جورج آراتانی موسس «میکاسا چاینا» و مالک شرکت «کنوود الکترونیک»
وی پس از دوران دبیرستان بنا به خواست والدینش که آرزو داشتند او در ژاپن ادامه تحصیل دهد، راهی توکیو شد تا با مادربزرگش زندگی کند. ده ماه صرف آموختن زبان ژاپنی کرد و پس از آن در دانشگاه کیو در رشته حقوق نام‌نویسی کرد. در دسامبر ۱۹۳۵ مادرش که از مدتی قبل به ژاپن آمده بود بیمار شد و درگذشت. با ابتلای پدرش به سل در ۱۹۴۰ وی به آمریکا بازگشت و در حالی که تحصیلاتش در کیو ناتمام مانده بود این بار در استنفورد ثبت‌نام کرد اما بعد از مرگ پدرش به ناگزیر تحصیلات خود را رها کرد تا به نامادری‌اش در گرداندن شرکت تولیدی گوادالوپ کمک کند.
به دنبال حمله ژاپن به بندر پرل هاربر و گسترش گرایش‌های ضدژاپنی در آمریکا، آراتانی دارایی‌های شرکت را از ژاپنی‌ها به آمریکاییان ژاپنی‌تبار انتقال داد؛ با این امید که کسب‌وکارش از دست نرود. اما این امر تنها آنچه را که باید به وقوع می‌پیوست به تاخیر انداخت و پس از آنکه پی برد باید او و نامادری‌اش همراه با ۱۲۰ هزار ژاپنی دیگر از آمریکا اخراج شوند، به ناگزیر کمپانی خود را به یک هیات امنا-از یک زمینه تجاری دیگر- واگذار کرد.
وی بر اساس قانون اجرایی ۹۰۶۶ ابتدا به مرکز تولر و بعد از آن به اردوگاه جنگی گیلاریور در آریزونا برده شد. در آنجا مقامات مالی که دارایی‌های بانک‌های ژاپنی فعال در آمریکا را مسدود کرده بودند، آراتانی را برای یک بدهی بانکی مورد تعقیب قرار دادند و آراتانی و هیات‌مدیره شرکت گوادالوپ، آن را به هیات امنا فروختند تا بتوانند مالیات‌ها را تسویه کنند. وی پس از جنگ به کالیفرنیا برگشت و در هالیوود ساکن شد. او در ۱۹۴۶ یک شرکت دادوستد بین‌المللی تاسیس کرد و کار خود با نیروهای سابق شرکت گوادالوپ را شروع کرد. وی در نهایت شرکت خود را «امریکن کامرشال» نامید و واردات ظروف چینی از ژاپن را شروع کرد. او برند میکاسا را در ۱۹۵۷ راه‌انداخت و در ۱۹۶۱ شرکت «کنوود الکترونیک» را تاسیس کرد.
بیشترین نیکوکاری‌های وی معطوف به جامعه آمریکاییان ژاپنی‌تبار بود که از آن میان باید از تاسیس «آسایشگاه سالمندان کیرو» در ۱۹۶۱ یاد کرد. او به بازسازی بناهای تاریخی در بخش ژاپنی نشین لس‌آنجلس معروف به «لیتل توکیو» کمک کرد و برای راه‌اندازی مراکز فرهنگی و اجتماعی همچون تئاتر و موزه تلاش‌های زیادی کرد. وی در ۱۹ فوریه ۲۰۱۳ در سانتامونیکا درگذشت.
