. است درباره قانون اعزام محصل به خارج از کشور است. این قانون که مشتمل بر شش ماده و چهار تبصره است، در تاریخ مذکور به تصویب مجلس شورای ملی رسیده و در آن، به مسائلی چون: تکلیف دولت در تامین اعتبار لازم برای اعزام دانشجویان، به‌تفکیک از سال ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۲، با تعیین مبلغ اعتبار؛ برشمردن شرایط دانشجویان شامل: تابعیت ایران و ایرانی بودن، دادن امتحان مطابق برنامه‌ مسابقه و تقبل هزینه تحصیل در رشته‌ای که دولت تعیین می‌کند و خدمت به دولت ایران پس از اتمام تحصیلات؛ تکلیف دولت در استخدام دانش‌آموختگان پس از مراجعت به کشور و پرداخت حقوق رتبه‌ آنها در صورت نبود کار؛ تکلیف دولت در اعزام سرپرست‌هایی همراه دانشجویان اعزامی و پرداخت حقوق آنان اشاره شده است. در این سند همچنین به مأموریت وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه در تهیه‌ نظامنامه‌ مربوط و اجرای آن تاکید شده است.