قدیمی‌ترین متن فارسی در ایران که نام قشقایی را به عنوان عشیره در بر دارد کتاب جامع‌التواریخ حسنی، تالیف تاج‌الدین حسن‌ابن شهاب یزدی، سال ۸۵۵-۸۵۷ هجری (۸۳۱ تا ۸۳۳ شمسی) است. در این کتاب درباره حکومت سلطان ابراهیم در شیراز نوشته شده است: «بای قره چون به حوالی شیراز رسید، سلطان ابراهیم لشکر بیرون آورده مصاف دادند. لشکریان ابراهیم غیبت نمودند و سلطان ابراهیم هزیمت یافته به ابرقوه آمد و بای‌قره پادشاه شد. بر حسب قرار چون به گندمان رسید خدمتکاران قشقایی معلوم کردند. او را گرفته پیش امیرزاده رستم بردند. او اعلام سریر اعلی کرد.» این واقعه مربوط به سال ۵۴۳ هجری قمری (۵۲۸ شمسی) است. اما شواهد و اسناد به دست آمده نشان می‌دهد که سابقه این قوم در ایران و دیار فارس بسیار فراتر از این زمان است. - ج‍‍ام‍‍ع‌ ‌ال‍ت‍و‌اریخ‌ ح‍س‍نی‌: ن‍وش‍ت‍ه‌ ت‍‍اج‌‌ال‍دین‌ ح‍س‍ن‌ب‍ن‌ ش‍‍ه‍‍اب‌ ی‍زد‌ی‌، به کوشش ایرج افشار، حسین‌ مدرسى‌ طباطبایى‌، کراچى‌، ۱۹۸۷م‌.

سابقه ایل قشقایی

قدیمی‌ترین متن فارسی در ایران که نام قشقایی را به عنوان عشیره در بر دارد کتاب جامع‌التواریخ حسنی، تالیف تاج‌الدین حسن‌ابن شهاب یزدی، سال ۸۵۵-۸۵۷ هجری (۸۳۱ تا ۸۳۳ شمسی) است. در این کتاب درباره حکومت سلطان ابراهیم در شیراز نوشته شده است: «بای قره چون به حوالی شیراز رسید، سلطان ابراهیم لشکر بیرون آورده مصاف دادند. لشکریان ابراهیم غیبت نمودند و سلطان ابراهیم هزیمت یافته به ابرقوه آمد و بای‌قره پادشاه شد. بر حسب قرار چون به گندمان رسید خدمتکاران قشقایی معلوم کردند. او را گرفته پیش امیرزاده رستم بردند. او اعلام سریر اعلی کرد.» این واقعه مربوط به سال ۵۴۳ هجری قمری (۵۲۸ شمسی) است. اما شواهد و اسناد به دست آمده نشان می‌دهد که سابقه این قوم در ایران و دیار فارس بسیار فراتر از این زمان است.

- ج‍‍ام‍‍ع‌ ‌ال‍ت‍و‌اریخ‌ ح‍س‍نی‌: ن‍وش‍ت‍ه‌ ت‍‍اج‌‌ال‍دین‌ ح‍س‍ن‌ب‍ن‌ ش‍‍ه‍‍اب‌ ی‍زد‌ی‌، به کوشش ایرج افشار، حسین‌ مدرسى‌ طباطبایى‌، کراچى‌، ۱۹۸۷م‌.