۱۹ نوامبر در آمریکا «روز فرصت‌های برابر» است که از دهه‌ها پیش برگزار می‌شود. در این روز بود که قانون فرصت‌های برابر به اجرا در آمد.هدف از وضع این قانون این بوده است که هرکس مطابق استعداد و مهارت و علاقه خود از فرصت‌های شغلی، تحصیلی و حرفه‌ای و ایجاد کسب‌وکار؛ بدون تبعیض و مانع و اشکال‌تراشی برخوردار شود. این قانون راه را برای اجرای ابتکارات، طرح‌ها، برنامه‌ها و تحقق آرزوهای هر فرد و گروه باز گذاشته، وسایل کار را تسهیل و فراهم ساخته و هرگونه سد و اشکال‌تراشی اداری را برداشته و ایجاد مانع بر سر راه پیشرفت را غیرقانونی ساخته است.این قانون صراحت دارد که برای استخدام و انتصاب، پرداختن به حرفه مربوط، یا گشودن کسب‌وکار و موارد پیشرفت دیگر؛ توجه کردن و برتری دادن به جنس، سن، نژاد، ملیت اصلی، مذهب، عقیده و شرایط جسمانی مردود و خلاف قانون است و برای پرداختن به هر حرفه، محدودیت ــجز شرایط علمی، فنی، تخصصی و حد (نصاب) مهارت ــ نمی‌تواند وجود داشته باشد. هرگونه استخدام باید از طریق آگهی در رسانه‌ها و سازمان‌های عمومی مشاغل انجام گیرد، به گونه‌ای که همه علاقه‌مندان به آن اطلاع قبلی داشته باشند، سپس مصاحبه و سنجش قابلیت انجام گیرد و هرکس حق اعتراض به روش را به دستگاه‌های مربوط از جمله دادگاه صالحه دارد زیرا هدف قانون، انتخاب ماهرترین متقاضی و رعایت انصاف و بی‌طرفی در این زمینه و خدمت به جامعه است.برای نظارت بر اجرای این قانون در هر شهر به تناسب جمعیت کمیسیون‌های ویژه به همان نام ایجاد شده است. این کمیسیون‌ها به شکایات افرادی که مدعی نقض این قانون درباره خود شده‌اند رسیدگی می‌کنند و اگر نتوانند مساله را حل کنند پرونده را تکمیل و به دادگاه مربوط می‌فرستند و تا اخذ نتیجه آن‌را دنبال می‌کنند. همین قانون است که اجازه نمی‌دهد مثلا در اجاره دادن خانه و انجام کار ارباب رجوع و... تبعیض قائل شوند.بسیاری را عقیده بر این است که عمدتا همین قانون موجب اشتیاق اصحاب حرفه و هنر و دانش به مهاجرت به آمریکا و انتقال سرمایه به این کشور و در نتیجه پیشرفت ایالات متحده شده است.