پاریس، نتردام و سوربن

پاریس در سال ۵۲ قبل از میلاد توسط رومیان فتح شد. این منطقه در آن زمان روستای کوچکی بود با مرکزیت منطقه امروزی جزیره «سیته» (در مرکز کنونی شهر)، که قوم معروف به «پاریزی» ساکنان آن را تشکیل می‌دادند. جماعت رومیان فاتح این منطقه پس از استقرار به سمت جنوب رود سن (معروف به سمت چپ رود) شروع به گسترش کردند. پاریس آن دوران را پاریس گلو- رومن می‌نامند. بقایای این دوران در قسمت‌هایی از جنوب رودسن هنوز دیده می‌شود (لوتس در حد فاصل خیابان‌های سن ژاک و سوفلو و نیز در اطراف موزه کلونی، در منطقه ۵ پاریس). پس از آن فرانک‌ها جایگزین روم‌ها شدند و نام امروزی شهر، یعنی پاریس را بر آن نهادند و آن را به‌عنوان مرکز پادشاهی خود برگزیدند.باید گفت در قرون وسطی، به‌طور کلی شهرهایی مثل پاریس که در مکان‌های استراتژیک در گذر رودخانه‌های مهم قرار گرفته بودند، بدل به مراکز مهم سیاسی و علمی شدند. این موضوع همان‌طور که می‌دانیم همزمان با گسترش قدرت و نقش اساسی مذهب و کلیسا در زندگی فکری و معنوی شهر و ساکنانش بوده است. جایگاه مهم مذهب در این دوران و نیز اهمیت کلیسا، موجب ساخت شمار زیادی از شاهکارهای معماری مذهبی معروف به سبک گوتیک در مناطق مختلف فرانسه و پاریس شده است. به‌عنوان یکی از مهم‌ترین این آثار می‌توان از کلیسای نتردام واقع در جزیره سیته که ساخت آن مستلزم فعالیت‌های بسیار زیاد و دشواری برای خشک کردن باتلاق‌های اطرف آن بوده است و در حدود ۲۰۰ سال به‌طول انجامیده است (۱۳۴۵-۱۱۶۳) نام برد. این کلیسا امروزه با ۵/۱۳ میلیون بازدیدکننده سالانه مهم‌ترین مکان گردشگری در فرانسه است. در این زمینه همچنین باید به بناهای علمی -مذهبی معروف دیگر این دوره نظیر سنت شپل که به‌عنوان یکی از زیباترین و مهم‌ترین شاهکار‌های سبک گوتیک معروف است (واقع در همان جزیره سیته، تاسیس ۱۲۴۵) و همچنین دانشگاه سوربن (افتتاح سال ۱۲۵۳) اشاره کرد که از قرن ۱۳ به بعد به دلیل معروفیت‌شان دانشجویان و دانشمندان متعددی را از سراسر اروپا به خود جذب می‌کرده است. در همان زمان اکثر ساکنان پاریس را دهقانانی تشکیل می‌داده‌اند که در زمین‌های اطراف جزیره سیته، یعنی در شهر امروزی پاریس به کشاورزی می‌پرداخته‌اند.

بخشی از یک مقاله درباره تاریخ پاریس به قلم سپیده پارساپژوه، پژوهشگر.